Yazınca Geçer
Hep bir sorunum,bir sıkıntım olduğunda acilen yazma gereği duyuyorum,sanki yazınca geçecekmiş gibi.Yazınca biraz hafiflediğini sanardım önceden,ama iyice büyüyormuş meğer.Ama yine de yazacağım,unutmamak ve her defasında olduğu gibi hatırlamak için.Unutmamalıyım seni,azalmamalı asla sana olan bu sevgim.Eğer azalırsa ben ben olmam çünki.Ben sevdinmi unutmam,vazgeçmem.Eğer vazgeçecek olsaydım ben olmazdım gerçek ben.Sonuna kadar aynı şekilde yaşamalıyım acımı,geçmesin,dinmesin.Çünki ben acılarımla ve sevgimle,direncimle,umudumla benim.Allah şahidim olsun ki;Eğer ben birgün bunlardan vazgeçrsem bana da Alptuğ demeyin.Geçsin istemiyorum,çünki eğer geçerse yaşanılanların hiçbir anlamı kalmayacak,sonunda hepsi bittiği için sadece geçmişte kalacak.Ben seni geleceğimde isterim,dünümde,bugünümde,yarınımda.Sen gelirsin gelmezsin,ama ben beklerim.Kışın ayazında da beklerim seni,denizin dalgasındada.Hep beklerim seni,hep beklerim.Ben senin için yaratıldım,seni sevmek,seni beklemek,seni hissetmek,seni korumak,sana destek olmak için.Her ne olursa olsun yine buradayım ben,yine seninim ben.Yok,yanlış oldu bu cümle;Hep buradayım,hep seninim ben!..