Aşkımın Miladı

Aşkımın miladıdır bu gece,biryere not edin bu tarihi.İçimdeki aşkın hiç bitmeyeceğini söylemiştim;ben yalancı değilimdir,hala da bitmedi.Zaman argo tabir ile"k**ını sıkma"zamanıdır benim için...

Yanlış anlaşılmasın, kimseye en ufak bir dargınlığım yok.Sadece yoruldum,anlayın;ihtiyarladığımdan söz ederken ciddiydim,sıradan bir hayat için fazla büyüğüm.Tıpkı pek çok okuyucumun yorumlarındaki gibi; olgunum ancak hep negatif yönde...

Yine severim ben, sadece bu sefer gerçekten olgunluğun gerektirdiklerini yapıp ve koca yürekli bir adam olup yıpranarak.Ağzına almam adını unutmuş gibi yaşarım;siz okuyucularıma ve sevenlerime odaklanırım...

Yine aşkı ve yalnızlığı yazarım,ancak içi boş olur,kimseye yar olmaz yazdıklarım...
Yine aşkı yaşarım,aşk aşkımı;belki de ben,bir de aşka aşıktım onun yanında."O"dediğim gitti,kaldık yine aşk'ımla baş başa...

Aşka aşıksan Allah'a aşıksın,söyle;gerçekten sen misin platonik...

İçim hala rahat değil,elbet yine geçerli olacak iç çekişlerim ve sancılarım;yıllardır yaşıyorum nasılsa,bu sefer de severek ve yürekten çekerim acıyı."Acıyı Sevmek Olur Mu"diye güzel bir şarkı vardı,artık o da oluyor bana...

Kim bilir,belki de biraz zaman sonra yine sindiremeyeceğim içime,kabullenemeyeceğim bu durumu.Ama bundan sonra inkar bile etsem bile bile kendimi kandıracağım...

Bundan çok acıyamaz ya dostlar;gerekirse deli divane dahi desinler,bile bile kendi kendimi yakarım...
İşte Romeo'nunki gibi imkansız aşkın sonu bu.Dilerim"abdal aşık"desinler bana,destan yazdım kabul etsinler,aşkımı ve sevgimi bilsinler...