Ruh Eşime Mektup

Sana sesleniyorum gönül ve ruh eşim,artık her kimsen.Biryerlerde benim yaptığımı yapıyor olduğunu bilmek hoş,lakin ayıp bu senin yaptığın;ben senin beni beklediğin gibi beklerken,sen ise benim yaptığım gibi gönül besliyorsun başkalarına...

Bekle o günü,ikimizin de tesadüf olmadığını bildiği o tanışma,karşılaşma anını bekle.Bekle ki tarihimiz yazılsın,sen ve ben olmanın yani sıra bizliği yansıtalım birbirimizin gözlerinde ve sözlerinde...

Senin ve benim yaşadığımız herşey"bizim"için aslında;birgün karşılaşacağımızı bilerekten birbirimizi aramakla,başkalarında bulmak ile kül etmeyelim hayatımızı.En sonunda da Allah'ın buyurduğu"kaza"mız gerçekleşerekten birleşelim,bir olalım...

Kim bilir belki sen de biryerlere yazıyorsundur bu gibi satırları,belki de bu sayede buluruz birbirimizi...

"Birbirimizi bulduğumuzu nereden anlayacağız?"deme bana;nereden olduğunu bilmiyorum ama anlayacağız.Birbirimizden öncekileri anladığımızı sanmıştık;oysa birbirimizi gerçekten bulduğumuzda zaten birlikte olup,ayrılamayacağız...

Bekle beni,çok yakınım sana;hissediyorum seni,biliyorum senin de beni hissettiğini...

0 Yorum:

Yorum Gönder