Öyle Bi'adam
Çıkmıyorum kimseyle,çıkamıyorum belki de..Garip olduğunu biliyorum,bu romantik adam,türlü duygusallıklar,şiirler,çiçekler ve belki de kimseden duyamayacağınız güzellikte sözler.Peki ya sonuç,durun ben söyleyeyim..Bi'başına öyle bir adam...
Nasıl olmaz değil mi,mümkün değil?Etrafa bakıyorsunuz kimileri öylesine sevilmeye,hatta yalan olduğunu bildiği bir''Seni seviyorum''a bile aç iken,her günü ayrı bir ilan-ı aşk olan bu adam yine yalnız...
Kimi kadınların rüyalarındaki gibi bi'adamım ben,o romantik eş de benim,o beyaz atlı prens de..Oysa kimilerinin,ne yaparlarsa yapsınlar yine onları sevebileceğini bildiği gibi bi'adamım...
Günahkarım çünkü ben..Çok seviyorum,şiirler yazıyorum,hediyeler alıyorum,her an yanında olmaya çalışıyorum..Kimse de demiyor ki sen kimsin,o ağladığında bilmeden senin gözlerin kızaracak,o sevindiğinde bunu bilmeden gülümseyebilecek,mutlu olabilecek kadar kimsin?!
Kimse değilim ben,öylesine bir adamım işte;içimde sonsuz bir aşk,sanki boğazımda kalmışcasına..Sevindirmek için sevmek gerekmiyormuş,öğrensem de vazgeçmedim.Hala da çabalıyorum sanki,bildiğim şeylerin öyle olmaması için çaresizce çırpınıyorum..
Ama en sonunda..Aşkı için ondan vazgeçince yani,sanki aşka ihanet etmişim gibi.Suçlu hissediyorum,vazgeç diyeni sevip kıramadığım için..Ama en çok da,hiç sevmemişlerle aynı durumda olduğum iin;benim tek farkım,ardımda bıraktığım onca sahipsiz,anlamsız şiirim...
Nasıl olmaz değil mi,mümkün değil?Etrafa bakıyorsunuz kimileri öylesine sevilmeye,hatta yalan olduğunu bildiği bir''Seni seviyorum''a bile aç iken,her günü ayrı bir ilan-ı aşk olan bu adam yine yalnız...
Kimi kadınların rüyalarındaki gibi bi'adamım ben,o romantik eş de benim,o beyaz atlı prens de..Oysa kimilerinin,ne yaparlarsa yapsınlar yine onları sevebileceğini bildiği gibi bi'adamım...
Günahkarım çünkü ben..Çok seviyorum,şiirler yazıyorum,hediyeler alıyorum,her an yanında olmaya çalışıyorum..Kimse de demiyor ki sen kimsin,o ağladığında bilmeden senin gözlerin kızaracak,o sevindiğinde bunu bilmeden gülümseyebilecek,mutlu olabilecek kadar kimsin?!
Kimse değilim ben,öylesine bir adamım işte;içimde sonsuz bir aşk,sanki boğazımda kalmışcasına..Sevindirmek için sevmek gerekmiyormuş,öğrensem de vazgeçmedim.Hala da çabalıyorum sanki,bildiğim şeylerin öyle olmaması için çaresizce çırpınıyorum..
Ama en sonunda..Aşkı için ondan vazgeçince yani,sanki aşka ihanet etmişim gibi.Suçlu hissediyorum,vazgeç diyeni sevip kıramadığım için..Ama en çok da,hiç sevmemişlerle aynı durumda olduğum iin;benim tek farkım,ardımda bıraktığım onca sahipsiz,anlamsız şiirim...
0 Yorum:
Yorum Gönder