Yine Yapamadım

''Hayırlısı Oldu'' adlı yazımda neler neler yazmıştım belkide,ama aradan henüz 3 gün bile geçmeden anladım ki ben yapamayacağım.Bunu yapabileceğime inanmıştım oysa,lakin anladım ki eğer yapabilseydim,yapabilecek olsaydım zaten aşık olmamışım demekti bu.
Yapamadım işte bakın,bütün o satırlar,sözler çöp oldu benim için şimdi;dem de durup dururken,evet durduk yere yıkıldım birden.Kavuşursan meşk,kavuşamazsan aşk olur,al sana aşk işte.

Özlemeden yapamıyorum galiba,beklemeden;sanırım,sanırım ki ben kendine zorluk çıkartmaya alışmış insanlardanım.Mecbur değilim ama yapıyorum,bu yüzden de pişman değilim ancak acı çekiyorum.Aylar geçer,yıllar geçer;zaten unutamam da,bir de üstüne üstlük hala aşık kalırım...

Beceremiyorum işte,birine aşık olmadan,bir gün olsun birini özleyip yolunu gözlemeden yaşamayı beceremiyorum;ama daha kötüsü,bunu ondan başka birine de yapamıyorum.Burası çıkmaz sokak,ben de ölüyorum...
Lise falan filan diyor insanlar,ben''Bu hep böyle devam edecek''dediğimde inanmıyorlar;peki ya onlarınki değil de benim dediğim çıkarsa,o zaman ne yapabilecekler benim için?

Bir şarkı vardı,sözleri''Çaresizim ben,çaresiz..!''diyerekten devam eden.Aynı o şarkı gibiyim.Ne bir çıkış yolum var,ne de ben çıkmak istiyorum;Sadece acıyor,bir yandan acısın,bir yandan geçsin istiyorum...

Ben bile bitiremedim işte,o da bitiremezdi zaten;onun tek yapabileceği kendine beni unutturmak olurdu,o bunu yapabilse bile yine geride kalan ben oluyorum bak şu işe.''Keşke''demek kadere isyan sayılır mı,her gün ettiğim onca keşkeler ve göszlerimden dökülen o haddini bilmez yaşlar orucumu bozar mı sorarım sizlere...

0 Yorum:

Yorum Gönder