İşsiz Aşksız
Karşılıksız aşk dediğin iş başvurunun reddedilmesi ama iptal olmaması ve onu geri çekememen gibi birşeydir.Olmaz olmaz da,olur ha başka bir yere başvuracak oldun derler ki sizin şurada burada başvurunuz var..Yani uzun lafın kısası şu canım ciğerim ülkemde işsiz kadar aşksız aşık da var...
Sigortasız çalışmaya da hazırız biz,iş güvenliğine de gerek yok,kıskanmamıza,bizi hala sevdiğinden emin olmamıza falan;ekmek parası işte,bu da gönül yarası,yaşam sıkıntısı..Kanun dışı mı çalışalım nedir yani,buna teşvik ediyorlar ağırdan;demek istediğim,bu saatten sonra bir de tek günlük,bir haftalık,basit,duygusuz falan ilişkilerle mi yiyelim ömrümüzü?Şimdi diyeceksin ki böylesi daha mı iyi,neticede hitap edeceğim bir iş verenim bile yok,kalbim haberim olmadan greve girmiş sanki ve sendika da yazdığım yazılarım,şiirlerim..Bu böyle gitmez,yoksulluk kapıya dayandı,ne malım varsa elimde patladı;güzel sözcükler,romantik geceler,çiçekler,şiirler,öpücükler,göz göze gelmeler ve de en önemlisi hayaller...
Toptancım da yok üstelik,el emeği göz nuru derken hepsi bir bir ziyan oldu,aşkım,sevvgim,yeminlerim,bekleyişlerim,gözyaşlarım,dualarım..Mahsülünü dolulara kaptırmış çiftçiler gibiyim,hem de kaç hasattır.Öyle ki devlete borcum var neredeyse,evet öyle;devlet yaşayamadığım bütün aşkları yaşayamamışlığımı da vergi diye gelsin alsın benden ama yok...Burada kaldı işte,tüm hüzünler bütün acılar bu lağım gibi içerimde hala hapis;sanıyorlar ki yok oldu,ama bir gün su basar burayı da,o vakit seyrederim onları...
Öte yandan nedir bu memleketteki gelir eşitsizliği,yalnızlıktan dibi görünen herifler de var;nice kadını hırsı ve hevesi uğrunda hiçe saymaya halen devam edebilen umarsızlar da..Nerede bize bir kalkınma planı,teşvik şeysi falan,üretici değil miyiz kardeşim;ben ünlü olmasam da birşey olmasam da bu memlekete türlü yazı-şiir üretiyorum,duygu besleyip aktarıyorum düşünen yok mu benim de maliyetimi?Geçen zamanımı,duygularımı,düşüncelerimi;gören de yok mu şu köşeye sıkışmışlığımı,neredeyse yitip gitmişliğimi,her gün azar azar biterek değişişimi..Yok tabii,ama ben yine de söyleyeyim;para lazım değil,bize aşk verin...
Hayır hakkım olmasa neyse,bırakın hakkımı alnımın akı;zira kaçınız benim hayat diye yaşadıklarımı aklından geçirip hala daha umut etmeye devam ettiğinde aptalca karşılanıp hüzünlenmeye başladığı neredeyse haftanın her gününün gecesinde zırıl zırıl ağlayıp da beter uyandığında hayata devam eder hiçbirşey olmamış gibi sanki..Onu da geçtim olmayan kadınlara varmış ve olacaklarmış gibi samimiyetin göbeğinde yazarak fevkalade çocuksu,buruk ve de yine her zamanki gibi hüzünlü ama kendini kandırmaktan da çok uzak bir umutla bekler ki.Hayal değil bu sayın beyefendi,hayal değil,istek değil,hatta olsa zevk bile değil;bir hırka bir lokma gibi bir aşk bir de mutluluk;mutluluk dediysem o da kendim için değil,onun beni de içine dahil etme nezaketi gösterdiği kendi mutluluğu..Ben o mutlu olsun istiyorum işte,olmayan biri mutlu olsun istiyorum o kadar;siz buna imkansızlık diyorsunuz ama ben bu işsizlikle yaşıyorum hergün,işsizlik derken iyi anlamda bu sefer,belki de ilk defa dünyada işsizlik bu kadar iyi anlamda...
Sigortasız çalışmaya da hazırız biz,iş güvenliğine de gerek yok,kıskanmamıza,bizi hala sevdiğinden emin olmamıza falan;ekmek parası işte,bu da gönül yarası,yaşam sıkıntısı..Kanun dışı mı çalışalım nedir yani,buna teşvik ediyorlar ağırdan;demek istediğim,bu saatten sonra bir de tek günlük,bir haftalık,basit,duygusuz falan ilişkilerle mi yiyelim ömrümüzü?Şimdi diyeceksin ki böylesi daha mı iyi,neticede hitap edeceğim bir iş verenim bile yok,kalbim haberim olmadan greve girmiş sanki ve sendika da yazdığım yazılarım,şiirlerim..Bu böyle gitmez,yoksulluk kapıya dayandı,ne malım varsa elimde patladı;güzel sözcükler,romantik geceler,çiçekler,şiirler,öpücükler,göz göze gelmeler ve de en önemlisi hayaller...
Toptancım da yok üstelik,el emeği göz nuru derken hepsi bir bir ziyan oldu,aşkım,sevvgim,yeminlerim,bekleyişlerim,gözyaşlarım,dualarım..Mahsülünü dolulara kaptırmış çiftçiler gibiyim,hem de kaç hasattır.Öyle ki devlete borcum var neredeyse,evet öyle;devlet yaşayamadığım bütün aşkları yaşayamamışlığımı da vergi diye gelsin alsın benden ama yok...Burada kaldı işte,tüm hüzünler bütün acılar bu lağım gibi içerimde hala hapis;sanıyorlar ki yok oldu,ama bir gün su basar burayı da,o vakit seyrederim onları...
Öte yandan nedir bu memleketteki gelir eşitsizliği,yalnızlıktan dibi görünen herifler de var;nice kadını hırsı ve hevesi uğrunda hiçe saymaya halen devam edebilen umarsızlar da..Nerede bize bir kalkınma planı,teşvik şeysi falan,üretici değil miyiz kardeşim;ben ünlü olmasam da birşey olmasam da bu memlekete türlü yazı-şiir üretiyorum,duygu besleyip aktarıyorum düşünen yok mu benim de maliyetimi?Geçen zamanımı,duygularımı,düşüncelerimi;gören de yok mu şu köşeye sıkışmışlığımı,neredeyse yitip gitmişliğimi,her gün azar azar biterek değişişimi..Yok tabii,ama ben yine de söyleyeyim;para lazım değil,bize aşk verin...
Hayır hakkım olmasa neyse,bırakın hakkımı alnımın akı;zira kaçınız benim hayat diye yaşadıklarımı aklından geçirip hala daha umut etmeye devam ettiğinde aptalca karşılanıp hüzünlenmeye başladığı neredeyse haftanın her gününün gecesinde zırıl zırıl ağlayıp da beter uyandığında hayata devam eder hiçbirşey olmamış gibi sanki..Onu da geçtim olmayan kadınlara varmış ve olacaklarmış gibi samimiyetin göbeğinde yazarak fevkalade çocuksu,buruk ve de yine her zamanki gibi hüzünlü ama kendini kandırmaktan da çok uzak bir umutla bekler ki.Hayal değil bu sayın beyefendi,hayal değil,istek değil,hatta olsa zevk bile değil;bir hırka bir lokma gibi bir aşk bir de mutluluk;mutluluk dediysem o da kendim için değil,onun beni de içine dahil etme nezaketi gösterdiği kendi mutluluğu..Ben o mutlu olsun istiyorum işte,olmayan biri mutlu olsun istiyorum o kadar;siz buna imkansızlık diyorsunuz ama ben bu işsizlikle yaşıyorum hergün,işsizlik derken iyi anlamda bu sefer,belki de ilk defa dünyada işsizlik bu kadar iyi anlamda...