Gönül İşi
Çok sevdiğim bir şarkı vardır dostlar''Baharları,kışları,ah bu gönül işleri;Kalem gibi kaşları,ama yüreği taştan!''Son kısmı pek geçerli olmasa bile aynı böyle hissediyorum bu dönem.Ben de biliyordum tabi,hatta belki de en çok ben biliyordum bu gönül işlerinin ne denli zor ve ağır işler olduklarını.Ama yalanım yok ha,bir kere bile olsun kesilmemişti de umudum.Hayatta gönül işlerinden sorumlu memur gibiydin,maaş desen asla zam gelmeyeceğini bildiğin bir parça umut.Böyleydi işte ne yapalım,böyleydi yani;tüm bunların böyle olacağının zaten belli olması yetmiyordu,ben en başından farkındaydım tüm bunların.Şimdi diyeceksinizdir,''Neden,öyleyse neden devam ettin?''Ben devam etmedim,hayat dediğin devam etmekti.Benim tek yaptığım aşkı ve hayatı aynı anda yaşamak oldu,yaşanıyor yaşanmasına ama yaşanmıyor...''Bilmem anlatabildim mi?
Anlamanıza ya da benim anlatmama dahi gerek yok ki aslında.Çünkü nasıl olursa olsun yaşayacağız;buna göre de iki seçimimiz olacak,ya hiçbirşeyş değiştiremeyeceğimizden hayıflanıp kendi kendimize döğüneceğiz,ya da yine aynı şekilde umutsuzca sürükleneceğiz.İkisi de aynı yola çıkıyor aslın da bilir misiniz,insan hep bitiyor aslında bir bakıma...
Anlamanıza ya da benim anlatmama dahi gerek yok ki aslında.Çünkü nasıl olursa olsun yaşayacağız;buna göre de iki seçimimiz olacak,ya hiçbirşeyş değiştiremeyeceğimizden hayıflanıp kendi kendimize döğüneceğiz,ya da yine aynı şekilde umutsuzca sürükleneceğiz.İkisi de aynı yola çıkıyor aslın da bilir misiniz,insan hep bitiyor aslında bir bakıma...
0 Yorum:
Yorum Gönder