Nihayetinde

En nihayetinde yine seninim bak,yine buradayım,senin için,sana.Yine gördüğüm dolunaylar,yine türlü türlü gün ışığı.Günler yine sana çıkıyor bende,yine sana aydınlanıyor,yine seni aratıyor.Yine seni sevdiriyor ya bana,yine özletiyor ya seni.Yine bir yolunu bulup gördürüyor bana rüyanı,kurduruyor hayalini bir şekilde...

Gözlerimi kapatıyorum,hafifliyorum;nedeni sen,senin sayende.Birden geçmişe bakıyorum,yaşar gibi oluyorum;sonra bir hayalin geliyor,zannedersin ki sarhoş olmuşum.Ama bir yandan da biliyorum,biliyorum ki bunların hepsi bir hiç,hepsi bir''yok''
Ne yapayım ben de bununla yetiniyorum,senin yerini tutmuyor tabi ama hayalin bile bir parça sen;işte o bir damla sen,yetiyor bana.Aslında yetmiyor da,ama hiç yoktan iyi.

Ama dediğim doğru çıktı bak,bak sözümü tuttum işte.''Unutursun''diyordun hani,unutmadım işte,unutamadım bak yapamadım.''Ben olmasam da sevecek misin?''diyordun,oluyormuş işte bak,üstelik sen inansan da inanmasan da bu böyle devam edecek,senelerce böyle sürüp gidecek...
Olmuyor işte güzel,bunu söylemeden duramıyorum;''Seni seviyorum!'demeden duramıyorum,senden kopamıyorum.

Sen olursun olmazsın,seversin sevmezsin ben yine de seviyorum,yine de severim,yine de seveceğim seni.İster aklında bulunsun,ister unut gitsin;sen bilsen de bilmesen de,bu böyle ve böyle kalacak...

0 Yorum:

Yorum Gönder