Konuşmak Zor
Seninle konuşmak o kadar zor ki,kelimeleri birleştirmek,cümleleri söylemek.Sen ismimi söylediğinde içimde oluşan yangını surat ifademe yansıtmadan sanki hiç acımamış gibi esprili ve gülerek cevap verebilmek büyük bir yetenek benim için.Beynim tam anlamıyla donuyor,kan akışım,kalp atışım.Ağzımdan çıkacak kelimelerin çıkmak istemiyorcasına zorlanması nedir?Nedendir bu misafirliğe yeni gitmiş çocuk hisleri.Evet misafiriz,tanrı misafiri dediklerinden hani.Bir zamanlar ben de deli gibi sevdim diye anlatırlar ya hatıralarında,sizden fazla sevmiş olamazlar asla.Çünki siz o sevgiyi o an,taze bir şekilde yaşarsınız;ama onlar eskiden yaşamıştır.Hatıralarını hatırlasalar bile o günkü gibi hissedemez insanlar,bu tıpkı yediğiniz bir yemeğin tadını ağzınızda tam olarak canlandıramayacağınız gibi.Bu yüzden derler zaten,zamanın acıyı aldığını söylerler;Bilmezler ki almaz,sadece taze taze yaşatmaz...