Güzel Adam Var Da
Geçenlerde yine nette bir moda çıkmış,kızlar''Çok güzel adamlar var;bekleyen,şiir yazan,vazgeçmeyen.Bi'de ben varım ki onlara hiç rastlamadım''falan diyor...
Bu durumda ben de hayatın raslantısal olmayışına da,kaderin bir raslantı gibi sunuluşuna tekme atarak geçiriyorum günlerimi..
Yüzlerce yazım,şiirim,mecazi olmayan bir de Aşk kitabım,beklediğim ve muhtemelen de devam ettiğim onca sene,uykusuz,hüzünlü,ama en çok da ölümlü...
Pişman değilim tabii,olunur mu hiç;ama bunu söyleyenlerden biri de beni aradı mı?benim onların olmayışlarına,var olmayan suretlerine yazdığım özlem dolu mektuplardan olsun bir tane karaladı mı?
Hem bir tanesi bile benim gibi beklememiştir olmayan birini,şöyle inanarak,emince;ya da bir tanesi bile olmayan ve daha kötüsü de olmamış birinin yokluğunda hasret çekmemiştir benim gibi,sanki yanıbaşındaymış da uzanamıyormuş gibi bir inançla beraberinde...
Aklı yüreğinde olan her insan aşık olmak ister tabii ama benimki biraz aşırı sanki,oysa ben aşıktan sayılmayalı uzun zaman oluyor;aşk dediğin bir andır,anın öncesine ve sonrasına oluş ve olmayış olarak bir mikrop gibi yayılmasıdır;iyi de ben iyileşmek istemiyorum ki bu durumda,bilakis kıvrana kıvrana şahlandırmak istiyorum bu tanıya göre ölümümü,Ah Muhsin'in de dediği gibi''Modern bir alışkanlıktır ölmek''çünkü...
Yeniden aşık olabilir miyim bilmiyorum,zira tecrübeyle sabit ki bir aşkı bitirmenin tek yolu daha büyük bir aşk;ki bana göre bu daha''büyük''ten ziyade daha''olası''olacaktır,ama benim gibi biri için bu zati bir ruya...
Bilirsiniz her insan şiir sevmez bile,ki ben şiirlere dokunan,ağlayan insanlardanım;filmlere ağlayan,şarkılarla dona kalan,kitaplarla kurgu yaratan...
Edebiyat öğretmenim bile söyledi,o çok sevdiğim nam-ı değer''sıfırcı Ulviye'';''Senin gibisi yok oğlum bu devirde,yeni nesil böyle işte...''Hoş,o onu kastetmemişti tabii ama,evet ben çok eski sayılırdım,bir nevi Vintage...
Şimdi bu hanımlara sorarım,hadi madem;güzel adam var da,hanginiz seveceksiniz beni?Ya,olmuyor işte öyle;bırakın bu masal erkeği arayışlarını,maziyi söyletmeyin bana..Masal oldum da n'oldu?güzel bir adamım da n'oldu?Kadının biri için yüzlerce şiir yazdım,kitap yazdım,çiçek aldım,kolye aldım;ama bunları geç uykusuz kaldım,gözyaşlarımın haddi hesabı yoktur Allah bilir,onu anıp hüzünlenmediğim gün yoktur,en fazla sayılıdır;o ise yüzüme bakmaz,daha doğrusu bakamaz gönlü başkasındayken.Suç mu?değil tabii,hele ki ben onu sevmemek için çırpınıp dururken...Pişman olduğumu falan çıkartmayın ha,aşk ne kadar ızdırapsa o kadar güzel,kutsaldır tabii...
Hem benim de hayallerim vardı,hepsi de gerçekleştirebileceğim hayaller;romantik yemekler,aşk filmleri,hastalandığında çorbalar,şiir okumalar,çay demlemeler,şiir yazmalar,çiçek almalar falan;ve tabii ki çok dahası..Belki siz bunları kimseden görmediniz,beklemediniz bile;ama benim tek vaadim budur,aşk gibi aşk...
Bu durumda ben de hayatın raslantısal olmayışına da,kaderin bir raslantı gibi sunuluşuna tekme atarak geçiriyorum günlerimi..
Yüzlerce yazım,şiirim,mecazi olmayan bir de Aşk kitabım,beklediğim ve muhtemelen de devam ettiğim onca sene,uykusuz,hüzünlü,ama en çok da ölümlü...
Pişman değilim tabii,olunur mu hiç;ama bunu söyleyenlerden biri de beni aradı mı?benim onların olmayışlarına,var olmayan suretlerine yazdığım özlem dolu mektuplardan olsun bir tane karaladı mı?
Hem bir tanesi bile benim gibi beklememiştir olmayan birini,şöyle inanarak,emince;ya da bir tanesi bile olmayan ve daha kötüsü de olmamış birinin yokluğunda hasret çekmemiştir benim gibi,sanki yanıbaşındaymış da uzanamıyormuş gibi bir inançla beraberinde...
Aklı yüreğinde olan her insan aşık olmak ister tabii ama benimki biraz aşırı sanki,oysa ben aşıktan sayılmayalı uzun zaman oluyor;aşk dediğin bir andır,anın öncesine ve sonrasına oluş ve olmayış olarak bir mikrop gibi yayılmasıdır;iyi de ben iyileşmek istemiyorum ki bu durumda,bilakis kıvrana kıvrana şahlandırmak istiyorum bu tanıya göre ölümümü,Ah Muhsin'in de dediği gibi''Modern bir alışkanlıktır ölmek''çünkü...
Yeniden aşık olabilir miyim bilmiyorum,zira tecrübeyle sabit ki bir aşkı bitirmenin tek yolu daha büyük bir aşk;ki bana göre bu daha''büyük''ten ziyade daha''olası''olacaktır,ama benim gibi biri için bu zati bir ruya...
Bilirsiniz her insan şiir sevmez bile,ki ben şiirlere dokunan,ağlayan insanlardanım;filmlere ağlayan,şarkılarla dona kalan,kitaplarla kurgu yaratan...
Edebiyat öğretmenim bile söyledi,o çok sevdiğim nam-ı değer''sıfırcı Ulviye'';''Senin gibisi yok oğlum bu devirde,yeni nesil böyle işte...''Hoş,o onu kastetmemişti tabii ama,evet ben çok eski sayılırdım,bir nevi Vintage...
Şimdi bu hanımlara sorarım,hadi madem;güzel adam var da,hanginiz seveceksiniz beni?Ya,olmuyor işte öyle;bırakın bu masal erkeği arayışlarını,maziyi söyletmeyin bana..Masal oldum da n'oldu?güzel bir adamım da n'oldu?Kadının biri için yüzlerce şiir yazdım,kitap yazdım,çiçek aldım,kolye aldım;ama bunları geç uykusuz kaldım,gözyaşlarımın haddi hesabı yoktur Allah bilir,onu anıp hüzünlenmediğim gün yoktur,en fazla sayılıdır;o ise yüzüme bakmaz,daha doğrusu bakamaz gönlü başkasındayken.Suç mu?değil tabii,hele ki ben onu sevmemek için çırpınıp dururken...Pişman olduğumu falan çıkartmayın ha,aşk ne kadar ızdırapsa o kadar güzel,kutsaldır tabii...
Hem benim de hayallerim vardı,hepsi de gerçekleştirebileceğim hayaller;romantik yemekler,aşk filmleri,hastalandığında çorbalar,şiir okumalar,çay demlemeler,şiir yazmalar,çiçek almalar falan;ve tabii ki çok dahası..Belki siz bunları kimseden görmediniz,beklemediniz bile;ama benim tek vaadim budur,aşk gibi aşk...
Siz sevmişsiniz bayım hemde çok güzel sevmişsiniz lakin insan sevdiğine sahip olabilseydi aşk olmazdı sizinki bu yüzden aşk. Kusursuz kaleminizden ve güzel kalbinizden öpüyorum.
YanıtlaSil