Sahte Olsa
Bazen de diyorum ki keşke sahte olsa be abi,yaşadığım bu aşk denilen,insanın fırtatında olan şey bende sahte olsa.Sahte olsa benim aşkım,diğerlerinin aşklarından daha da sahte olsa.Öyle sahte olsun ki ben dışımda herkesin umurunda olsun mesela,buna bile razı hissediyorum bazenleri.Ama umurunda olmak dahi söz konusu değil aslında;çünkü aşk beynimde değil kalbimde düğümleniyor,ve ben de yaşadığım sürece kalp atışlarımı umursamak durumundayım...Kendine bakmak gibi düşünebilirsiniz aslında,yaşadığı aşka dikkat etmaktir bu;ancak tek bir farkı vardır,aşkın iyi olması için değil de kötü olmaması için çabalarsınız.Dersiniz ki''İklisi de aynı yola çıkmıyor mu nasılsa?''çıkmıyor işte efendim,keşke ki çıksa...
Çıkmasını da istemiyorum zaten,çünkü aşkı rutine bağlaması ölmesi demektir.Rutin ölüm demektir,hep bir ölüm.Ne zaman ki herşeyiniz aynı olur,o zaman herşey de yok olur...
Bana da bu oldu işte tam;bir baktım her gün artarak üzülüyor,özlüyor,hayal edip yas tutyorum.Sonrasında ben kayboldum,yok oldum;geriye ise tüm bunlardan oluşan şiirleri ve yazıları yazan
mazlum bir adam bıraktım.Kimileri şair dedi ona,kimileri üstad;ama o bendim,kimse benim o olduğumu bilecek kadar bilemedi beni...
En çok da o belki de,sanırım sorun da buydu.Benden o kadar aşık olmayı beklememişti,kim bilir belki de yakıştıramamıştı bu duygu yüklü şeyleri.Bazen ben bile yakıştıramıyorum iyi mi,diğerleri gibi sıradan takılabilmek benim için çok sıradışı kaçıyor belki.Bu kısım hep aynı işte,hep de bir bilememezlik var üerimde.Kendime cahil diyorum bu yüzden''Seni cahil herif!''...
İki kere ikinin kaç ettiğini bilmemek sorun değil,aşık olduğun kişinin kim oduğunu ve onun ne denli aşık olduğunu bilmenin yanında...
Çıkmasını da istemiyorum zaten,çünkü aşkı rutine bağlaması ölmesi demektir.Rutin ölüm demektir,hep bir ölüm.Ne zaman ki herşeyiniz aynı olur,o zaman herşey de yok olur...
Bana da bu oldu işte tam;bir baktım her gün artarak üzülüyor,özlüyor,hayal edip yas tutyorum.Sonrasında ben kayboldum,yok oldum;geriye ise tüm bunlardan oluşan şiirleri ve yazıları yazan
mazlum bir adam bıraktım.Kimileri şair dedi ona,kimileri üstad;ama o bendim,kimse benim o olduğumu bilecek kadar bilemedi beni...
En çok da o belki de,sanırım sorun da buydu.Benden o kadar aşık olmayı beklememişti,kim bilir belki de yakıştıramamıştı bu duygu yüklü şeyleri.Bazen ben bile yakıştıramıyorum iyi mi,diğerleri gibi sıradan takılabilmek benim için çok sıradışı kaçıyor belki.Bu kısım hep aynı işte,hep de bir bilememezlik var üerimde.Kendime cahil diyorum bu yüzden''Seni cahil herif!''...
İki kere ikinin kaç ettiğini bilmemek sorun değil,aşık olduğun kişinin kim oduğunu ve onun ne denli aşık olduğunu bilmenin yanında...
0 Yorum:
Yorum Gönder