Çöktü
Bu sabah içim yandı yine,hatta yandı bitti kül oldu.Eve gittim,yalnız kalınca biraz türkü okudum (nadir okurum) ve biraz da çaldım.Hafif hafif ağlamaklı olacağım tam,derken melek gibi bir dostumla konuştum.O an beni ikna etti,tamam ya dedim bitti bu iş,ne kafamda soru işareti ne de gönlümde mantığıma ters düşen sevmek benzeri şeyler kalmıştı...
Ama ne vakit ki gece çöktü,o an aklıma mı kalbime mi emin değilim ama cemre gibi yeniden düştü.Dostumun dediklerinin haklılık payı sorgulanmaz ve her şey de ortada zaten;ama ne bileyim ben de sanmıştım ki kanadı kırık bir kuştur benim gibi ondan böyledir.Onu görünce aklıma düşen biraz yıpranmış,biraz çekinik ve unutmuş,korunmak için başka türlü görünen küçük bir kız çocuğu;aklımdan ona unuttuğu hayatı sunmak geçmişti eğer öyleyse,onu çekip almak,kurtarmak falan.Ve bu hislerim muhtemelen doğru,hislerim hiç yanıltmazlar beni...
Olacağı yok ama işte,ondan bana benden ona yar olmaz,onun düzeni beni öldürmeye eşdeğer ama onun içinse sıradan;geçmişi,olanı-biteni,her şeyi bilen bir adamım bugün ama,her ne kadar lens bile olsa umurumda değil,o bakışları görünce bunlara değil inanmak,ihtimal vermiyorum...
Gecenin köründe aklımda yeniden beliren kız,sen bir peri kızı mısın,yoksa eskiden öyle olan ancak bu kirli devrin herhangi bir kızı mı?İkisi de bana bakmaz gerçi,ama biri bile aklımdan çıkmaz niyeyse;benim evhamım yahut gerçek fark etmez,aramız da açık gibi zaten,o maksatla olmasa bile başka biri var...Neyse...
Neyse dediğimde gece de fikri de aklımdan uçup gitse ve gelmese keşke,çöküntü olma halim son bulsa ve vesaire...
N'olursun sana olan her şeyim bitse ve hem somut hem de soyut herhangi varlığında ansızın depreşmese böyle,haberin olmaksızın üstelik de.Bilhassa olsa ne yapacağını tahmin etmek de mümkün değil,anlattığın da dostumun sözleri de birbirini doğrular ama ya görüntün ya da aklımda sana kondurduğum o pıtırcık hayalle çok farklılar...
O içinde bambaşka biri olan kanadı kırık kuş sen değilsin biliyorum,zaten kendin de söyledin;lakin inanmak öylesine zor ki romantizm sevmeyen kadın,seni özleyişimi görsen sanırım bana kızarsın...
Benim aklım sürekli böyle medcezirde,mecbur sever-vazgeçer,kızar-kırılırım falan ben ama sen bunları hiç bilme,hatta bunları da sana yazdığımı ne bil ne de aklından geçir,mümkünse de okuma asla...
Günlerdir okumayacağını düşünerek yazıyorum,aynı şekilde sevmeyeceğini ve en azından kafamda canlandığı denli masum (ki en doğru kelime bu değil ama şu an aklıma bu geldi) olmadığını düşünerek.Şaşırtılmak istemedim değil,kafamda canlandırdım bile çoktan;buna rağmen zaten zor düzen kuran biriyim bu konuda,bir de şaşkınlıklarım kötü son bulmaya meyilli diye kaçınıyorum...
Es kaza sen de beni benim gibi,kendinin de bilmediği bir biçimde uzun vade sevmeye kalkarsın falan aman ha...
Benimki de fal işte,zannedersin herhangi biri değilim sana yahut başkasına...
Ama senin dostluğun güzeldir bebeğim,aşkınsa sana dokunmaz da gelir beni öldürür işte...
Günlük hayatta sana bebeğim demiyorum,nereden bileceksin ki...
Ama ne vakit ki gece çöktü,o an aklıma mı kalbime mi emin değilim ama cemre gibi yeniden düştü.Dostumun dediklerinin haklılık payı sorgulanmaz ve her şey de ortada zaten;ama ne bileyim ben de sanmıştım ki kanadı kırık bir kuştur benim gibi ondan böyledir.Onu görünce aklıma düşen biraz yıpranmış,biraz çekinik ve unutmuş,korunmak için başka türlü görünen küçük bir kız çocuğu;aklımdan ona unuttuğu hayatı sunmak geçmişti eğer öyleyse,onu çekip almak,kurtarmak falan.Ve bu hislerim muhtemelen doğru,hislerim hiç yanıltmazlar beni...
Olacağı yok ama işte,ondan bana benden ona yar olmaz,onun düzeni beni öldürmeye eşdeğer ama onun içinse sıradan;geçmişi,olanı-biteni,her şeyi bilen bir adamım bugün ama,her ne kadar lens bile olsa umurumda değil,o bakışları görünce bunlara değil inanmak,ihtimal vermiyorum...
Gecenin köründe aklımda yeniden beliren kız,sen bir peri kızı mısın,yoksa eskiden öyle olan ancak bu kirli devrin herhangi bir kızı mı?İkisi de bana bakmaz gerçi,ama biri bile aklımdan çıkmaz niyeyse;benim evhamım yahut gerçek fark etmez,aramız da açık gibi zaten,o maksatla olmasa bile başka biri var...Neyse...
Neyse dediğimde gece de fikri de aklımdan uçup gitse ve gelmese keşke,çöküntü olma halim son bulsa ve vesaire...
N'olursun sana olan her şeyim bitse ve hem somut hem de soyut herhangi varlığında ansızın depreşmese böyle,haberin olmaksızın üstelik de.Bilhassa olsa ne yapacağını tahmin etmek de mümkün değil,anlattığın da dostumun sözleri de birbirini doğrular ama ya görüntün ya da aklımda sana kondurduğum o pıtırcık hayalle çok farklılar...
O içinde bambaşka biri olan kanadı kırık kuş sen değilsin biliyorum,zaten kendin de söyledin;lakin inanmak öylesine zor ki romantizm sevmeyen kadın,seni özleyişimi görsen sanırım bana kızarsın...
Benim aklım sürekli böyle medcezirde,mecbur sever-vazgeçer,kızar-kırılırım falan ben ama sen bunları hiç bilme,hatta bunları da sana yazdığımı ne bil ne de aklından geçir,mümkünse de okuma asla...
Günlerdir okumayacağını düşünerek yazıyorum,aynı şekilde sevmeyeceğini ve en azından kafamda canlandığı denli masum (ki en doğru kelime bu değil ama şu an aklıma bu geldi) olmadığını düşünerek.Şaşırtılmak istemedim değil,kafamda canlandırdım bile çoktan;buna rağmen zaten zor düzen kuran biriyim bu konuda,bir de şaşkınlıklarım kötü son bulmaya meyilli diye kaçınıyorum...
Es kaza sen de beni benim gibi,kendinin de bilmediği bir biçimde uzun vade sevmeye kalkarsın falan aman ha...
Benimki de fal işte,zannedersin herhangi biri değilim sana yahut başkasına...
Ama senin dostluğun güzeldir bebeğim,aşkınsa sana dokunmaz da gelir beni öldürür işte...
Günlük hayatta sana bebeğim demiyorum,nereden bileceksin ki...
0 Yorum:
Yorum Gönder