Dinle
Lütfen,dur ve dinle beni,kulak ver sesime.Belkide bu sana yazdığım 250.yazım.Lütfen be,oku sadece.Tek istediğim şey,bilmen.Çünkü ben hergün biterken senin benim hergün tekrar canlandığımı sanman yakıyor beni.Günün 24 saati taklit yapıyorum,mutlu taklidi.Anlaşılan iyi rol yapıyorum,öyle ki kimse farkına varmıyor.Daha açıklamadığım nice zaaflarım var,mesela o günden korktuğum,ama gelmesini de dört gözle beklediğim gün gibi.Kimseye söylemedim daha,kimse bilmiyor o günün ne zaman olduğunu.O günü bilenler var,o gün ne olacağını da;Sadece o gün hakkındaki derin hislerimi bilmiyorlar.Bırakın,o da gizli kalsın.Seni,hayatımı,hüznümü,kederimi anlattım yazılarımda,bırakın bu da gizli kalsın.Neler hissettiğimi anlamanı beklemiyorum senden,sadece sensizliğin bana acı verdiğini,benim seni nasıl sevdiğimi bil.Okuyunca dönmeni beklemiyorum,sadece sana verdiğim değerin diğerlerini hiçe saydığını bilmeni istiyorum.Burnunun dibinde ölmek üzere olan adamı gör sadece;İster kurtar,ister kurtarma.İster böyle devam et,ister beni anla.Ama senden ricam;Lütfen oku.''Hangisini okuyacağım?''dersen eğer,seç birini ve oku,senin olmadığın bir yazı yok çünkü.Elveda,yine mutlu rolüne bürünüp dikkat çekmemeye çalışacağım...