Fazlalık

Bu aralar çok gülüyorum ya,neredeyse kahkahalar atacak duruma geldiğim dahi olmuştur.Aşkı konuştuğum her insan bunu yapıyor,özellikle de beni az çok tanıyan insanlar;aşkın biraz fazla olduğunu düşünüyorlar,ya da benim yaşadığımın.Çünkü onlar ya hiç aşık olmadılar,ya da aşk onlara asla bunu yaşatmadı.İri iri gözlerle bakıyorlar ben anlatırken,sanki ben uyduruyormuşum gibi;bu güne kadar kimse en azından yüzüme karşı söylemedi uydurduğumu,lakin hepsinin de hemfikir olduğu bir düşünce vardı,o da bu benimkinin aşktan öte olduğuydu...

Efsanelere inanmadıkları anlaşılıyordu bu insanların,Ferhat,Mecnun ve Kerem'e;oysa ben bunların birer efsane olduğunu bile düşünmüyorum,gerçekten de inanıyorum var olduğuna.Asıl garip olan ise bu insanların tutumu;
Bunlar aşkın bu kadar büyük birşey olduğuna,insana neler yaptırabileceğine karşı inançlarını yitirmiş durumda...
Aslında bir bakıma ben de bu yüzden yalnızım ya,aşkı bu kadar derinden ve içten yaşayan bir başkasının var olmadığından...

Ya adamlara tuhaf geliyor arkadaş,ona benzeyen birini gördüğümde nefesimin kesiliyor olması,onun ismini işittiğimde tam olarak olmasa da gözlerimin kararıyor olması ve bu gibi şeyler.İnanmıyor değiller belki,ancak sıradışı görmeleri sinir bozucu.Bu bu kadar da garip değil,asıl aşkın ta kendisi bu işte...
Mecnunun çöllerde aklını kaybetmişcesine sessiz soluksuz yol almasının sebebi de bu aşk,Ferhat'ın dağlarda dur durak dinlemeden amansızca çalışmasının da...

Peki sizinki hangi aşk,o olmadı diyerek pes ettiğiniz ya da sadece birkaç gün süren aşklarınız,o sevginizi zerre kadar göstermeyip sadece güzel sözler söyleyerek sahip olduğunuz aşklarınız!..

0 Yorum:

Yorum Gönder