Seyduna ve Şahrud
Ben Şahrud olmayı beceremedim,sense Seyduna;üstelik de çoğu kişi Şahrud'u kadın Seyduna'yı erkek bilir,oysa erkek hiç gök olabilir mi cennet dahi anaların ayağı altındayken...
Belki de ikimiz birden çok iyi başardık,sen vardın ve varsın da ne ben senden haberdarım ne de sen benden.Seyduna göktür sevgilim,Şahrud yer;yani diyorum ki belki de ben çok yere bakıyorum,seninse gözün çok yükseklerde ve birbirimizi göremiyoruz.Olamaz mı yani?Ha belki de bütün göğümü senden oluşturduğu içindir Allah,seni bulamayışım senden başka bir şey göremediğim için seni de ayırt edemememdir bir nevi;bakarsın senin için de bu geçerlidir,ayaklarının altında,şu ne idüğü belirsiz dünyada güven duyabileceğin yegane şey benimdir,çünkü benden düşersen bile yine bana düşersin...
Sevgilim nedir bizim bu halimiz,sen hala bile biraz renkli biraz cıvıl bir gök olmayı becerebilirken bense artık klişeleşmiş kara topraktan başka bir şey değilim,yolu ölmeden evvel düşen olursa ne ala;ki gül bile bitmez benim bağrımda,senden öte cennet olmadıkça.Nasıl kavuşacağız,ya deminki gibi öylesine biriz ki aramız olmadığından dolduramıyoruz aramızı ya da aramızda bir ufuk var ve bize oturup perperişan olmaktan başka yol yok ne dersin?Ama konuşmuyorsun ki sen de hiç,doğru ya pardon,unutmuşum olmadığını...
Güzelim,benim seni olduğu gibi sen de beni hiç tanımadın;ama eğer ben efsanedeki gibi Seyduna'ysam bil ki yerin de bir kalbi vardır,o kalp de sana atıyor üstelik gümbür gümbür;bu siyah giymiş damat,hep o mavili gelini arıyor...
Anla yani,senden uçan her bir kuştan ben ayrı mesulüm...
Seyduna ve Şahrud için daha ne rivayetler vardır bilmezsin;iki ırmak da derler mesela,ama gel gör ki bu ırmaklar kavuşamaz.O yüzden onu yazmadım sevgilim,korktum,titredim,bu yazıya yakışmayan şekilde kabaca olacak ancak "boktan" bir benzetme yapmak için ikimizin kavuşamadığını düşünemezdim.Ha bu demek değil ki ırmak olsam seni beklemezdim,akmaktan vazgeçerdim;lakin dağa taşa vururdum kendimi şu ankinden daha hınca hınç,gürül gürül akardım,bir damlam olsun sana değebilsin diye...
Boşver ama Seyduna,uzun lafın kısası ben seni sen olmadan sevdim Eylül,İrem,Elçin,Zeynep ya da her kimsen;kim olduğunun önemi yok çünkü,ben de Alptuğ değil de Seyduna'sının Şahrud'uyum sadece...
Geleceğine inancım kesilmedi ve kesmeyi denesem de kesilmeyecek,sadece gelişinin bugün yarın olacağına inancım biraz azaldı ama olsun o kadar;yine de,sen gelsen de gelmesen de gök uyuyup uyandığınca seni bekleyeceğim bedenim toprağa karışana değin...
Çünkü Seyduna ve Şahrud efsane değil be sevgilim,emin ol biz de öyle...
Belki de ikimiz birden çok iyi başardık,sen vardın ve varsın da ne ben senden haberdarım ne de sen benden.Seyduna göktür sevgilim,Şahrud yer;yani diyorum ki belki de ben çok yere bakıyorum,seninse gözün çok yükseklerde ve birbirimizi göremiyoruz.Olamaz mı yani?Ha belki de bütün göğümü senden oluşturduğu içindir Allah,seni bulamayışım senden başka bir şey göremediğim için seni de ayırt edemememdir bir nevi;bakarsın senin için de bu geçerlidir,ayaklarının altında,şu ne idüğü belirsiz dünyada güven duyabileceğin yegane şey benimdir,çünkü benden düşersen bile yine bana düşersin...
Sevgilim nedir bizim bu halimiz,sen hala bile biraz renkli biraz cıvıl bir gök olmayı becerebilirken bense artık klişeleşmiş kara topraktan başka bir şey değilim,yolu ölmeden evvel düşen olursa ne ala;ki gül bile bitmez benim bağrımda,senden öte cennet olmadıkça.Nasıl kavuşacağız,ya deminki gibi öylesine biriz ki aramız olmadığından dolduramıyoruz aramızı ya da aramızda bir ufuk var ve bize oturup perperişan olmaktan başka yol yok ne dersin?Ama konuşmuyorsun ki sen de hiç,doğru ya pardon,unutmuşum olmadığını...
Güzelim,benim seni olduğu gibi sen de beni hiç tanımadın;ama eğer ben efsanedeki gibi Seyduna'ysam bil ki yerin de bir kalbi vardır,o kalp de sana atıyor üstelik gümbür gümbür;bu siyah giymiş damat,hep o mavili gelini arıyor...
Anla yani,senden uçan her bir kuştan ben ayrı mesulüm...
Seyduna ve Şahrud için daha ne rivayetler vardır bilmezsin;iki ırmak da derler mesela,ama gel gör ki bu ırmaklar kavuşamaz.O yüzden onu yazmadım sevgilim,korktum,titredim,bu yazıya yakışmayan şekilde kabaca olacak ancak "boktan" bir benzetme yapmak için ikimizin kavuşamadığını düşünemezdim.Ha bu demek değil ki ırmak olsam seni beklemezdim,akmaktan vazgeçerdim;lakin dağa taşa vururdum kendimi şu ankinden daha hınca hınç,gürül gürül akardım,bir damlam olsun sana değebilsin diye...
Boşver ama Seyduna,uzun lafın kısası ben seni sen olmadan sevdim Eylül,İrem,Elçin,Zeynep ya da her kimsen;kim olduğunun önemi yok çünkü,ben de Alptuğ değil de Seyduna'sının Şahrud'uyum sadece...
Geleceğine inancım kesilmedi ve kesmeyi denesem de kesilmeyecek,sadece gelişinin bugün yarın olacağına inancım biraz azaldı ama olsun o kadar;yine de,sen gelsen de gelmesen de gök uyuyup uyandığınca seni bekleyeceğim bedenim toprağa karışana değin...
Çünkü Seyduna ve Şahrud efsane değil be sevgilim,emin ol biz de öyle...
0 Yorum:
Yorum Gönder