İlk Kıskanma

Pek iyi şeyler olmadı bugün,aslında çok da kötü şeyler oldu;her an herkes oradaydı ama kimse ne olduğunu anlayamadı ben de dahil,bazı yaralı tahminlerin ötesinde bir gündü.Acı mıydı bu,hüzün,burukluk?Belki de ilk defa bir kadını kıskandım...Anlamamıştır di'mi,anlamasın,kalsın.Aranızda bir şey olmayacağını bildiğin ve kendini de bu gerçeğe hazırladığın bir kadını sadece bir gün sonra,başka birisiyle gördüğünde aklından geçenler,aklımdan ne geçtiğini bile bilmemem,o kusursuz evhamım,telaşım,bir anlık hüzünle koyvermişliğim,yalnızken şöyle birkaç damla yaş akıtmışlığım,hem kendime verdiğim arkadaş kalma sözünü manen tutamamışlığımı canlı canlı seyretmek hem de sözümü tutamayışımın olumsuz karşılıklarına tanık olmak.Bu hissi bir ben bilirim bir de bazıları,örneğin ölüler,arda kalanlar ve bekleyenler...Elimdeki bir şeyi kaybetmiş gibi oldu bu defa ondan kıskandım kesin,ki elimde de değil ve olmayacak ama belki de diğerlerinden en azından daha yakın;kıskanmanın böyle bir yanı da olduğunu bilmezdim haberlerde kıskançlıktan eşlerini öldüren aptalları görürken;olay kişilikteymiş,kendi kıskançlığının seni öldürmesi en hayırlısıymış.Zor oldu tabi,kimseye hiç bir şey yokmuş gibi davranmak,gülmek,eğlenmek;ki harbiden de bir şey yoktu ortada,ama aşk dediğin öyle yoktan var olan bir şey olsa gerek,fındık kabuğunu doldurmayan sebebi gönülden gözlere taşırıyor bir anda...

İtiraf etmek gerekirse pireyi deve yaptık bugün;ama hakkı var mıydı,vardı...

Öte yandan bazı ahmakların deli eden ve bütün bu saçma çekişmelerime sebep olan sözleri"...Niye çaldın çocuğun kız arkadaşını"Çünkü bizim oralarda böyle haysiyetsizliğe adam öldürürler,hele ki kız çocuğun kız arkadaşı değilse.İlişki damgalayıp namus zedelemek size kalmadı da,neyse...

Öyle ya da böyle seneler sonra o kadın benim yüzümü güldürdü,ben kendi gülüşümü kaybetmeyi de kıskandım aslında.Utanmasam onca hisler sillesinden sonra kalkıp umut edeceğim ama yok,hayır,asla,olmaz;bu defa olmayacağı için de değil,harbiden boşa olduğu için...

Doğru söylemişti ama,farklıydık uyuşsak da;
Ben kendimi ölü hissettim kendi kendime,oysa yaşamın herhangi anını yaşıyordu yalnızca.Belki delirdim(benim gibilerinin belli bir yerden sonra hakkıdır da delirmek),belki de bir an olan bitenin karşısında milletin dolduruşuna geldim...
Ama şunu anladım ki çok zor olacak,arkadaş kalalım falan dedim ama ya kendimi tutamazsam;haklıydın tatlı kız,sen kendini kontrol edebilen bir kızdın,bense yumruğumdan daha büyük olmayan yüreğime laf,söz hiç bir şey geçiremiyorum...Ne olurdu bir defa da ben haklı çıksam?Sana ara sıra bahsettiğim aşkın varlığını kabul etsen,boyun eğsen demiyorum ana lutfetsen mesela...
Bir daha kıskanmayacağım kimseyi söz(biliyorum tutamayacağım)
Aşık olamamayı falan da isterdim esasen,cidden sıkıcı bir hararet oluyor böyle;dedikleri doğru aslında bir şiiri on defa okumanın pek de mantığı yok,aşk işte...

Ve şu an gelen bir mesaja icabeten,
Bu iş olmayacak kesin;
İnanın ki olgunlukla karşılıyorum ben bunu da,
Sanırım kalbim ve ruhum hala zaptedemediğim birer ufaklık...
Vazgeçin oğlum,öleceksiniz ve ben bunu durduramam,
Allah rızası için artık kimseyi sevmeyin.Anlasanıza bize olmuyor aşk,lanet mi efsun mu her ne ise o var üstümüzde ve biz kabullenmiş yaşlı garibanlarız artık,adımız Alptuğ Dağ sadece...

Son bi'not;
Bazı kadınlar,en iyi arkadaş olan kadınlardan bile iyi bir arkadaş olmak için size kendilerini aşık ederek başlarlar(farkında olmadan)