İnsanların yaşaması için temel ihtiyaçları vardır;Barınma,yeme,içme...Bende bunların hepsi tam,sadece tek bir şey var eksik;Sen.Biliyorum,belki de bu cümleyi bu güne kadar binlerce kez kullandım,ama kullanmak bişeyi değiştirmiyor.Yine hayatıma dönüp baktığımda kusursuz derecede bir hayat var,tabi buna hayat denirse.Şu anda sadece sağlıklı olduğundan dolayı yaşayan insanlarla hiçbir farkımız yok.Ben de sadece metabolizmam yaşamama elverişli olduğu için resmen ''ZORLA''yaşıyorum.Senin yokluğunda yaşamak

Ayıp nedir?Son zamanlarda ayıp kelimesinin tanımı gittikçe değişti.Bazı ihtiyarlar vardır bilir misiniz;Kendi zamanında olmayan ama şimdi normal karşılanan şeylere ayıp gözüyle bakan ihtiyarlar.Mesela iki genç parkta öpüşüyor diyelim,sana ne;Hem öpüşmek toplum içinde yapılamayacak kadar uygunsuz bir davranış değil hem de diğer insanların ne yaptığı hiçbir insanı ilgilendirmez ve hiçbir insan buna hiçbir şekilde müdahale etmek gibi bir hakka sahip

Bazen mutluluktan kaçtığımı düşünüyorum,sebebini de biliyorum;Çünki acılarımla yaşayıp çektiğim her solukta bir kez daha seni hatırlamak istiyorum,galiba seni unutmaktan korkuyorum.Benimkisi de laf mı,sanki mümkünmüş gibi.Kim bilir?Belki mümkündür-umarım değildir-Mutlu olmak kötü değil,benim düşüncem seninle mutlu olmak,sensiz mutluluğun mutsuzluktan tek farkı en biliyor musun? l ve u harfleri yerine a,u ve z harflerinin gelmesi.Dünya üzerinde milyonlarca kelime var,ama iki tane

Hayatınızı hiçbirşeye aldırmadan sürdürebilir misiniz?Hiçbir tepkiye veya hiçbir olaya aldırmadan.Elbette hayır,eğer aksi olsaydı duyguların hiçbir anlamı kalmazdı,hepimiz aynı olurduk ve hiç hata yapmayacağımıza göre yaşayıp yaşamımızın sonunda bize bir değer biçilmesi imkansız olurdu.Bu tam da bir değer biçmek değil aslında,bu sadece layık olanı elde etme sınavı.İnsanlar yaşamaya başladıkları ilk andan beri önemli olduğunu düşündükleri çeşitli şeyleri hafızalarına kaydedip

Hiç bilmediğiniz birşeyle bir bütün olmanızın ihtimali yüzde kaç olabilir sizce?Yıllar yıllar önce,seninle tanışıp aşık olacağımdan haberim bile olmaması,sonra sana alışmam,sonra da bağlanmam,ve en sonunda da kopamamam.İşte insan bu yüzden geçmişe dönmek ister,gitmek istediği geçmişin ilerisinde yaptığı hataların acısını çekemeyecektir çünkü birdaha.Misafirliğe giden bir çocuğun ilk 5 dakika sessiz soluksuz oturması ve sonra açılması gibidir bu.Utanmakla bir bağlantısı

Hayatım tıpkı sınavlardaki kodlar gibi.Hani sınav biterken kodlarınıza bakarsınız ve görüntü olarak hiç uyuşmadığını,bu yüzden de bir terslik olduğunu düşünürsünüz.Hayatım da böyle;Bakıyorum,herşey müklemmel gözüküyor,ama hayat göründüğü gibi değil.Siz hangi yoldan giderseniz gidin,hangi şıkkı seçerseniz seçin;hayatınız hiç değişmiyor.Siz istediğinizi cevaplayın,bazen doğrular bile değişiyor hayatta.İşte bu yüzden sınavlar adilken hayat adil değil.Aslında biz öyle düşünüyoruz;Biz insanların genel bir adalet kavramımız

Bazen beynim duruyor aniden,dakikalarca boş bir sayfaya bakakalıyorum öylece.Sonra sen geliyorsun aklıma,seni düşünüp de yazmamak olmaz tabi;Hemen aklımda ne varsa onu yazıyorum,genelde pek değişmiyor konu;Ya yalnızlık oluyor,ya sensizlik,ya aşk ya da hüzün.Dikkatini çekerim,burada bir maddeyi fazladan ekledim;Yalnızlık ile sensizlik aynı benim sözlüğümde.Duyuyor gibiyim,''Yazacak başka birşey bulamadın mı?''Peki senin ''Birşey''den kastın nedir?Hayatımda senden başka HİÇ-BİR-ŞEY olmayınca yazamıyorum haliyle.Ben de

Sadece yalnız kalmak istiyorum,düşüncelerimle baş başa.İstemem,olmasın kimse,zaten kimse bilemedi ki beni düşüncelerimden öte.Şu hayata karşı alabileceğim tek tavrım onu düşünmek ve iyice kurcalamaktır..Hani bilirsiniz;Birşeyin üzerine gittikçe o şeyin küçüldüğü söylenir.Ne kadar doğrudur bilmem ama,bence denemeye değer.Hem zaten başka yapacak birşeyimiz mi var ki.Keşke bütün bir 24 saat boyu sadece düşünerek geçirebilseydim zamanı.Düşünmek,derine inmek;Bunlar hem farkındalığı arttırır hem de

Bu günlerde yazdığım yazıları ve çizdiğim resimleri görüp soranlar var.Biri ''Ona mı çiziyorsun bunları?''dedi.O anda ona çok kızmıştım,ama onun bir suçu yoktu.Nedense benim gibilerin pek hoşuna gitmez bu,sevdiği kişinin ona sorulması veya hatırlatılması.Kendi kendime bir mücadele içindeyim,insanların bu konuda yaptıkları en ufak bir şey yetiyor onlara kızmama.Ben birşey yaşıyorum,ne derseniz deyin;Bu yaşadığım şeyi yalnız başıma,yardımsız ve çevresel faktörler

Lütfen,dur ve dinle beni,kulak ver sesime.Belkide bu sana yazdığım 250.yazım.Lütfen be,oku sadece.Tek istediğim şey,bilmen.Çünkü ben hergün biterken senin benim hergün tekrar canlandığımı sanman yakıyor beni.Günün 24 saati taklit yapıyorum,mutlu taklidi.Anlaşılan iyi rol yapıyorum,öyle ki kimse farkına varmıyor.Daha açıklamadığım nice zaaflarım var,mesela o günden korktuğum,ama gelmesini de dört gözle beklediğim gün gibi.Kimseye söylemedim daha,kimse bilmiyor o günün ne zaman

Çevremdeki kendim hakkındaki önyargılarla mücadele etmekten vazgeçtim artık,aksine dalga geçiyorum bile.Beni sandıkları şey bazen bir salak oldu,bazen masum bir çocuk,bazen kaba bir adam,bazen çapkın bir genç,bazen ise edebiyatçı.Ama hiçbiri aslında kim olduğumu merak etmedi,onlar sadece kendi düşündükleri bana inandılar,ben onlar için sadece benim hakkımda düşündükleri şeylerden ibaretim.Herbirimiz böyleyiz,başkalarının gözünde o kişinin bize karşı olan önyargısından öteye varamıyoruz.Bütün yanlış

Eğer bu güne kadar tek bir sefer bile kırdıysam seni,incittiysem özür dilerim.Böyle davranmanın sebebi nedir,nedendir bu asabiyetin?Eğer sana karşı bir yanlışım olduysa çekinme,söyle;düzeltmekten kaçınmam.Eğer beni kendinden soğutmaya çalışıyorsan,bil ki sadece canımı yakarsın;asla silemezsin sana olan aşkımı.Hem nasıl sileceksin,ben bile silemezken.Silemiyorum dediğime bakma,silmek istemem.Yaşadığın acıya aşık olup canının daha çok acımasını istemek gibi bu;Artık bağışıklık kazanmışsındır,sadece iyi yanlarını hissetmeye

Bu çok aptalca bir sistemdir,bunu belirtmeden geçmek istemedim. Öncelikle 1. ve 2. sınavların arası kısaldı ve konuların anlatımı hızlanmış oldu,bu da demektir ki;Eğer başarısız bir öğretmen var ise konuların idrakında eksiklik meydana gelmesi kaçınılmaz olur,hele ki öğrenciler de vasatın altında bir başarıya ve kapasiteye sahipse başarı düzeyi normalin(o öğrencinin normalinin)daha da altına inecektir. İşin piskolojik kısmı; Belki de

Ben sağ en başta,o ise sol en sonda oturuyor.Ders esnasında göz göze gelişlerimiz,sonra senin gülüşün,sonra benim de gülüşüm.Bu 5 saniyelik olay bile o boş umutlarımı yeniden canlandırmaya yetiyor,hem de fazlasıyla.Ben saf biri değilim,sadece kalbim;keşke bir fırsatım olsa da oturup konuşsam.Eski defterleri açmak istemem ama merak ediyorum.Bilirsin,yani eğer öyle birşey varsa,sen de seviyorsan işte;Öyleyse en azından bu işin bir

Keşke diyorum birşey olsa,birşey olsa da anlasan kıymetimi.Öyle birşey olsa ki,herşeyi öğrensen;Senin için neler yaptıklarımı,hergün senin okuman umuduyla yazdığım yazılarımı,aslında kim olduğumu.Sen dönersen ben buradayım,yalnızım.Umarım birgün anlarsın beni,bir gün bile olsa bilirsin kıymetimi.Eğer anlar ama geri dönmekten korkarsan,korkma.Ben hep burada olacağım,başkası olmayacak yanımda,senden başka.En büyük hayalim sensin,sen gel,diğer hayalleri boşver.Şarkıda da dediği gibi''Kime ne,bana ne;Bu aşk beni yorar''Senin

Biliyorum,son günlerde yazmayı bayağı bir aksattım.Mâlum,yazılı haftası;Her gün delice çalışır oldum.Normalde elinde kalemi bile zor göreceğiniz ben,şimdi tam anlamıyla''Çalışkan''oldum.Herkes gibi benim de endişelerim var,sanki hiç çalışmamışım ya da yanlış yere çalışmışım gibi geliyor.Ama bütün bunların yanında benim bu sınavı bu kadar ciddiye almama rağmen ailemin ''O kadar da önemli değil'' bakış açısı çok sinir bozucu;Normal sınavlarda aşırı özen

Herşeyin en fazlası,en iyisi,en güzeli,en uzunu vb isteriz biz.Tıpkı diğer herşeyde olduğu gibi mutlulukda da;insan mutlu olduğu zamanı dolu dolu ve içindeki coşkuyu dışarı atacak bir şekilde geçirmek ister.Bir insan mutluluğunu dolu dolu yaşayamıyorsa buna mutluluk denir mi sizce?Dibine vurmak deyimi buna iyi bir örnektir.Madem ki mutlu olacağız,madem ki son defa mutlu olacağız;Öylwyse b..unu çıkaraklım mutluluğun.Birşeyi son defa

Neyin kime ait olduğundan çok,kimin kime ait olduğu alakadar eder bizi,salla gerisini.Kendimizi adadıklarımıza değil de kendini bize adayana ait olmamız gerçeği mesela.Yüzümüze vurur bunu;Biz kimi seversek sevelim,doğru kişinin sadece bizi seven olduğunu.Aşk öyle pek fazla rastlanılmaz,hayatta en fazla 2 kez gelir karşına.Bu aslında aitlik değil,adanmak meselesidir.Ben senin değilim ama sana kendimi adadım,aslında arada fark yok sayılır.Senin için ölmekle

Kanunlara uyulması gerektiği öne sürülür,kanunlar sürekli değişirken hem de.Eskiden yasak olmayan birşeyin yasak olması bunun bir kanun olduğunu değil,aksine onun bir kısıtlama olduğunu gösterir.Neden eskiden serbest olan birşey şimdi yasaklanıyor,ya da daha önemlisi;Öyleyse neden eskiden yasak değildi?Gelin görün ki eski ile şimdiki yönetim de aynı düşünce de,peki ya ne değişti?Hiçbirşey değişmemiş gibi gözükebilir,amaç da o zaten.Hükümetin halktan gizlediği

Seninle konuşmak o kadar zor ki,kelimeleri birleştirmek,cümleleri söylemek.Sen ismimi söylediğinde içimde oluşan yangını surat ifademe yansıtmadan sanki hiç acımamış gibi esprili ve gülerek cevap verebilmek büyük bir yetenek benim için.Beynim tam anlamıyla donuyor,kan akışım,kalp atışım.Ağzımdan çıkacak kelimelerin çıkmak istemiyorcasına zorlanması nedir?Nedendir bu misafirliğe yeni gitmiş çocuk hisleri.Evet misafiriz,tanrı misafiri dediklerinden hani.Bir zamanlar ben de deli gibi sevdim diye

Gidenlerin tek beceremedikleri şey geri dönmektir.Aklım almıyor,bir insan dönmek için onca sebebi varken neden dönmez ki.Aklımın almaması çok normal,gitmeyen gideni anlamaz,tıpkı gidenin kalanı anlamadığı gibi.Böyle birşey mümkün olabilir mi;hem kalıp,hem de gideni anlamak.Bu bir nevi küstahlıktır;Sen kalanın acısını hissetmene rağmen gidiyorsan eğer,git.Gitmelisin sen,hatta hiç gelmemeliydin bile,çünkü eğer bunu hissederek daha hala gitmeye direniyorsan tam anlamıyla ruhsuzsundur sen.En zoru

Herbirimiz en az 1 defa kart oyunu oynamışızdır.Batak,pişti vb birçok oyun bunlara örnek olabilir.Yaşam da bazen tıpkı kartlar gibidir,ne çıkarsa o hesabı.Tarot falı denilen fal da buna bir örnek olarak gösterilebilir.Karma,herbirimizin hayatında aynı kartlar yer alır,sadece sıralanışı ve ayrıntısı birbirinden farklıdır.Kartı nasıl kararsanız o çıkar,şansınıza.Ya o eli siz alırsınız,ya da o elde batarsınız.Ama oyunu alabilmek gerçekten büyük şans

İnsanlar hep geleceklerini bilmek ister ve bunun hakkında çeşitli yargılara düşerler.Bunun sebebi ise;İnsanın geleceğini tahmin etmek için referans alabileceği en büyük şey ise geçmiştir.Çoğu insanın düşünce tarzı''Geçmişim kötü geçti,geleceğim ne kadar farklı olabilir ki sanki!''şeklinde ve bunun benzeri önyargılardan meydana gelmektedir.Ama insanoğlunun hesaba katmadığı birşey ise olay göndüsünün ve sürecin asla öngörülemeyecek olduğudur.Belkide gelecek olan herhangi bir fırsat

Sen ki dünyadaki bütün mutluluklardan bir kolaj,ben ise dünyanın en büyük aşığının en büyük tablosu.Mutluluğu hüzünle birleştiremiyorum.Aslında ben de mutlu biriyim,sadece sen eksiksin.Sen eksin olunca mutluluk da eksik kalıyor,adı üstünde;Sen mutluluksun ya.Aklım almıyor artık sensiz tek bir hayat saniyesini.Dünyadaki en büyük iki şey nedir deseler;Biri aşktır,ötekisi nefret.Çünkü ikisini de ne yazıya,ne söze,ne de resme sığdırabilirsiniz.Tek sığdırabileceğiniz şey bir

Her gün yüz yüzeyiz,hani ingilizce dersindeki(İngilizce dersinin detayları BURADA) gibi bir diyalog kurmaya çalıştığımızdaki o suskunluk neden?İçimdeki sevginin burukluğu,seni her görüşümde eriyip bitmem nedir?Hissettirmem belki ama yanar içim.Ne kadar katlanılmaz olduğunu anca ben bilirim sessizliğin.Bazen ilaçtır,bazen ise virüs.Çığlık atmayı,bağırmayı hep sevdim;Çünkü fazla sessizdim.İlkokuldaki matematik hesabı gibi.Temelde sadece + ve - den ibaretim sen ve diğerlerine göre.Ama aslında ben kısa

Elbet birgün yollarımız ayrılacak,ya birdaha bulamazsam seni.Seni sevmeyi sonlandırmakla intihar etmek arasındaki tek fark sensin;Birinde seni ve kendimi kaybederken,diğerinde sadece kendimi kaybediyorum.Hiç düşündünüz mü?Tümüyle o olduğunuz birşeyin hiç olmamış gibi yok olması,nasıl olurdu? Ben ben olmazdım o zaman,beni ben yapan sendin.Asında değişen tek şey ne olacak biliyor musun;ihtimalimiz.Sen buradasın şimdi,en azından milyonda bir bile olsa bir ihtimalimiz var,ama

Hiçkimse hiçbirşeyden zorunlu değil aslında,bu zorunlulukları kendi başına salan da insanın ta kendisi.İnsan birşeyleri yapmak zorunda olmaya kendini mahkûm etti.İş veya gerek yokken,ihtiyaçlarını maliyetsiz karşılayabilirken çalışma veya herhangi birşeyi yapmak konusunda zorunluluk yoktu.Ama her ne zaman ki insan birşeyleri sahiplenip diğer insanlara vermek/kullandırtmak için ona bir değer biçmeye başladı,işte o zaman denge bozuldu.Bazıları buna kapitalizm diyebilir ama bu

Çoğu insanın bazen hissettiği bir histir bu;Bir sabah yataktan kalkarsınız,o gün yaşamak için uyanmamışsınız gibi hissedersiniz.Ya da tam tersini hissedersiniz;Bugün ölmek yok,hergün olur ama bugün ölmeyeceğim.Çünki sizin hayattan beklentiniz olduğu için hayatın da sziden birşey beklediğini sanarsınız.Ama öyle değildir,hayatın kimseye ihtiyacı yoktur ve bazen kimsenin gözünün yaşına bakmaz.Ölüm dediğin şurdan şuraya,onla bahis edilmez.Hiçbirşeyin garantisi yoktur,hatta en az sağlam

Aşkın tanımını yapmaya çalışanlar çok sinir bozucu.Yüzyıllardır aşka bir tanım yazmaya,bir kılıf uydurmaya çalıştılar ama hiçbiri başarılı olamadı,olamazlardı.Hep dedim,aşk kelimesinin de tanımı olmayıversin,sözlüklerde yazmasın,''Tanımsız'' olarak nitelendirilsin.Ne olur,ne kaybedersiniz.Eğer illaha bir tanım uyduracaksanız ''Tanımsız duygu'' tanımını koyabilirsiniz.Hadi diyelim dünyanın en mülkemmel aşk tarifi seçildi ve tüm dünya tarafından tescillendi,yine anlamaz ki bunlar.Aşkı yaşamayan asla bilemez,siz ki ister dünyadaki bütün

Her insan argo tabir ile ''10 numara artiz.''dir.Bütün oyuncuların dizi ve filmlerde canlandırmaya çalışıp başaramadıklarını onlar da dahil her insan gerçek hayatında defalarca yapar.Bir duyguyu gerçekçi veya gerçek oynamak/yaşamak için söz konusu olayın da bir o kadar gerçekçi veya gerçek olması gerekir.Hiçbir zaman mülkemmel rol yapılamaz,çünkü olay düzmecedir.Ama herzaman mülkemmel rol yaşanır,çünkü tamamen gerçektir.Oyunculuk da bu değil midir?Bir

Siz siz olun,mucizelere inanmayın.Bunlar sadece sizleri hayata bağlamak için uydurulan yalanlar,olması çok az ihtimal olan şeyin olması bir mucize değil,şans da değil.Sadece bir teferruattan ibaret.Hoş,eğer mucizeler olsaydı mutluydum.Çünki ben mucizeye gerek olmayan herşeye sahibim,ama yine de bazı şeyler için birilerinin mucize dediği palavralar gerekiyor.Ama daha da kötüsü;Palavraya ihtiyaç duyamazsın,tıpkı gerçek olmayan birşeye ihtiyaç duyamayacağın gibi.Mucize denerek anlatılmak istenen

Hani bugün belin çok kötü acımıştı ya birden,işte o zaman neler hissettiğimi bilemezsin.Allahtan o zaman herkes sana bakıyordu,bana baksalardı anlayacaklardı belkide.O an gözlerimden akan o iki damla yaşı tutmak büyük marifetti benim için.Daha ne kadar katlanırım bilemiyorum,canın her acıdığında nasıl nefesim kesilmeden dururum bilemiyorum.En acısı da ne biliyor musun,sana diyememek.Hemen yanına koşacaktım ama sırf sana yağ çektiğimi düşünürsün

Haklısınız,gerçek bir yazar değilim-en azından şimdilik-Ama gerçek yazarların az çok neler hissettiğini biliyorum.Mesela benim en büyük korkum düşüncelerimi yitirmek;sanki yazarken fikirlerimi kaybediyormuşum gibi geliyor ve aklıma yeni fikir gelmezse diye çok korkuyorum.Bir yazarın ilk isteği anlaşılmak,2.si ise yazılarının sevilmesidir.Bir yazarın yazılarında onu bulursunuz aslında,her yazısı kendinden bir parça niteliğindedir,eğer iyi bir yazar ise kendinizi ve hatta çevrenizdeki herkesi

O bilmezdi beni,tanımazdı neredeyse.Ben sadece sınıftaki Alptuğ adında bir çocuktum sadece,hiçbirşeyden anlamaz antisosyal biriydim ona göre,biraz bencil biraz da salaktım hatta.Ama ben bunlardan çok daha fazlasıydım,o bunu bilmiyordu,hâla da bilmiyor aslında.Sonra baktı ki geniş kitlelere oynuyorum,birden daha kardeş veya kanka gibi davranmaya başlamıştı.Birgün herşeyi son damlasına kadar akıtıp herşeyi anlatmıştım ona,sonuç yine negatifti ama nedense pek aldırmamıştım o

Zordur vazgeçmek,hatta imaknsız.Tutkuyla bağlı olduğun birşeyden vezgeçemezsin,zaten vazgeçmek istemezsin.Peki ya istiyorsan=Öyleyse yapacak birşey yok,mahkûmsun sen sevmeye.Ne yapabilirsin ki,pamuk kalbini nasıl setleştirebilirsin.Asla unutma,hayatın boyunca benim bu değersiz ve anlamsız sözlerimi hatırla;''Kendine sadece sen etki edemezsin,ama o seni değiştirir''İnsanoğlu böyledir,kendini şekillendiremez.Her birimiz pek çok kötü yanımızı bimeyiz,hatta bazılarımız mülkemmel olduklarını bile düşünürler.Kendi kusrumuzdan haberdar olmadığımızdan kusrumuzu düzeltmemiz de pek tabi

Herşey çok saçmalaştı birden.Umut etmek,sevmek,beklemek,yaşamak.Herbiri birer saçmalık.Saçmayı yaşıyor insan,ihtiyacı olmayan şeylerle hayatını zora sokuyor.Bunlar yalan dolan,sade hevesler bunlar.Ama kapılmışız birkere,yok geri dönüşü.Artık bitmez istesende insanın bölünüşü,artık gelmez istesende mutluluğun görünüşü.Saçmalık lan bunlar,nedir yani;Sadakatsiz insanlara gönül vererek,bir paçavradan farksız geçirmek ömrü.Komiktir gideni beklemek,gelecek olsaydı zaten gitmezdi.Duygusallık dediğimiz aptallık,erdem dediğimiz ise abdallıktır.Acı dediğin bitmez asla,sen mutlu oldukça daha çok acı

Eskiden saklardım yazılarımı ailem ve yakın çevremdeki kişilerden,onların beni övmesi veya burada bahsettiğim bazı şeylerden haberdar olmamalarını istiyordum.Ama sonra düşündüm,artık nasıl olsa olan olmuştu,saklamaya gerek yoktu.Ben den onlara da gösterdim burayı,pek bahsetmeselerde muhtemelen herşeyden haberdarlar artık.Ne değişti derseniz eğer;hiçbirşey,en azından şimdilik.Onlardan da bu konuda oldukça destek alıyorum,en kısa zamanda bu konudaki icraatlarımı biraz daha yoğunlaştırmayı bekliyorum.Kim bilir;belki de

Gerek erkeklerden kızlara gerekse kızlardan erkeklere karşı olan ''düşmanlık'' tutumu beni son derece deli etmekte.Mesela;''Erkek değil misiniz,hepiniz aynısınız'',''Erkeklere güven olmaz'' ya da ''Kadın işte,hepsi aynı'',''Kadınlar şeytandır'' falan gibi.Ya anlamıyorum birbirlerinize bunları nasıl söyleyebiliyorsunuz,asla emin olamazsınız ki kimin nasıl biri olduğundan.Sadece yanlış bir kişi ile tanışıp bütün hemcinslerini onun gibi nitelendirip bir önyargı yapmak son derece yanlıştır.Neden bu düşmanlık,birbirimizi

Geçmişten günümüze hayatımızda yer edinmiş klişe düzmeceler vardır,hem yalandır hem de yaygındırlar.Zıt kutuplar birbirini çeker sözü meslea,bu söze bilmsel açıdan değil de daha çok manevi açıdan yaklaşmak gerekirse tümüyle bir yalandan ibarettir.Ne mâlum ki yani,belli olmaz bazı şeyler.Ne de olsa feleğe akıl sır ermez,değil mi?2. bir klişe olarak da;ayrı dünyaların insanıyız lafı.Aşk da bu değil midir zaten,ne kadar

Hiç yaşadınız mı?Hani bazen bir olayı daha önceden de tam olarak aynı şekilde yaşadığınızı düşünürsünüz,bunun bir adı da Dejavu'dur.Olmayan birşeyi hatırlamak ise çok farlıdır,rüyanızda gördüğünüz birşeyi uyandğınızda sanki önceden yapmışsınız hissine kapılmanız mesela.Delirdiğinizi düşünebilirsiniz ama hayır.Hergün tam olarak aynı şeyi aynı yerde ve aynı zaman dilimlerinde yapıyorsanız eğer beyniniz birşeylerin tekrar tekrar aynı şekilde yaşanmasında rahatsız olup bazı

Sevmekle sevilmek,ölmekle öldürmek,ağlamakla ağlatmak çok farklıdır.Başkasına yaptığımız herşey kendimize yaptığımız herşeyden son derece farklıdır,sebebi ise bazen amaçtır bazen ise sonuç.Ağlarkenki amacınız üzüntünüzü veya hüznünüzü yaşamaktır ama ağlatırkenki amacınız ise yaşamak istemediğiniz şeyleri bir başkasına yaşatmaktır.İnsan neden böyledir peki,neden yaşamak istemediğini yaşatır diğerlerine?Bu bir bencillikmidir yoksa cahillik mi?Nedendir bu,niyedir?Bu soruların cevabını bilen kimse yok,eğer bilen olsaydı zaten o kişi

Bazen içinizden küfretmek,vurmak,dövmek gelir biribi ama sonra başınıza birşey gelmesinden korktuğunuzdan dolayı birşey yapamazsınız.Ama o an düşünemezsiniz;Ne yaparsanız yapın,sonunda hep öleceksiniz.Madem ki illaha öleceğiz,neden yapmak istediğimiz şeylerden mahrum kalalım ki.En azından içimiz rahat eder fena mı?Aksini söyleyenler olacak tabi,bazı küçük pürüzlere takılarak hayatı altüst etmek herşeyden daha kötü olacaktır tabi.Yine de bence insan ne istiyorsa onu yapmalı,ona yapılan

Sanki bazen kendi taklidimi yapıyormuşum fikrine kapılıyorum,eski benim.Ama sanki eskiden yaşadığım herşeyi yaşayan kişi ben değilmişim ve şimdi de o kişinin hayatını devam ettiriyormuşum gibi hissediyorum.Geçmişteki o hiç geleceğe dair böylesine büyük endişelerimin olmadığı ve daha da önemlisi;senin olmadığın günleri hatırlıyorum da,özlüyorum yaa.Bir çocuk varmış eskiden,adaşmışız hatta.Sonra birşey olmuş birgün,kötü birşey...Uyandığımda çocuk çoktan gitmişti,yerini ben almıştım.Biliyordum,zor olacaktı bu

Özel olmak tanımının insanlara çağrıştırdığı şeyler genellikle V.I.P(Very Important Person) yani ayrıcalıklı muamele diyebileceğimiz çeşitli prestij ifade eden şeylerdir.Oysa bence özel kelimesi ile farklı kelimesi arasında anlam açısından hiçbir fark söz konusu değildir ve olamaz.Herşeyin kendine has bir yanı vardır.Mesela yine tıpkı hergün olduğu gibi bugün de AŞK'tan buna bir örnek verelim; Her insana göre aşkın tanımı farklıdır,hatta

Bulamıyorum kendimi;Neyim ben,kimim?Karışık kafam,hiçbirşey bilmiyor,sadece yaşıyor gibiyim;Neyi yaşadığımdan bile haberim yok adeta.Hepimiz böyle değilmiyiz,yaşıyoruz ama bazen öylesine sadece.Mutlaka bir sebebi olmalıydı yaşamanın,çünki sebebi olmayan herşey mantıksızda,en azında bize öyle öğretilmişti.Doğru olmalıydı bu,eğer yalnışsa herşey yalnış demekti çünkü.Herşeyin yanlış olduğunu bilmek de büyük bir kafa karışıklığı olurdu.Kaybolmuş çocuklar gibiyim,cesur gözükmeye çalışsam da saklayamıyorum korktuğumu.Neden ki bu korkum?Bilinmezden korkuyorum,çünkü ne

Hatıraların,senden geriye kalanlar,sen,ben.Buram buran içimdesin,sesin de,nefesin de,bakışların bile.Hayattan daha mülemmelsin,aşktan bile daha gerçeksin,yarından daha yeni,sonsuzdan daha da ötesin adeta.Sana bu kadar yakınken herşeyden ve senden uzak kalmak da nedir böyle?Senin suçun bu,sen istedim,sen istemedin beni.Sen işledin belki ama günahkar sen değilsin,sadece yüreğin.Kaybedenler Kulübü ilminde de bahsettiği gibi''Kadınların en belirgin özelliği nedir biliyor musun?Seni sen yapan herşeye aşık olup

Değer mi matem yapmaya,ne için değer?Gidenin arkasından ölmek de nedir,bilmez gidenler.Neden yanar ki şu can,her gidene neden yanar?Neden gider gidenler?Kaçmak mıdır amaçları,yoksa mecburmudurlar gitmeye.Kimin için giderler;Arkalarında bıraktıklarına mı giderler,kendilerini aramaya mı?Ne kalır geriye,giden gidnce.Elbette sessizlik,yürek burkan sessizlik geride.Ama daha da geride birşey daha vardır,hatta en geride belkide;Eski bir yaşam,boşa çıkmış umutlar,umutsuz bir aştır belkide en gerideki.Ya da bir

Hep bir sorunum,bir sıkıntım olduğunda acilen yazma gereği duyuyorum,sanki yazınca geçecekmiş gibi.Yazınca biraz hafiflediğini sanardım önceden,ama iyice büyüyormuş meğer.Ama yine de yazacağım,unutmamak ve her defasında olduğu gibi hatırlamak için.Unutmamalıyım seni,azalmamalı asla sana olan bu sevgim.Eğer azalırsa ben ben olmam çünki.Ben sevdinmi unutmam,vazgeçmem.Eğer vazgeçecek olsaydım ben olmazdım gerçek ben.Sonuna kadar aynı şekilde yaşamalıyım acımı,geçmesin,dinmesin.Çünki ben acılarımla ve sevgimle,direncimle,umudumla benim.Allah

Temas anı belkide canımın en çok yandığı andır,her ne kadar objektif bir insan olsam da aramızı seninle eskisi gibi tutmayı başaramadım,hala aşığım sana.Seninle konuşurken bile içimin ne kadar cız ettiğini tahmim bile edemezsin.İnsan bazı hislerini yıkamıyor,ne yaparsam yapayım sırf sana tekrardan kapılmamak için aramıza koyduğum soğuk duvarı yıkamıyorum.Her gün yüzünü görüyorum ve her gün biraz daha acıyor canım.Şu

Çok uzun zamandır sosyal medyadaki bir sorun bu;Felsefe yapayım derken saçmalayan ama her nasılsa ''popi'' olmuş kişiler.Benim sizden ricam;Felsefe yapmaya çalışmayın.Felsefe yapmakla olmaz,cümle üretmek değildir.Felsefe yaşananı olduğu gibi yazmaktı.Ünlü yazarların pek çoğu birşey yaratmaya çalışmadı,olanı yazdılar,sadece olan şey insanlara sıradışı geliyordu.Bu süslü cümlelerin ardında yatan şey sadece kabullenemediğimiz gerçeklerden ibarettir ve eğer bu bir felsefe ise,herbirimiz filozofuz demektir.Felsefe

Merhabalar sevgili okuyucularım,müdavimlerim,koliklerim ve tiryakilerim.Öncelikle sizden bir ricam olacak,eğer hoşunuza gittiysek,kendimizi beğendirdiysek ya da hiç olmazsa kalplerinizde tatlı bir tebessüm edindiysek lütfen blogumuzu paylaşır mısınız?Daha çok insanın kalbine ulaşmaya ve onlar gibi hissetmeye çalışıyorum,öncelikli hedefim ise bazı benim gibi insanlara yalnız olmadıklarını,onların arkalarında olduğumu belirtmek.Aileniz,arkadaşlarınız,çevreniz ve çeşitli sosyal ağlarınızda bu sayfayı paylaşmanız beni sun derece mutlu edecektir.Paylaşmasanız bile

Her topluluğun,her ülkenin hatta her bireyin demokrasi anlayışı farklıdır.Kimileri demokrasinin doğru veya yanlış olduğunu tartışırken kimileri ise demokrasinin ne olduğu ve nasıl yaşanılacağı hakkında türlü türlü fikir ayrılıklarına düşmektedirler.Demokrasi denilen kavram gerek bireysel gerekse toplumsal açıdan kanunlara uygun olarak özgürce ve söz konusu kişinin veya toplumun istediği şekilde yaşaması ve haklarından faydalanmasıdır.Günümüzde demokrasi konusunda dünyada ve özellikle ülkemizde yaşanan çeşitli

Bugün sınıfta bir sınıf temsilciliği oylaması yapıldı ve ben de katıldım.1-2 kişi falan oy verdi ☺Ama ben darılmadım,zaten ben önceden olmuştum ve biraz da meşgul olmak istemiyordum.Yanımda oturan arkadaşım sahte bir idda ortaya atarak''İlyas sana oy vermedi işte seni kullanıyor'' vb dedi.Evet İlyas bana oy vermemişti,bunu ben de biliyordum.Fakat zaten demokratik oylamalarda insanlar hatrı olana değil de uygun

Son günlerde bazı yakın arkadaşlarımda da rastladığım aşağılık bir tutum beni son derece rahatsız ediyor. Evet Allah ol demeseydi olmazdık ama Atatürk olmasaydı da olmazdık. Atatürk'ün din düşmanı olduğunu düşünen bir takım yobazlar ne düşünüyorlar acaba. Atatürk'ün son derece bir müslüman olduğuna inanıyorum. Bu çıkartılan sahte varyasyonların tek amacı Osmanlı'nın bitip Türkiye'nin başlamasını bu yobazların sindirememesidir. Hâlbuki onlar

Taboo nedir?Taboo(Tabu) bir kart oyunudur ☺.Hayır değil,tabu bir topluluğun hayatına uyguladığı genellikle sıradışı olan değişimler ve bu topluluktaki bireylerin sıradışı düşünceleridir.Çeşitli dini kavramlara veya toplumun geneline ters düştüğü için bu davranış ve düşünceler uygunsuzluk olarak sınıflandırılır.Bence bu ilkelliktir,bir kişinin ne düşündüğünü hiçe sayarak ön yargı uygulamak yani.Belkide insanlar sizin baktığınızdan farklı bakıyor olabilir.Bir olay veya düşünceye hakim olabilmek

Şu hayatta en çok sevdiğim şey düşünmektir,sorgulamak,tasarlamak,hayal kurmak,düşünmek benim için çok önemlidir.Çocukken de bir meselenin derinine inip ondan başka bir anlam çıkarmaya çalıştığımda bana ''çok düşünme'' derlerdi,haksızdılar.Çünki yaşamak,gelişmek ve özellikle de mutlu olmak için insanlık yeni fikirlere aç durumdaydı.Girişimcileri,modacıları(sadece giyim anlamında değil),tasarımcıları çok severim,ama özellikle de genç ve taze fikirleri.Tüm dünyanın bunlara ihtiyacı var,bunun için tek yapmak gereken

Bu hayat,bu düzen,bu sistem.Herşey sistemin etkin .bir parçası rolündedir.Sistematik yaşamın öncülüğünü yapan kişi ise Aristo'dan başkası olamaz.Daha önce de bahsettiğim gibi; Ya doğru ya yanlış gibi %100 kesinlik gerektiren zıtlıklar şeklinde ilerliyor bu mantık.İkisi birden ya da hiçbiri diye bir kavram söz konusu değil.Bu bir nevi düz mantıktır aslında.Fakat günümüzde neredeyse yeni yeni yaygınlaşmaya başlamış olan bir mantık

Kafamda birçok soru işareti ile dolaşırken birdenbire bu soruların pek çoğunun cevabını almayı başardım.Neden bana kendin söylemedin diye düşünüyordum ve her konuşmamızda gerilmek istemediğinden dolayı olduğu sonucuna ulaştım.Oysa şimdi sen gerilmiyorsun ama ben ölüyorum.Neler hissettiğinin cevabına da ulaştığımı sanıyorum,merak ediyordun ve korkuyordun.Ama beni bilirsin,düz bir adamım ya ben;Başka hiçbirşey hissetmedim,sadece acı çektim.Ne pişmanlık duydum,ne de mutlu oldum.Varsa yoksa

Biliyorum,bazılarınız düşünmüşsünüzdür;neden O'nu yazmıyor diye.Evet belki onu son zamanlarda yazmıyorum,sırf birdaha deşmemek için.Zaten yaşarken yaşıyorum yalnızlığını,bir de hatırlayıp yaşamayayım.Ben yalnız değilim,O'nun yalnızlığını yaşıyorum,beni yalnız kılan şey;O'nun olmaması.Birçok dilde farklıdır yalnızlık;Türkçede:Yalnızlık,İngilizcede:Lonely,Fransızcada:Solitaire...Belki yazımı,okunuşu farklı ama heryerde aynı.İspat etmek kolay;ben yalnızım birileri de yanlız;Din,dil,ırk ayrımı gözetmeksizin bizim ortak noktamız yalnızlık onlarla,ve belkide sizlerle. Ben onu gördükçe yüzüme düşen bir damla gözyaşım,gözlerine

Orta son(8.Sınıf)'a giden herkesin artık mesleki bir seçim yapmaları ve buna göre hayatlarını şekillendirmeleri gereklidir.Ben de uzun uzun düşündüm;Radyo ve Televizyon'dan İşletme'ye kadar.Sonunda da karar verdim ki benim için en iyisi edebiyat.Yazmayı seviyorum,çünki her yazımın içinde birer ben var.Kendimi e iyi yazıyla anlatabiliyorum.Aslında bu fikri başlarda pek ciddiye almamıştım fakat çevremden de yazılarımla ilgili olumlu tepkiler ve bu

Bugün 10 Kasım,yıl 2013 ve bundan tam 75 yıl önce Atatürk gitti,o gitti gideli işler giderek değişti.Farkettiniz mi?Bazı şeyler Atatürk öncesine döndürülmeye çalışılıyor.Gerek devlet,gerekse diğer yobazlar bunun destekçileri.Kızlı erkekli tartışmasında aynı evde olmamaları konusunda haklı olunabilir fakat bu sadece bir aşama,işin sonunda sınıflarda bile kızlı erkekli okutulmayacak.İlk olarak Atatürk sağlamıştı kızların erkekler ile birlikte okumasını,fakat bazıları bunu tersine döndürmeye

Çok sevdiğim bir yakın dostum ve aynı zamanda stajer fizyoterapistim olan Tuğçe Can ile sohbet ediyorduk bugün.Sordu bana; Hala aynı mı?Hiç değişmedi mi,azalıp artmadı mı? Zaman hiç yaramadı mı?Külahıma anlat sen onu,aradan 3 yıl geçti,mutlaka unutmuşsundur. Ben ise unutmamıştım,mümkün mü unutmak.Ben de ona ağrı kesici örneğimi verdim; Ağrı kesici gibi zaman;Onu alınca ağrıyı hissetmiyorsun,ama ağrı devam ediyor içinde.Sonra

Belirsiz bir bekleyişim var şu sıralar,bekleyip beklemediğim bile belirsiz.Hep içimde bir umut,acaba gelir mi diye.Sonra da düşündüm;Belki de o beni bekliyor,hala sevdiğimi bilirse gelir belki diye.Ama sonra da diyorum;Boşa hayal kurma,hiçbirşey değişmedi aslında.Hayatım boyunca en dayanamadığım şeylerden biri ise bu tarz konularda bekleyip görmek gerekmesi,o geçen zaman içimdeki karmaşa,korku ve acıyı katlamaktan başka birşey yapmıyor.Ne olacaksa olsun,bitsin zaman,bitsin

Öncelikle neden bahsettiğimi daha iyi kavramanız amacıyla söze kendi bir sözümle başlıyorum;''Hayat tıpkı bir video oyunu gibi,gerçekçi''Hayat gerçek değildir,sadece kusursuz derecede bir gerçekliktir.Bu tıpkı bir akvaryum gibi ama mantıksal açıdan biraz daha farklı.Çoğu bilim insanı ve din görevlisinin de betimlemesinde hayat sınavla özdeşleştiriliyor.Ama bence hayat bir sınavdan daha çok bir gösterge ve değer biçmek için bir terazi gibi.Yaşam