Ayağa Kalkmak

Bugün 1 Haziran ve ben tam 17 Mayıs'tan beri ilk defa bugün,ilk kez bugün ayağa kalktım.Aslında ne yalan söyleyeyim öyle fazla da bir değişik hissetmedim,neticede Ay'a falan adım atmış değildim☺Bugün bir kez daha ayağa kalktım dostlar,işte bu da birşeylerin hala devam etmekte olduğunun,bitmediğinin kanıtı.Umarım kalbim de bir gün kalkar ayağa,eskiden olmadığı gibi;belki kalktığında o olmaz,olmaz ama başkaları olur hiç olmazsa.Ne yapalım,boyun bükmeden''Kısmet değilmiş''diyerek çekip gitmeyi bilsek bile yine de acıttı bi'sefer,halen de acıtıyor ama olsun.

Acıyor işte,o kadar;tamam tamam,bitti işte o kadar.Ama biten''giden''değil;gelmen bitti belki,gelme ihtimalin bir hiç oldu gitti;ama bekleyişim sonsuza uzanır,işte o hep baki...

Ben ne bana''yaşatacak''olanı,ne de bana''yaşayacak''olanı arıyorum;benim istediğim,''bizim için''yaşanılacak ve yaşatılacak olandan başkası değil.Çok şey istiyorum aslında farkındayım,ama az ile yetinmeyi öğrenemedim.

Az olsaydın,az olsaydım,az''olsaydık''mutlu olurdum belkide,ama az yerine''yok''tan başlayınca işler karıştı sanki.Normal olan bu mu peki,bütün bu dünya bir hiç,bir yalandan ibaret bile olsa bu mudur yani normal olan.Hayır,hiç sanmıyorum;o kadar da değildir be abi,olamaz,olmamalı...

0 Yorum:

Yorum Gönder