İnsan hayattan ve bir şeylerden her dakika sebeplenirken durup "Neden olmasın?"ı aklımdan geçirdim;zira sanırım hala sandıkları denli gencim ve zannedersem de dedikleri kadar aşk erbabı bir kimseyim... Ezcümle,o kadını öyle bir ben karşılayamazdı,karşılamamalıydı ve ben de "takımlarımı giyindim,hazırlandım,binbir has özenimle kapıda dikildim" diyelim,yazılarım ve kalan diğer her şey için de geçerli bu... Gereğinden fazla dağılmıştık,ama kabul edilmeli ki

Fünceten meyil ettiğim bir yazı daha ardında bir şey olmaksızın üzerime üzerime geliyor.Mecazen sualim şudur ki,senin küçük bir elvedan böyle büyük bir rakıyı bitirebilir mi ne sanıyorsun?Şaka şaka,biraz barok'um bu ara anlarsın ya;haliyle insan hafta boyu şu an hatırlamaya üşendiğim sayıda yazılıya gir-çık yapıp(tam olarak gir çık,çünkü soruları cevapladığımı hatırlamıyorum) bir de kadınların bıraktığı bazı klişe hüzünlerle biraz

Sen de beni üzeceksin biliyorum,elinde olarak-olmayarak,isteyerek-istemeyerek,bilerek-bilmeyerek ama üzeceksin.Çünküsü bu senin suçun değil,üzer genelde beni kadınlar.Hem her şeyi bir kenara bırak,sadece benim için çıkıp gelsen ve bunu bana kanıtlasan dahi;bil ki ben bugünü de dünü de kapsayan,muhtemelen yarını da kapsayacak bir şekilde hazır değilim;birine ısınmaya,alışmaya,tutunmaya,hatta karışmaya.Bize biraz müsaade et,bizi anla ve bağışla lütfen,n'olursun bunu yap.Lanet etme de ayrıca senden

Sabahın 8:50'si gibi bir zaman diliminde ne görüp de bütün bir hayatınızın temelini sarsmış bir sarsıntıyı bir nebze yeniden yaşayabilirsiniz ki dimi?Hiç ummadığım bir anda,arabayla orta karar bir hızda ilerlerken tam geldiğinden aksi yöne dönmeye hazırlandığımız esnada bize doğru dönen kadın o 900'den fazla şiir yazdığım,senelerimi verdiğim,uğruna yaşlar akıtıp kavgalar ettiğim,en sonunda da perperişan ve bambaşka bir adam

Kızın biri vardı abi(hala var da işte)Böyle aniden girdi hayatıma biliyor musun,her şeyin de sarpa sardığı dönemlerde,tam da filmlerdeki gibi.Böyle değildi o zaman,başka biri gibiydi biraz;ben de kör değildim ama,sadece birazcık itelesen içindeki o masum,iyi,düzgün ve türevi kelimelerle ifade edebileceğimiz kız açığa çıkacak gibiydi.Zannettim zarar görmüş de böyle olmuş,her incinen taviz vermeden duramaz çünkü bu böyledir;biraz da kendime

Seneler evvelinde bir deprem olmuştu hacım,lakin ben şimdi şimdi Zeki Müren dinlerken bunun bir deprem olduğunu akıl edebildim ancak... Kadının biri salladı gitti bizi,dokuz nokta dokuz salladı,belkim daha da fazla.O depremden sonra sürekli bir baş dönmesi ve ağrısı,dinmek bilmeyen bir panik ve tetik hali,sinir krizleri falan.Hem bilirsiniz biz gibi sıradan halk bu ana deprem bak bunlar da artçı

Bahsetmeyi unuttum tabi size dimi?Eski okuluma gittim geçen çarşamba,eski okul dediysem ortaokula (aslında liseye gidecektim fakat beni de oraya gitmekten alıkoyan sebeplerim vardı kendimce) Bahçeden içeri girdim,her ne kadar boyanmış da olsa aynı duvarlar,aynı taşlar,döşemeler;ah onların dili olaydı da konuşaydı,buralardan da bir Alptuğ geçti diyeydi... Binadan içeri adımımı attığım an hobbit filminin gerçekleştiğini hissettim sanki,benim onlar yaşındayken standart

Heyt bee,bakınız bu gün de 17'ye girdik... Yok ondan gün aldın buna girdin muhabbeti beni sıkıyor,17 diyorsak 17 işte.Bir saçımın ağrımadığı kaldı be bilader,senelerdir neler neler oldu bitti,kaç kadın geçip gitti kaç kadın da hiç geçmeden bitti;mesela kaç da neşter girdi çıktı afedersin,kaç gün güldük ağladık,gelip giden onca eş dost.Karamsarlığın alemi yok şimdi,tamam evvelde öyle iyilikten geberen şeyler

Bu sabah içim yandı yine,hatta yandı bitti kül oldu.Eve gittim,yalnız kalınca biraz türkü okudum (nadir okurum) ve biraz da çaldım.Hafif hafif ağlamaklı olacağım tam,derken melek gibi bir dostumla konuştum.O an beni ikna etti,tamam ya dedim bitti bu iş,ne kafamda soru işareti ne de gönlümde mantığıma ters düşen sevmek benzeri şeyler kalmıştı... Ama ne vakit ki gece çöktü,o an

Gönül aldırma ameliyatı falan diye bir şey yok mu?Dayanamıyorum artık,mantığıma karşı gelmeleri beni arada bırakıyor.Hiç mi hakkım yok üzerinde,resmen balataları sıyırdım şu bir haftada,ne olur sanki sözümü dinlese de beni zora sokmasa.Nevrim döndü resmen,herkese bir şey olmuş gibi aptal aptal evhamlar,acaba ruhumda benim bilmediğim bir hamilelik mi var.Canın yanıp,için kavrulup belli etmemen de farz olunca böyle sinirsel bir

Pek iyi şeyler olmadı bugün,aslında çok da kötü şeyler oldu;her an herkes oradaydı ama kimse ne olduğunu anlayamadı ben de dahil,bazı yaralı tahminlerin ötesinde bir gündü.Acı mıydı bu,hüzün,burukluk?Belki de ilk defa bir kadını kıskandım...Anlamamıştır di'mi,anlamasın,kalsın.Aranızda bir şey olmayacağını bildiğin ve kendini de bu gerçeğe hazırladığın bir kadını sadece bir gün sonra,başka birisiyle gördüğünde aklından geçenler,aklımdan ne geçtiğini bile

Hayatımda yüzümü güldürmeyi kendiliğinden becerebilen biri var evet,eski beni bilenlerin de fark ettiği şeyler var o da doğru.Ama bu demek değil ki ben onu seviyorum;ama sayın okuyucularım,biliyorsunuz ki adetim değildir sizden bir şey saklamak,o yüzden de umarım bunlar hiçbiriniz tarafından okunmaz... Aklımdan geçti,kalbimden de daha çok geçti;sevmek,hoşlanmak,gönül vermek,etkilenmek ya da her ne derseniz işte.Ama böyle bir şey olmayacak,hem

Ey gönlüm,ah benim deli gönlüm ey dur biraz,yahu destur ağlama bak beni de ağlatacaksın;hem koşma da düşersin,ikimizin de dizinde platin var biliyorsun... Bakma bana öyle yavru köpekler gibi masum masum,kuru bir çalı gibi yanmaktasın inkar etme;kızmıyorum ama oğlum,inan kızmadım...Yine sürükle,süründür,öldür beni ben razıyım;hem bilmez misin ne kadar yorgun olup mırın-kırın etsem de yaşamak için kendime açık bir kapı

Aşk güzel şey bilader(lafa böyle girmeyeli rahat bi'40 sene olmuş mudur dersiniz?),öyle ki deseler"Bugün kapını çalacak",ben inanırım;hatta"Bugün kapını çaldı"deseler inanın onaylarım... İçimde bir his olduğu aşikar,bu aşksa da sevgiyse de başka bir şeyse de beni mutlu kıldığı kesin,öyleyse neden aşka dönüşmesin.Benim gibi kaplan mizaçlı bir adamın bile tıpkı bir kedi yavrusu gibi pıtı pıtı itirazsız ilerleyeceği az şeyden

Aşk,dostluk vesaire...Hepsine senelerce vakıf olmuş biri olarak biraz hissi düşünmek gerekirse arkadaş,"İyi ki varsın" diyecek birinin olmasını bekliyor insan;varlığı varlığına armağan olacak,varlığıyla mutlu edip huzur vereceği ve bunu değil gözlerinde,her şeyinde görüp tıpkı bir ödül almış gibi kendi kendine övünmek istiyor.Ben de sadece mutlu etmek,yüz güldürmek istiyorum belki;günah keçisi oldum yeterince,başka biriyle/bir şeyle derdi olan bana patladı,bazılarının siniri

Kızım için bir yazı yazmış olmamın ardından aklımda beliren "ya oğlan olursa?" fikrine ithafen yazıyorum bunu(evet aklınızdan geçtiği üzere işsizlikte bir numarayım) Oğlum hele ki bir ablan varsa nasıl pabucu dama atılmış düşünebileceğini tahmin edebiliyorum, ama takma kafaya. Kadınlarla aran nasıl? bana çekip de vasat yakışıklılıkta ve popülizm özürlü olmadıysan şayet. İlkini bilmem ama ikincisi olsun, çünkü sen

Yeni biriyle tanıştık geçen,lakin konu bu değil;çok yeni tanışmış olmamıza karşın onda kendimden şeyler buldum;sanki o kanadı kırık kuş moduna girdiğim güvensiz,aşka inancını yitirmiş,ürkek ve hafiften karanlık dönem.Nasıl kurtulmuştum bundan diye düşündüm lakin cevabım yok;onu da çekip almak istedim,yeniden dünyanın aslında fazlaca güzel de olduğuna ve en önemlisi seveni elbet seveceklerine inandırmak istedim... Ama ben bunları kendimde daha