Aşkımın Miladı
Aşkımın miladıdır bu gece,biryere not edin bu tarihi.İçimdeki aşkın hiç bitmeyeceğini söylemiştim;ben yalancı değilimdir,hala da bitmedi.Zaman argo tabir ile"k**ını sıkma"zamanıdır benim için...
Yanlış anlaşılmasın, kimseye en ufak bir dargınlığım yok.Sadece yoruldum,anlayın;ihtiyarladığımdan söz ederken ciddiydim,sıradan bir hayat için fazla büyüğüm.Tıpkı pek çok okuyucumun yorumlarındaki gibi; olgunum ancak hep negatif yönde...
Yine severim ben, sadece bu sefer gerçekten olgunluğun gerektirdiklerini yapıp ve koca yürekli bir adam olup yıpranarak.Ağzına almam adını unutmuş gibi yaşarım;siz okuyucularıma ve sevenlerime odaklanırım...
Yine aşkı ve yalnızlığı yazarım,ancak içi boş olur,kimseye yar olmaz yazdıklarım...
Yine aşkı yaşarım,aşk aşkımı;belki de ben,bir de aşka aşıktım onun yanında."O"dediğim gitti,kaldık yine aşk'ımla baş başa...
Aşka aşıksan Allah'a aşıksın,söyle;gerçekten sen misin platonik...
İçim hala rahat değil,elbet yine geçerli olacak iç çekişlerim ve sancılarım;yıllardır yaşıyorum nasılsa,bu sefer de severek ve yürekten çekerim acıyı."Acıyı Sevmek Olur Mu"diye güzel bir şarkı vardı,artık o da oluyor bana...
Kim bilir,belki de biraz zaman sonra yine sindiremeyeceğim içime,kabullenemeyeceğim bu durumu.Ama bundan sonra inkar bile etsem bile bile kendimi kandıracağım...
Bundan çok acıyamaz ya dostlar;gerekirse deli divane dahi desinler,bile bile kendi kendimi yakarım...
İşte Romeo'nunki gibi imkansız aşkın sonu bu.Dilerim"abdal aşık"desinler bana,destan yazdım kabul etsinler,aşkımı ve sevgimi bilsinler...
Yanlış anlaşılmasın, kimseye en ufak bir dargınlığım yok.Sadece yoruldum,anlayın;ihtiyarladığımdan söz ederken ciddiydim,sıradan bir hayat için fazla büyüğüm.Tıpkı pek çok okuyucumun yorumlarındaki gibi; olgunum ancak hep negatif yönde...
Yine severim ben, sadece bu sefer gerçekten olgunluğun gerektirdiklerini yapıp ve koca yürekli bir adam olup yıpranarak.Ağzına almam adını unutmuş gibi yaşarım;siz okuyucularıma ve sevenlerime odaklanırım...
Yine aşkı ve yalnızlığı yazarım,ancak içi boş olur,kimseye yar olmaz yazdıklarım...
Yine aşkı yaşarım,aşk aşkımı;belki de ben,bir de aşka aşıktım onun yanında."O"dediğim gitti,kaldık yine aşk'ımla baş başa...
Aşka aşıksan Allah'a aşıksın,söyle;gerçekten sen misin platonik...
İçim hala rahat değil,elbet yine geçerli olacak iç çekişlerim ve sancılarım;yıllardır yaşıyorum nasılsa,bu sefer de severek ve yürekten çekerim acıyı."Acıyı Sevmek Olur Mu"diye güzel bir şarkı vardı,artık o da oluyor bana...
Kim bilir,belki de biraz zaman sonra yine sindiremeyeceğim içime,kabullenemeyeceğim bu durumu.Ama bundan sonra inkar bile etsem bile bile kendimi kandıracağım...
Bundan çok acıyamaz ya dostlar;gerekirse deli divane dahi desinler,bile bile kendi kendimi yakarım...
İşte Romeo'nunki gibi imkansız aşkın sonu bu.Dilerim"abdal aşık"desinler bana,destan yazdım kabul etsinler,aşkımı ve sevgimi bilsinler...