Sevmek Kuru Gürültü

Sevmek sadece kuru bir gürültüymüş meğersem.Sevsem ne olacak,seviyorum ne olacak diyorum kendi kendime.Her gün özlemini çekip sürekli gözyaşı döktüğüm,kimin umurunda ki;tüm bunları yaptım yapmasına ama ne oldu,sevdim,bekledim,üzüldüm,ağladım ve pek çok şeyi kaybettim,kenara attım.Bunları yaptım evet,yine yaparım yapmasına ama ne fayda.Kimsenin bildiği yok,bilenin umrusadığı yok;umursayan da çıkıyor ama,ondan başkası merhem olmuyor.O desen;onun için söyleyebileceğim tek bir kelime,''bilmiyorum''...

Dahası çıkmaz benden;neden,çünkü o istedi.İstedi ki kaybolsun bende,benden yok olsun.Gitmek istedi kalbimden,gitmek için mesafeleri dayadı aramıza;ama yaramadı,bir ara ben bile çıkarmaya çalıştım,o içimde kaldı.O gitmedi aslında,benim sevdiğim beni yine bende bıraktı;hoş,ben içimdekini değil,yine onu sevmeye devam ettim.Benim sevdam kuru gürültü arkadaş;çünkü sen içinde istediğin kadar inle,kimseyi getirmeye yetmiyor.Yalan mıdır siz söyleyiniz;

Dibine kadar seversin,mecnun gibi ve belki de öte.Ama kimse bakmaz senin sevgine ve ne kadar sevdiğine;onlar neye mi bakar?İşte onu ben bile çözemedim aslında.Çözseydim yine de beceremezdim,becerebilseydim bile yapmazdım.Çünkü ben bendim,bir başkası olmak için doğmamıştım...

0 Yorum:

Yorum Gönder