Yalnız Kalmak İstiyorum

Sadece yalnız kalmak istiyorum,düşüncelerimle baş başa.İstemem,olmasın kimse,zaten kimse bilemedi ki beni düşüncelerimden öte.Şu hayata karşı alabileceğim tek tavrım onu düşünmek ve iyice kurcalamaktır..Hani bilirsiniz;Birşeyin üzerine gittikçe o şeyin küçüldüğü söylenir.Ne kadar doğrudur bilmem ama,bence denemeye değer.Hem zaten başka yapacak birşeyimiz mi var ki.Keşke bütün bir 24 saat boyu sadece düşünerek geçirebilseydim zamanı.Düşünmek,derine inmek;Bunlar hem farkındalığı arttırır hem de insanların bilinmeyene karşı olan korkusunu azaltır.Bilgi,deneyim,tecrübe;Açıkcası bunların neredeyse hepsi boşa.Bilen insan gerçeğin soğuk,karanlık,sivri ve sert yanını da bilir.İnsanlara acı çektiren de bu değil midir;Gerçeğin ölüm kadar keskin olması yani.Sırf bu sebepten dolayı dizilere olan ilgi arttı,çünkü onlar gerçeğe nazaran daha güzel ve daha iyi birer hayat-en azından pek çoğu-İnsan bir kendi hayatına bakıyor,bir de başkalarınınkine misafir gözüyle.Hep diğerinin kendisininkinden daha iyi olduğu yanılgısına varıyor,demiştim ya;Misafir gözüyle bakıyor,sadece olumlu yanları görüyor,asla bilemez nasıl bir hayat olduğunu.Her hayat aynıdır aslında,sadece etkenler farklıdır,insanlar da hayatlarının birbirlerininkinden farklı olduğunu zannederler;Çünkü onların o iki hayatı da yaşayıp karşılaştırmak gibi bir imkanı yoktur.