Ölünmüyor

Ölünmüyor mutsuzluktan,yalnızlıktan ve sensizlikten;kesin konuşmayayım ama bu da kötü sanki,ölmeden her gün aynı özlemi giderek ağırlaşmasına rağmen yüreğinde taşımak çok zor benim için.Yaparım,yapmasına yaparım lakin niye?
Sevecek olsan,bir ihtimal olsa yine her gün yaptığım şeyi hiç düşünmeden ve isteyerek yaparım;oysa sen söyledin en ufak bir ihtimali dahi olmadığını,şimdi ne yapayım?

Hala sana olan bu bitmek bilmeyen aşkımı göklerde yaşatabiliyorsam bunun bir sebebi kendime olan saygım,bir diğer sebebi ise senin oluşacak o ufak bir ihtimalden haberin olmadığına,oysa ki o ihtimalin var olduğuna olan ümidim.

Ama bunlar küçük sebepler,bir insanı sevmek,özlemek ve bunca zaman beklemek için çok küçük sebepler.Yetmiyor bunlar bana,giderek ağırlaşıyor omuzlarımdaki bu anlamsız yük.Yakında çökeceğim dizlerimin üstüne,biliyorum;ben de onu bekliyorum zaten,sadece onu bekliyorum.Biraz da seni bekliyorum belki,ama sadece ki seni seviyorum...

0 Yorum:

Yorum Gönder