Gece Fırtınası

Yine bir gece vakti,o zifiri karanlıkta klavyemin başında.Zaten ne beklenir ki benden,gece yatmaz sabah kalkmaz;ben bile kendime''Sen anca yaz!''Benim yapabildiğim ancak buydu işte biliyordum;yazmak,yaşamak,yaşatmak,sevmek,özlemek,beklemek ve buna benzer pek çok şey daha.Hiç yorulmuyor muydum,bıkmıyor muydum bir türlü ben bundan,ondan?Bilmiyordum,bilemeyecek kadardım,o kadar yalnız ve ıssız...

Ne saçmaladığımı bile bilmiyorum gecenin 2'sinde,yine gönlüm çınlamış olacak ki kalbimdeki her bir kelimeyi öylece sıraya sokuyorum burada.Geçenlerde dinlediğim bir şarkıda''Belki de bana beni gibi bir ahmak lazım!''diyordu,sanırım gerçekten öyleydi.
Tutarsız bir insan olduğumu ben de biliyorum,ya fazla ciddi ya da fazla çocuk;kabul ediyorum ayarım yok,o da standart kalamadığımdan...

Saçmalık tüm bunlar;
Sen,ben,o,aşk ve sevgi mesela.Ne yani,hayat dediğin şey güçlendirdiğin acıların senden aldıklarıyla seni güçlendirmesiyse gerçekten;alışamam ben buna,aşka güç katmakta üstüme yok belki ancak beni benden alsa bile benim olmayanı benden alıp bana aslında olmayan ancak hissedilen bir acı bırakmasına seyirci kalamam...

Umarım anlayışla karşılarsınız,gecenin bu saatindeki bu saçmalıklarla dolu beyin fırtınamı...

0 Yorum:

Yorum Gönder