Bir Ömür Yalnızlık
Sanki herşey,herkes biryerlerde yer edinmiş;bir biz kalmışız koca dünyada,bir biz!Oysa o biz dediğim de,aslında bir kişi bile etmeyiz.''...Hep yalnızlık var sonunda,yalnızlık ömür boyu...''demiş MFÖ,şimdi ne diyelim biz bunun üstüne.Böyleyken böyle,sen ne değiştirebilirsin gerçeği,ne de bekleyebilirsin gerçekleşmesini.
Çabala,tıpkı ağa takılmış bir balık gibi;ama yapamazsın,uçup kaçamazsın kelebek gibi.İmkansızı ömür boyu dilemek pişmanlık doğurmaz belki,ancak imkansız olduğunu her hatırladığında pişman etmek istersin onu,imkansız olduğu için.Suç ne senindir,ne de olmayanın;ama birine,birşeye kızmak istersin...
Gün gelip sana sorduklarında diyemezsin ki''Bu da geçer!'',çünkü artık ezberlemiş,beynine ve kalbine kazımışsındır bunun geçmeyeceği,geçemeyeceği gerçeğini.Kabullenmek istemeden de olsa kabul edersin bir yerden sonra,tıpkı devam etmek istemeden yaşamaya kıyamadığın gibi...
0 Yorum:
Yorum Gönder