Geçmedi Mi

Çok sevdiğim bir yakın dostum ve aynı zamanda stajer fizyoterapistim olan Tuğçe Can ile sohbet ediyorduk bugün.Sordu bana;
Hala aynı mı?Hiç değişmedi mi,azalıp artmadı mı?

Zaman hiç yaramadı mı?Külahıma anlat sen


onu,aradan 3 yıl geçti,mutlaka unutmuşsundur.

Ben ise unutmamıştım,mümkün mü unutmak.Ben de ona ağrı kesici örneğimi verdim;

Ağrı kesici gibi zaman;Onu alınca ağrıyı hissetmiyorsun,ama ağrı devam ediyor içinde.Sonra etkisi geçiyor,yine dönüveriyorsun en başa.,

O da tıpkı diğer herkesin dediği gibi''Şu 3 milyarlık dünyada başka insan mı yok?''Dediği doruydu,çok insan vardı,en mülkemmeli de vardı en berbatı da.Ama bazen mülkemmeli bile değil,sadece birtanesini ister gönül.Ben de böyleyim işte;Kıramıyorum gönümü,başkalarının kırdığı gibi.Hem  onu unutmak için  sevmemiştim ki ben,aksine;yaşamak için seviyorum.
O da doğru birşey söyledi;''Mutluluk bizi kovalar,biz kaçarız.Sanırım biz insan ırkı biraz fazla malız''Evet doğruydu bu,bizde bir terslik vardı,kesindi bu.Eğer aksi olsaydı yaşamanın zevki kalır mıydı bu sıradan kafalarla birlikte?Ben mutluluktan kaçmadım,ben geleceğime yansıyan geçmişimden kaçtım.Sanırım o arada mutluluğu da ıskalamışım Geçmez bu,yapışır ruhuna ve bir bütün olur seninle.Artık sen tümüyle acı ve yalnızlıksındır,sana bakınca bunu görürler.Onca şey söylemelerine rağmen senin için anlamsız gelir,sen yine bildiğini okursun.Çünkü yapabilecek ne başka seçeneğin vardır,ne de başka bir hayatın,sürüklenir giderin SON'a doğru;Onun hazırladığı,ikinizin sonuna,ikinizin ve kendinin...

0 Yorum:

Yorum Gönder