Bir Kadını Öldürmek

Mümkün müdür bir güzeli öldürmek,hem de baş ucundan göz pınarlarına dek.Tabii ki de kıyamayız,kıyılmaz,hatta kıyana kıyarız fakat sadece sezgisel olarak bile bir kadını nasıl öldürürdünüz?Sessiz,mutlu,acılar içinde?Asla böyle bir şey olmayacak ama eğer ben bir kadını öldürmek isteseydim o da öperek öldürmek olurdu sanırım;nasıl mı?aslında çok basit,yalnızca dudaklarıma biraz deriden bulaşan zehir sürüp sonrasında güzel bir söz söyleyip alnından öperek.Şimdi aklınızdan geçmiyor değildir sanırım "Zehir senin dudağında,sen ne yapacaksın?" İşte en sevdiğim nokta da bu zaten,benim bir kadını,üstüne üstlük öldürdüğüm düşünülebilse bile,öldürdükten sonra hayatta kalmam düşünülemez...
Elbette öldürmek kimseye yakışmaz ama,farzı mahal onu öldürecek olsam bana da bu yakışırdı sanırım...

Bir kadını öldürmek çok kolay olabilir belki,iki saniyelik bir iştir kim bilir;lakin bir kadını öldürmeye teşebbüs etmek,bunu düşünmek,istemek,hatta tüm bunları bir kenara bırakın bunu gerektirecek bir sebep bulmak bile senin benim gibi işten eve evden işe insanlar için net imkansızdır...
Benim sevdiğim kadın nasıl ölmeyi hak eder diye düşündüm şimdi,onun da beni sevdiğini düşünürsek benim yanımda ölmeyi hak ederdi ama sanırım değil ben,hiçbir seven erkek bunu hak etmezdi...Hayat işte,pardon ölüm...

Sevdiğim kadını bilmem ama,ben sanırım onunla birlikte ölmeyi hak ederdim,hatta belki el ele ve göz göze...Hele ülkenin şu son durumuna da bakarsak bombaya beraber kurban gitmek gibi senaryolar geçmiyor değil aklımdan,üzgünüm benim de kafam herkes kadar sıyrıldı tabi en az...
Sevdiğim kadın da beni öldürecek olsa bu şekilde olmasını isterdim ayrıca,yani öperek,ya da sarılarak fark etmez.
Çok kasvetli yazıyorum ölüm de ölüm,ama şuan içim inanın nedense her zamankinden sakin ve huzurlu...
O benden önce ölürse son nefesini içime çekip kalan hayatım boyunca (buna ne kadar hayat denirse artık) tıpkı şu an onun geleceğine olduğu gibi nefesinin bedenimde sürekli dolaştığına ve içimde o olduğuna da delicesine inanmak isterdim;kaçık bir adamım biraz ben,bunu becersem becersem ben beceririm zaten...

Gel gör ki o da benim ölümümden bahsedecek olsa duygularımız hem karşılıklı hem de çakışık olacak...
O diyecek ki Alptuğ benim ölümümü görmesin,ben diyeceğim ki o görmesin,ben ondan önce ve o da benden önce ölmeye çabalayacağız fakat bir yandan da yine ikimiz birden kendimiz hayatından gidince diğerinin ne yapacağından endişe duyacak,aynı esnada içten içe de diğerimiz kendimizden önce ölürse ne yaparız ve neyin ne anlamı kalır diye düşüneceğiz.Her seven gibi,her insan gibi,uçan kuş bile gibi...

Uzun lafın kısası;

Çabucak gelse de yaşayabildiğimiz kadar anı yaşasak bari,
Çünkü ölüm gelecek ve biz birbirimizi bulduktan ölene kadarki zamanla doymayacağız,
İyi tarafından bakarsak ölüm de bizi ayıramayacak,
Ve yine iyi tarafından bakarsak o şimdi gelemese bile cennette buluşacağız...