Düşünmekten
Düşünmekten alıkoyamıyorum ben kendimi,hiç yapamamıştım belki ama bu sefer için yapamıyor olmam canımı acıtıyor.Ne mi düşünüyorum,herkesin düşündüğü bir O olduğu gibi ben de O'nu düşünüyorum.Acıması ise düşünmenin,düşlemenin bir yerden sonra yetemeyişinden kaynaklı.Beynimdeki sesi kulaklarım işitmedikçe,beynimdeki o gözlerle göz göze kalmayınca bakışlarım;kendimi ben gibi hissedemiyorum,o ben değilim...
Ben bana zaten yetemiyorum,düşlerim desen bir yere kadar,yazılarım desen asla bağırmadığım bir haykırışım gibiler...
Hepimiz birleşmesek bile birer tamız,ama ne hikmetse ki öyle değil işte.Biz birbirimizin herşeyiyiz aslında,ben,yazılarım ve düşlerimden söz ediyorum;ancak herşey bile olsak,bir sol yan edemiyoruz...
Sol yanımızda kalan en ufak bir resim,ses,doku,his bile yanıyor orada;söndürmeye çalışsam yoruluyorum,yine sönmeden yakıyor,yakıyor...
Ben bana zaten yetemiyorum,düşlerim desen bir yere kadar,yazılarım desen asla bağırmadığım bir haykırışım gibiler...
Hepimiz birleşmesek bile birer tamız,ama ne hikmetse ki öyle değil işte.Biz birbirimizin herşeyiyiz aslında,ben,yazılarım ve düşlerimden söz ediyorum;ancak herşey bile olsak,bir sol yan edemiyoruz...
Sol yanımızda kalan en ufak bir resim,ses,doku,his bile yanıyor orada;söndürmeye çalışsam yoruluyorum,yine sönmeden yakıyor,yakıyor...
0 Yorum:
Yorum Gönder