Kırık Kapı
Nasıl ki kırık bir kapının açık-kapalı, kilitli-serbest, var-yok olması ifade etmiyorsa bir şey; eşler-dostlar, onlarla geçmiş aylar-yıllar, sözümona bağlar, söylenmiş sevgi sözcükleri, hatta ipten almalar dahi belki aynı derecede anlamsız aslında... Olmuş-tu ama artık öyle değil işte. Değil biliyorum.
Bir gün dönüp baktığında kapı çelik, kilit değişik diye bana kabahat bulamaz kimse, artık bir zili yoksa ve vurmak da mümkün değilse, önünde yatmak hiçbir şey değiştirmeyecekse benim değil suçum; ben rüzgar alırken kim neredeymiş, rüzgarı dahi kırktan girdiği için haklı bulabilecek denli bensizken?
Kimseyle tek kelam etmek doğrusu gelmiyor içimden, evet doğrusu hepinize kırgınım; hep dediğim gibi, beni anlamak neyden bahsettiğimi bilmek değil çünkü, ne hissettiğimi, neyi neden düşünüp yaptığımı özümsemek ve hak vermek de ya hani bir bakıma... Bunu bana şu dünyada hanginiz ne zaman yaptı ki?
Çoğu "dostum"la dertleşirken alacağım cevaplar, chatgpt'nin bana vereceklerinden pek de farklı değilse, aynı derecede hissiz, yavan, ezbere ve "benim bir şeyim olmanın yarattığı bakış açısı ve yakınlıktan mahrum" ise ne fark eder ki etrafımda birilerinin olup olmaması, benim onlara dostum demem yahut yoldan geçen x birine yapacağım gibi arkamı dönmem.
En fenası da bu ya, açık net sanmıyorum herhangi biriniz için hiçbir vakit ehemmiyet arz ettiğini varlığımla yokluğum arasındaki farkın, her birinizinki benim için "bu günlere dek" onca etmişken. Hani diyorum olmasam herhangi bir akşam üstü, eksilir mi yaşamınızdan hissedilir bir tortu bari?
Kısa cevap hayır, uzun cevap Alptuğ Dağ.
Hepiniz en iyi ihtimalle "orada"sınız, burda kimsenin olduğu molduğu yok!
0 Yorum:
Yorum Gönder