Kafam Dağınık

Kafam çok dağınık(herzamankinden de daha çok)Soru işaretleri beynimi bir matkap gibi deliyor.Sen;Nasılsın?Kimsin?(İçindeki gerçek sen)Sence ben?Ben;Kimim?Sen bana göre kimsin?Mutlumuyum?Yaşıyormuyum?Ne hissettiğimi bile bilmiyorum artık,tıpkı duvarda asılı portrelerdeki cansız ve yapmacık suratlar gibiyim,ne ben umurumdayım ne de diğer kimse(AMA SEN HARİÇ)İçimdeki sen benim o boş ve aptal umudumu yaratırken,gerçek sen bütün benliğimi benden alıyor.Sadece sen değil,kime ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.İnsanlar ve bana karşı olan hisleri;Kimin bana karşı ne hissettiğini de bilmiyorum,aslında kim olanları kim zannettiğimi de bilmiyorum.En cahil insan bile bunlardan birazını biliyordur.Kaç üniversite bitirirsen bitir,kimin kim olduğunu bilemiyorsun bazen...

0 Yorum:

Yorum Gönder