Hayat ne garip,biliyordum ama şaşırmaktan kendimi alamıyorum.. Zira çok değil en fazla 1 ay öncesine kadar uğruna onca şey yazdığım,yaptığım ve yaşadığım kadınla,onun da arkadaşı olan bir kadının hayatıma girmesini konuşuyoruz şu sıralar... Bitirmek tam anlamıyla budur işte,hem de temiz şekilde;öylesine bitirmişim ki içimdeki bu aşkı,ona başka birisine aşık olmaktan söz ederken geçmişi anarak dahi sızlamıyor yüreğim,aksine geçmişte

Sahi uzaktan bakınca çok mu çırpınıyor gibi duruyorum,bir ölünün mezarını kazımaya çalışıp içinden çıkmasını bekler gibi deli ve çaresizce..Bilirim bu duyguyu,zira örnek gerekirse;reddedildiğinde de''Ya bi'deneseydik'',''İyice düşünseydin''gibi şeyler söyler insan,söyleyemese de her saniye düşünür durur bunu.İstemek falan değil bu,alakası yok;son bir kalp masajı gibi,elinden geleni yapma ve çaresizlik halinin birleşimi..O kadar çaresiz miyiz derseniz,yok be... Ben sadece mıknatıstan korkuyorum,birini

Pişman etme işte,görmüyor musun gidişlerimi,uçsuz bucaksız kaçışlarımı;güçlü değilim işte ben,bilmiyor musun?Sen varken olamam orada,sen de istemezken halen kavuşmaktan söz ediyorum..Pişman etme beni seni sevmeyişimden değil vazgeçişimden;peki seni gerçekten sevmiyor muyum dersin?boşver...Dedim ya güçsüzüm hem,rüzgarına tutulurum dört Eylül öncesinden esen.Yani korkutuyor beni bu iradesizlik,olması gerekenin de bu olduğunu bilmeme rağmen;çünkü yüreğim gerçek değil gibi sanki,sana ters,sevmeyişine de daha,hatta biryerden

Saat gece 3,öyle işte... Doğru yol denilenin zerzerişlerine kulak kabarttım yine..Vazgeçmiş gibi değilim ha sanki,hiçbirşey değişmemiş gibi;hala daha içim cız ederken arada tenha tenha,kendine inanmak bile yeterince zorken.Az daha isyan edecek gibiyim sanki,her yaptığına karşılık bekleyen çocuklara benzedim iyice;oysa neyi feda ettim ki sanki,bende olmayanı söz gelimi..Belki de sorun budur ha,söz gelimi olması yani;ya ne,içimden gelse daha mı

Ben ne dağlar deviriyorum her gün bir bilsen,kıl payı üstelik,ne sözlerim uğruna kendimden cayıyorum müptezel;ne kavgalar ediyorum monolog,ne çığlıklar atıyorum kısık sesli..Ben var ya ben,bir başkasına aşık olacağım diye,ama en çok da onu görüp,sesini duyup,kokusunu çekip de yüreğimi sızlatmayacağım diye kıçımı yırtıyorum..Her günümü''gün''etmek için olağanüstü bir çaba sarfedip hiçirşey olmamış gibi geri dönüyorum... Bunun yanında  her gün bıçaklamak

Diğer bütün insanlara''O''diye bahsettiğiniz en özel insan,yokluğunda onsuz olmak şuraya dursun:o insan artık o değeri taşımadığında,''O''diyecek biriniz artık olmadığında kendini üçüncü şahıs hissetmemek elde değil... Onsuzluk değil bu,daha da ötesi O'suzluk.Özel hissetmek için sebebin olmaması,özel hissettireceğin birisi,ya da mutluluk,ama özellikle de aşk... Bir bağımsızlık hali bu,ama çaresiz olanından;yani yeterince yalnız olabilirsin,ama değer verecek birşeyin olmadığındaki kadar''değersiz'' Hiçle yetinme

Ya şu hayatta''Olsa iyi olurdu''dediğim hemen hiçbirşey olmadı,gerçi tek bir istediğim vardı o da ayrı mesele..Hani böyle hayat maratonunda çeşitli pit-stoplar vardır,işler kötü gider belki ama onlara gittikçe biraz rahatlar,gevşersiniz;sanırım ben birkaç durak kaçırdım,gerçi kaçırmak da denemez buna ya,bayağı olması gereken yerde yoktular... İşin en can alıcı yanı da ben tüm bunların bir işaret olduğuna inanmıştım,kendimi bildim bileliden

İçimde,göynümde iki dene bebe,biri böyle çakma Polyanna,diğeri ayyaşın önde gideni;biri sürekli umut fısıldıyor ha böyle kulacığıma,aha öteki denyo da diyor yok,bi'fırt daha çekiyor yetmezmuş gibu..Şive yapıp dikkat çekmek istemiyorum,ağzım kayıyor esasen,ruhum kayıyor.Yamuk yumuk bir herif olacağım zaten bu gidişle...Bi'ters-bi'düz örgüye döndüm zaten iyice,her günüm aynı ama 180 derece farklı;ne iyi ne kötü onu bile kestiremiyorum artık.Tam diyorum bir

Dün ne için ağlıyordum,bugün neye heyecanlıyım..yazık;sahi cidden 24 saat geçmiş midir aradan?Bir şarkı var ya aklıma o geldi''Dünya dönüyor,sen ne dersen de...''Yani daha değil kırkı çıkması,günü dahi geçmemişken içimden kalkan ölünün;belki yeni bir sevda,belli belirsiz birşeyler..Hayır hayır,şıpsevdi,çapkın veya o denli de umursamaz biri değilim,geberecek kadar da yalnız değilim ayrıca(en azından şimdilik)Senelerin yasını tuttum,ağladım,üzüldüm,yıkıldım ama ''bitti!''Sayfamızın sloganında olduğu gibi,bugün

İyi mi hissetmeliyim bilmem ki,esasen hiç mi hiç aklım ermez şu sevda işlerine..Şimdi bayağı bayağı ortada kaldım ben,zaten öyleydim belki ama en azından bir çabam,bir hissim vardı be.Aşıktım,ağlardım,düşünürdüm;ha bugün de saatlerce yaptım bunları,ya sonra?Boş kaldı bu kaldırımlar,bomboş bu sokak,bu yağmur damlaları,bu geceler;izmaritten farkı yok şuan hayatın,ama eminim değişir,değişecek..Zor bir karar verdim çünkü,kısmen bir kürtaj bu,hatta ötenazi bile sayılabilir;hayatım

Şu günümü tek bir cümleyle anlatsam''Kangren olmuş kellemi kestim''desem ancak o denli yerinde olur..Artık o eski aşk yok,uğruna onca şey yazılmış,yakılmış ve ağlanmış o kadın zaten yok.Herşey bitti mi deseniz o da hayır,herşey yarım kaldı,ben dahil herşey;aşk mı?sıradan bir kabın içine koydum,kapağını da açık bıraktım..Dedim''Sevmeyeceğim seni!''İstemediğim yahut beceremediğim için değil de,sevmekten daha fazlasını yapamayacağım için,olmayacağı için;böyle sürüp gidebilirdi

Bugün bir delilik yapıp,tutup tanımadığım bir kadını da sevebilirim;ama bu aşk olur mu bilmiyorum,aşkın kitabını senle yazmış ve bir yanım halen daha gizli kapaklıyken..Üstelik o kadına dair bildiğim tek şey esmer,gözlüklü ve kısa boylu oluşu,ha bi'bi'de sürekli kırmızı-siyah kareli gömlek giyen sarışın bir kızın yanında dolaşması..Belki biraz da tatlıdır o kadar işte... Belki sevmeyi bilmiyordur,kaba-sabadır,göründüğü gibi değildir;yahut tam

Öte taraftayım ben,yani kendimce;hiç düşündünüz mü,bu adam ne yer,ne içer,ne yapar,kimdir?Herkesin kafasındaki imaj;şiirlerle dolu,şahane özgüveni olan bir adam,belki yalnız tabii,biraz marjinal günümüz toplumuna..Ama siz hiç bu taraftan bakamazsınız,üzgünüm;bakmayın da mümkünse,üzülürsünüz,acı çekersiniz belki... Yazdım,varımı yoğumu yazdım evet;kiminizin hayatını değiştirdim,kiminizin bakış açısını,kiminizi hüzünlendirip ağlattım,mutlu edip güldürdüm kabul..Aferin bana,çok şey başardım di mi ben şimdi?hoş,bunu hiçbir zaman kabul edemedim.Çünkü ben çok

Şu hayatta en kral yaşanmışlığım belki diye,belki sever,belki sevilirim,mutlu olurum diye..Kopuk kaldırım taşlarına basıp su fışkırtmamasını dilemek de olsa hayat,iyi gidiyoruz şimdilik,hayırlısı... Belki dediysem yalnızım bugün,fikren hatta manen dahi değil,belki de direkt cismen..Demeyin öyle,bu da birşey;benim için sarılmak da cennete intihardır manen,göz göze gelmek de fetih fikren... Anlayamazsınız ki canlarım,ben de anlatamam;çünkü herkes kendi gibi sever,bense şafak kadar

Ben de çok aldatıldım,ölesiye,sessiz,karanlık,ölü..Şuan 15 yaşında dul bir kalbim var,tutmasam bağ-kur emeklisi bile olabilir bu kafayla,eczanede karlıyız en azından onunla da... Ben öyle değilim,onu canlı tutmaya çalışıyorum,belki onun için onun asla olmadığı kadar çapkın olmaya çalışıyorum.Ama o eşşeğinki de(evet eşşek dedim yüreğime) öyle bir inat ki,''hiç yoktan''aldatılmış ama olmayanı aldatmayı da namussuzluk sayıyor.Kime hesap verebilirsin ki diyorum,lanet olsun

Aynı düşler,istekler,ihtiyaçlar aşkta,ama gel gör ki her hikaye de bir o kadar farklı,gizemli;gel gör ki senin onunla kurduğun bütün hayalleri o bir başkasıyla kurabiliyor,onunki gerçek oluyor seninkiyse masal.Ne mutlu onun için,önemli olan da bu;ama olur da nikahına seni çağırırsa,şahidi olursan..Bilemiyorum... Ya yalan yok şimdi,insanın içi bi'cız ediyor,hatta güm!,pat!,şak!,şrak!.. Aynı şeyler işte,bi'eksik bi'fazla belki;ama hepsi onda,ama yok bende,nazende..İnsanı ilkel

Elde bu vardı ne yapalım,biraz şiir,biraz müzik,belki bir tutam sakal,biraz toz..Yani mümkünatı yoktu birini sevebilmemin,sevsem de sevilmemin;hele ki bu devirde,bu değil ama bir at almak bile daha mümkündü... At..mümkün..mümkün-at..daha... Belki de bir atım olabilirdi,adını Lavinya koyabilirdim mesela,yahut yine çağrışımlı birşeyler.Peki ya sahiden bir atım olsaydı günlük gereken miktarda birikmiş sevgiyi ona sunarak sıyrılabilir miydim bu sevme işinden;ki bu

Kendimi fevkalade bir azınlığın parçası gibi hissediyorum,zaten içerimde var olan azınlık,farklılık ve soyutluk tutkuları ayrı bir tat katıyor buna,ama azınlığın tutkusuysa çok başka... Eskisi gibi değil tabii artık,sanıldığı gibi şiir sevmiyor kadınlar,romantizm istemiyorlar,ya da sevgi,belki de aşk bile.Artık yalnızca küfür dolu ağızlar,argolar,laf sokuşturma çabaları... Mesela sorsan Tomris Uyar'ı pek kişi bilmez,oysa benim gibiler için ideal kadındır,başlıbaşına bir tutku,aşk

Şuan önümde ne var biliyor musun?Hatıra defteri,ikinci sayfa,yeşil bir kalemle atılmış imza,üstünde ismin,üstünde bana sözlerin,belki de en iyisi''el yazın''..Ben senin kadar orijinal değilim kabul ediyorum,sana olan aşkımın yalnız bünyevi kısmı da olsa internet üzerinde.Niye diye sordun mu?haklısın,ben bile sormadım... Umarım okumazsın bunu,umarım okumam,umarım okumazlar,dilerim anlamaya çalışmazlar... Eski alışkanlıklara da başladım sayende,Cem Adrian,DUMAN,Teoman ve vesaire;unutmamışım da üstelik ezbere bildiğim

Yazıyorum,şiir okuyorum,müzik dinliyor,söylüyor ve çalıyorum;mutlu gibiyim de,unutmuş gibiyim belki..Ama yok,tanımazdan gelemiyorum,saçları,sesi derken ne zaman olursa olsun cız ediyor içim..Unuttum derken,artık başka biriyim derken o 13'ündeki ben geliyor yanıma,omzuma dokunup yok oluyor..Bazen de onunla ilgili şeyler,çiçekçinin önünde gördüğüm her beyaz gül,resim çizdiğim o küçük not defterinin içindeki kendine benzettiği kız,hatıra defterimdeki el yazısı falan işte... Bunların hepsi sızlatıcı detaylar,bir

Şu hayattaki en zor şey tutturduğun çizgiyi korumak,öyle ki doğru veya yanlış oluşunu dahi geçtim artık... Haklıyken haksız duruma düşmekten kaçınanın korkaklıkla suçlanacağı kadar,birinin bir başkasının yaptığını yapınca ona yapılan övgünün aksine örseleneceği kadar,kendi açığıyla bile birilerini suçlayacak ve açıkça söylemekten çekinmiyorum''başkalarının güya zaaflarını kullanıp onları kışkırtmaya çabalayacak'' bir''Cahil cühela takımı''yla yaşamak,onlarla aynı havayı solumak,göz göze gelebilmek,hatta iletişim

Şuh kahkahalar,ağır çekim zaman,siyah beyaz etraf,bulanık çerçeveli kadraj..Dün bir zenci öldürdüm,bir duvara işedim,biraz su içtim..Kelebek patladı,bulutlar morardı,kadın ağladı ve unutmaya başladık... Tanrının eteğine sarılır gibi nezaket beklerken,küfredebilirsin de sevişirken;tenin barut kokar gibiyken,susmayı da tercih edebilirsin ölürken..Hala anlamadın mı,cahile kafa tutanı öpüyorlar,yalnızca kendim anlayayım diye bu saçmalıkları karalarken bile aynı şey... Birgün New York'da hapse girersem bana Tokyo'dan telefon