Değişti ''Keşke''ler

Keşkelerim bile değişti artık,''Keşke sevseydi!''demek yerine''Keşke sevmeseydim!''diyebiliyorum.Ama yine aynı vaziyet.Yine yok gibi hissetmeye başladım,yokmuşum gibi.Yine en karanlık çağıma en baştan bir dönüş yapıyorum,yine aralıksız olarak düşüyorum ve en önemlisi de ben yine ölüyorum.İşin en kötü yanı ise,bitmek bilmeyen bir ölüş benimkisi,öl Allah öl...

Aşırı derecede saçmalıyor olabileceğimin farkındayım ancak üstelemiyorum.Çünkü muhtemelen şu an bir tramvanın tam ortasındayım ve bunu atlatmak için neye ihtiyacım olduğundan ise zerre habersizim.Birileriyle muhabbet etsem diyordum,gecenin bilmem kaçında bile su gibi muhabbetin dibine vurduğumuz insanlar dertleşmeye gelince yoklar...

Yani yine sizlerle başbaşayız,kim olduğunu bilmediğim onbinlerce okuyucum.Yine başladı benim için aynı şizofreni maratonu,yine başladık saçma sapan ayrılık ve hüzün dolu bir takım yazıp çiziştirmelere...

0 Yorum:

Yorum Gönder