Sevgiye Düşkünlük
...Safi bütünlük benimkisi,sevgiye olan düşkünlük...
Çoğuna göre de imkansız ya bu benimkisi,ya da çoğunun istemediği kadar ciddi mi demeliyim?Sevilmekten sıkılan insan toplulukları,maksimum 1 aydan fazla sevemeyenlerin oluşturduğu topluluklar..Her vakit de sonsuz aşkı aradıklarını savunurlar,oysa sadece vakit geçirirler..Yani basit insana basit insan,bir de karşısına çıkan basit insandan şikayet eden bir basit insan.Tabi tüm bunların arasında gelip giden''şahsına münhasır''diye tercüme edilen o tuhaf,hatta neredeyse gayrimeşru denilebilecek incelikte bir adam...
Şu zamana kadar gördüğüm kaçı bunuistedi diye düşünüyorum,yani kaçı gerçekten bütün bir ömür ve hatta sonrasında bile sevip sevilmeye benim kadar önem verip özen gösterdi?
Bunu gerçekten merak ediyorum;gerçekten ben mi saçmalıyorum yoksa çoğunluğun gözü anlamsız heveslerle mi dolu?Bu ciddiyet bu yaşa fazladır belki kabulüm,çıktığımı değil kadınımı beklediğim içindir belki de bu meczup görünüşüm..
Bir insanın sevmeye bu kadar tutkun olması sevilenler için bir adaletsizlikti belki de,ben göremesem bile her birinin canı çekerdi;ya da kimse beklemezdi,ortada kalır kendi kendine akıllı bir deli...
Göze alamadıklarını yapabileceklerini bilselerdi ne durumda olurlardı diye düşünüyorum da;belki biraz yaşlı,ya da kafası karışmış.Böyle hissetmek kötü müdür derseniz eğer;her zaman için değil,ama hep''oldukça''...
0 Yorum:
Yorum Gönder