Garanti Duymak
İtiraf vakti;
Keşke o ilk reddimden bu yana reddedilişlerimin bir başkasının gelmesi için önümü açtığına yürekten inanmak için sebebim olsaydı.Bu sebep yeterdi mesela bana,beklerdim;ya da ne bileyim şunu yaparsan o beklediğin kişi gelecek diye bir garanti sunabilseydi hayat,emin olun yapardım;İslam için bile Kur-an indirilmiş abi,neden senelerdir beklediğim hayatımın kadını için herhangi bir işaret gönderilmemiş?Aslında işaretler var gibi ama artık sahiden varlar mı yoksa kendimi mi kandırıyorum emin olamadığımdan delirmekten korkuyorum.Bir defasında sınıfta ayağımın altına gelen bir sakız falı kağıdında onun geleceğine dair bir şeyler yazıyordu ve ben sadece o fala ayağımla bastım diye bunu bir işaret kabul ettim;o kadar da değil mi dersiniz,yoksa mucizelere hala yer olduğu kanaatinde misiniz?
Sizi bilmem ama ben yoruldum,çünkü beni okumakla tahmin edemeyeceğiniz kadar zamandır yine ummayacağınız zorluklarla bekliyorum...
Keşke hayata senet falan imzalatmak mümkün olsaydı,o kadının gelip gelmeyeceğine dair,geldiğinde senedi yırtıp atsaydık.Gelip gelmemek dedik ya en çok koyanı da bu,bir şekilde bilebilsem geleceğini,ölüme kadar tek solukmuş gibi beklerim şuan ve önceden de yaptığım
üzere;ama hayat bu işte,hiç gelmemek gibi bir ihtimali de var ki ara ara soluk boruma kaçıyor...
Kendi adıma eminim her şeyden,benim yaptığım ve elimde olan her şeyin gidişatından bir şekilde haberdarım.Diğerleriniyse Allah'a bıraktığım için rahatım evet,ama rahat olmama karşın içim de bol bol yolunuyor işte bazenleri,üstelik bundan tek kurtuluş onun gelmesi olacak ve eminim hanfendinin ne bundan ne de benden haberi dahi yok...
Hadi tamam beni de geçtim,bari onun benden haberi olsun,en azından benim onun varlığına inandığım gibi bana inansın.Yalnızca bu işte,bu kadarcık.Ama ne yazık ki hayat bize bizi bile söylemiyor ve kader diye yollara düşüyoruz;bense şimdi bu yazıyı yazmanın aslında hiç bir işe yaramadığının farkındalığıyla hayal kırıklığına mı uğrayayım yoksa sanki kendi kendimi teselli etmişcesine umutla mı dolayım?
Beni boşverin de,ben tüm bunları düşünürken siz,sahip olduğunuz insanları kaybetmeye çalışmayın...
Keşke o ilk reddimden bu yana reddedilişlerimin bir başkasının gelmesi için önümü açtığına yürekten inanmak için sebebim olsaydı.Bu sebep yeterdi mesela bana,beklerdim;ya da ne bileyim şunu yaparsan o beklediğin kişi gelecek diye bir garanti sunabilseydi hayat,emin olun yapardım;İslam için bile Kur-an indirilmiş abi,neden senelerdir beklediğim hayatımın kadını için herhangi bir işaret gönderilmemiş?Aslında işaretler var gibi ama artık sahiden varlar mı yoksa kendimi mi kandırıyorum emin olamadığımdan delirmekten korkuyorum.Bir defasında sınıfta ayağımın altına gelen bir sakız falı kağıdında onun geleceğine dair bir şeyler yazıyordu ve ben sadece o fala ayağımla bastım diye bunu bir işaret kabul ettim;o kadar da değil mi dersiniz,yoksa mucizelere hala yer olduğu kanaatinde misiniz?
Sizi bilmem ama ben yoruldum,çünkü beni okumakla tahmin edemeyeceğiniz kadar zamandır yine ummayacağınız zorluklarla bekliyorum...
Keşke hayata senet falan imzalatmak mümkün olsaydı,o kadının gelip gelmeyeceğine dair,geldiğinde senedi yırtıp atsaydık.Gelip gelmemek dedik ya en çok koyanı da bu,bir şekilde bilebilsem geleceğini,ölüme kadar tek solukmuş gibi beklerim şuan ve önceden de yaptığım
üzere;ama hayat bu işte,hiç gelmemek gibi bir ihtimali de var ki ara ara soluk boruma kaçıyor...
Kendi adıma eminim her şeyden,benim yaptığım ve elimde olan her şeyin gidişatından bir şekilde haberdarım.Diğerleriniyse Allah'a bıraktığım için rahatım evet,ama rahat olmama karşın içim de bol bol yolunuyor işte bazenleri,üstelik bundan tek kurtuluş onun gelmesi olacak ve eminim hanfendinin ne bundan ne de benden haberi dahi yok...
Hadi tamam beni de geçtim,bari onun benden haberi olsun,en azından benim onun varlığına inandığım gibi bana inansın.Yalnızca bu işte,bu kadarcık.Ama ne yazık ki hayat bize bizi bile söylemiyor ve kader diye yollara düşüyoruz;bense şimdi bu yazıyı yazmanın aslında hiç bir işe yaramadığının farkındalığıyla hayal kırıklığına mı uğrayayım yoksa sanki kendi kendimi teselli etmişcesine umutla mı dolayım?
Beni boşverin de,ben tüm bunları düşünürken siz,sahip olduğunuz insanları kaybetmeye çalışmayın...
0 Yorum:
Yorum Gönder