Yorgun
Yorgunum,yoruldum düş ve hayallerimden,sahte umutlardan.Yoruldum şu gözü kör duygularımdan,içimdeki nefesinden de yoruldum,kalbimdeki hissinden de.Uzun bir uykuya ihtiyacım var,derin ve uzun.Cenaze marşı güzeldir.Belki piskopat olduğumu düşüneceksiniz ama ben bunu cenaze marşı olduğundan söylemiyorum.Bakmayın cenaze marşı dediklerine,bütün hayatı anlatır aslında;Gamıyla,tasasıyla.Hayat dediğin nedir ki,canlı bir cenaze sadece,tek farkı ise;Bir umut var.Ama unutulmaması gereken;Umut kazanmayı değil,dayanmayı sağlar.Yani;Ne kadar umutlu olursanız olun,yine de kaybedebilirsiniz.Hassaslık ve duygusallık belki büyük birer zaaf ama yine de tercih ederim katılıktan ve sertlikten.Evet etrafımdakilere sert ve kaba olduğum izlenimini vermeye çalışırım hep,sırf zayıflıklarımı görüp kullanmasınlar diye.Onlar da inanır bana,rol yapamam ama kendimi iyi değiştiririm.Öyle ki kimse farkına varamaz bunun.Burada gerçek beni kapatıp tekrar kaba ve biraz da şapşal ben olarak gerçek hayatıma,yani gerçek sandıkları hayatıma geri dönmeliyim...
0 Yorum:
Yorum Gönder