Ciddi
İnsanlar şaka yaptığımı sanar bazen,oysa gayet ciddiyimdir.Sonra günü gelir,sadece hafiften sırıtırım;Onlar anlar.Neden beni ciddiyle almıyorlar diye çok düşündüm,onlar yaşaamdığı içinmiş meğerse.Tutup dertleşemedim bile kimseyle,çünki onlar beni kendileri gibi ssanıyordu;Sahte ve acısız bir aşk yaşayan sahte insanlar gibi.Elbette onlar da öğrenir,umarım geç olmaz.Fazla büyüklük iyi değil,ben hep şımarmak istedim çocukca;Ya ben beceremedim şımarmayı,ya da izin vermediler.Şimdi ne oldu;Soğuk ve asosyal gibiyim,belki duygusal açıdan daha büyüğüm ama bunun acı çektirmekten ve anlaşılamama hissinden başka hiçbir etkisi yok.Alın size büyüklük,bu noktada bitiyor büyüklük,kalmıyor hiçbir önemi.Anlamı yok hiçbir üstünlüğün,hafifletmiyor acılar,değiştirmiyor kaderi.Çok şükür bir tutam kaldı içimdeki çocuk;Onu yaşatacağım içimde,büyüteceğim.Acılarımı masum ve şakacı bir şekilde dindireceğim.Sonra bana deli diyecekler,güleceğim ağlanacaklara.Eğer bilselerdi deli demezlerdi;Ağlama hakkımın çok eskiden bittiğini...
0 Yorum:
Yorum Gönder