İyi Ki Varsın
Aşk,dostluk vesaire...Hepsine senelerce vakıf olmuş biri olarak biraz hissi düşünmek gerekirse arkadaş,"İyi ki varsın" diyecek birinin olmasını bekliyor insan;varlığı varlığına armağan olacak,varlığıyla mutlu edip huzur vereceği ve bunu değil gözlerinde,her şeyinde görüp tıpkı bir ödül almış gibi kendi kendine övünmek istiyor.Ben de sadece mutlu etmek,yüz güldürmek istiyorum belki;günah keçisi oldum yeterince,başka biriyle/bir şeyle derdi olan bana patladı,bazılarının siniri mi nefreti mi her ne şeyse işte o da yalnız bana geçerliydi.Bense sadece bir dertlerinin olup olmadığını sorgulayan,nasıl biraz daha mutlu edebilirim diye gözlerinin içine bakan biriydim,ama bu kaçıncı...
Yoruldum işte ben bundan,artık aşk ya da dostluk,adını koymak gerekmeksizin insan birini böyle sevmek istiyor.Yanında olmamı dahi kabahat bilen,kuş tutsam yaranamayacağımı bildiğim insanlardansa;gönül kendinden beslenecek birini arıyor zannedersem,ondan güç ve güven alıp en ufak bir şeyde ona koşacak birini...
Sadece biraz anlamlandırılmak,anlamlı kılınmak,bir kadın için hakikaten çok değerli bir şey ifade etmek işte,o kadarcık...
Birinin yüzümü gördüğünde gözlerinin parladığına şahit olmaya gerek duyuyor gibiyim,ama ben de uzun zamandır bakamadım kimseye öyle;bıraksam tutuşur da,kaldı öyle işte.Düşündüm de,adını koymak gerekmez dedim ancak bir dostun bunu yapması bir yarayı sarar tabi ama,ben artık bu yaranın son aşamasındayım,öpüp de geçmesine ihtiyacım var tabiri caizse.Birinin hayatına değmeli,bir histen fazlasını bırakmalı ama gitmemeliyim;o da değdi diyebilmeli,benden razı olabilmeli...
Birini için özel bir şey ifade etmeyi dilemenin neresi tuhaf insanlık,aşık olunacak tipim olmadığı zaten ortada ve vesaire;ama aşık olmasa da benim için "mutluluğum" diyen birisinin varlığı şahane olabilirdi yeterince...
Çok değil bundan biraz zaman önce dünya benim karanlığımı çekemezdi,karamsarlığımı dinleyemezdi;ben değiştim ama keşke o aynı kalsaydı,gülsen ağlasan ayrı kabahat şimdi,benim gibi bir adam da nötr olmayı istese de başaramaz ki...
Aşk,birbirine yetme,yetme dediğime bakmayın bolca karşılama sanatı işte;dedim ya,bu yüzden gönlüm ürkmüş bir çocuğun saran yuvası olmak istiyor biraz,az da heyecanlı bir balonun gökyüzü işte.Ah gönlüm,iyi ki varsın...
Ah kadınım ah,nerelerde kalakaldın...
Yoruldum işte ben bundan,artık aşk ya da dostluk,adını koymak gerekmeksizin insan birini böyle sevmek istiyor.Yanında olmamı dahi kabahat bilen,kuş tutsam yaranamayacağımı bildiğim insanlardansa;gönül kendinden beslenecek birini arıyor zannedersem,ondan güç ve güven alıp en ufak bir şeyde ona koşacak birini...
Sadece biraz anlamlandırılmak,anlamlı kılınmak,bir kadın için hakikaten çok değerli bir şey ifade etmek işte,o kadarcık...
Birinin yüzümü gördüğünde gözlerinin parladığına şahit olmaya gerek duyuyor gibiyim,ama ben de uzun zamandır bakamadım kimseye öyle;bıraksam tutuşur da,kaldı öyle işte.Düşündüm de,adını koymak gerekmez dedim ancak bir dostun bunu yapması bir yarayı sarar tabi ama,ben artık bu yaranın son aşamasındayım,öpüp de geçmesine ihtiyacım var tabiri caizse.Birinin hayatına değmeli,bir histen fazlasını bırakmalı ama gitmemeliyim;o da değdi diyebilmeli,benden razı olabilmeli...
Birini için özel bir şey ifade etmeyi dilemenin neresi tuhaf insanlık,aşık olunacak tipim olmadığı zaten ortada ve vesaire;ama aşık olmasa da benim için "mutluluğum" diyen birisinin varlığı şahane olabilirdi yeterince...
Çok değil bundan biraz zaman önce dünya benim karanlığımı çekemezdi,karamsarlığımı dinleyemezdi;ben değiştim ama keşke o aynı kalsaydı,gülsen ağlasan ayrı kabahat şimdi,benim gibi bir adam da nötr olmayı istese de başaramaz ki...
Aşk,birbirine yetme,yetme dediğime bakmayın bolca karşılama sanatı işte;dedim ya,bu yüzden gönlüm ürkmüş bir çocuğun saran yuvası olmak istiyor biraz,az da heyecanlı bir balonun gökyüzü işte.Ah gönlüm,iyi ki varsın...
Ah kadınım ah,nerelerde kalakaldın...
0 Yorum:
Yorum Gönder