O Çocuk Olmak

Uçan kaçan çapkın çocuk,kaba bi'de duyarsız,zeki ama tembel falan..Olamadım hiç,istediysem bile olamadım.Kaç kişi gördü benim gibisini,aklını edebiyat ile bozmuş çocuk bir deliyi...Hayatım şiir olmuş,anılarım edebiyat benim.Kabul edelim sıkıcı bir herifim,zaten öyle karizma da değilim...

Kendime göre antisosyal,soğuk nevale bir adamım,ne tarzım ne stilim;sanarsın ki bir aşkı bir de yazmayı bilirim..Şimdi kime desen inanmaz,aşkın kitabını yazmış adama okuyan herkesin aşık olup gören kimsenin tanımadığına ..
O çocuk benim işte be,şu dizilerde cool takılan ama içi darmadağın olan o tip.İnandırıcı gelmedi mi,zaten gelmemesi gerekirdi.Herkes kendini bilir ama nasıl,senin bildiğin miyimdir benim bilmek istediğim kişi mi?Zor çünki,beni tanıyamayacaksın sen şimdi...

Ben varya ben,cahilin tekiyim;sorsan dünyaya kaç kez gelebilirdim.Başka birisi olabilirdim,şu lanet heriflerden olabilirdim,ya da şu hiç göz önünde olmayan,hissedilmeyen ayna gibi adamlardan.Bunu gerçekten ben mi seçtim?şu durumda bakınca öyle duruyor aslında...
Keşke demedim çünkü kabullendim,kabullenebildim çünkü böylesine bir ömür yaşayabildim.Ve her hayatın bir film oladuğuna inandım ben,kendi kendime dışarıdan sonsuzca bakıp dokunabildim...

Kendim kadar iyi yönetemiyorum kendimi,ama ondan iyi biliyorum;ne deniyordu buna,bilinçaltı falan işleri işte.Orasını karıştırmayın da bana bakın siz,kaç saat geçti ben son defa sevineli?

0 Yorum:

Yorum Gönder