İçteki

İçindekini söyleyemeyen insan çok daha kötüdür diğerlerinden,bir de söyleyenlerden yine hiç birşeyi değiştiremeyenler vardır.Bu kişiler ellerinde olmayan şeylerin pişmanlığını yaşar adeta;bir gün olsun''seviyorum'',''özledim'' vb. kelimelerini kullanmak için bir ömür verir bazıları.
Ama bunları söylemekten çok bunları duymaktır onların isteği,hepimizin istediği.Ben mesela;

İçimde ne varsa olduğu gibi,yazdım,söyledim;bütün bir yüreğimi ilmek ilmek dokumuşken ben satırlara,yine her akşam kendime geldiğimde herşey aynı kalıyordu içerimde...
Pişman olmadım,herşeyimi ortaya koydum ben bazen;bazen bir hiç pahasına yaptım bunu,bazen ise herşey için.Kaybettiğimi düşünmüyordum yakın zamana kadar;
Ama ne zaman ki aç olduğumu fark ettim sözcüklere,dokunuşlara ve hislere,o zaman anladım ki içinde yaşattığın onca duygu bile kullanamadıkça sadece yakıyor seni...

0 Yorum:

Yorum Gönder