Kolay Değil
Hep derlerdi de inanmazdım demeyi çok isterdim ama hep derlerdi ve bende hep inanırdım,doğruymuş kanıtladım.Unutmak diyorum,harbiden imkansızmış.Kimseye söylemedim ama antidepresana ihtiyacım var.Mutluyken bile sanki kötü birşey olacak ve tüm bu mutluluk bozulacakmış gibi hissediyorum ve aniden sebepsiz yere mutsuzlaşıyorum ve herkes gidince sebepsiz ağlamaya başlıyorum.Depresyon bu olsa gerek.Bunun sebebi ne diye düşünüyorum hemen aklıma sen geliyorsun,sonra da inkar ediyorum.Sana yakıştıramıyorum birinin canını yakmayı ne yapayım.Sen ne dersen de;Ben buyum,bir dervişin yansımasıyım dünyadaki.Ölenle ölünmez belki ama,gidenle ölünür.Ne kadar da sıkıcı bir adamım değil mi;Hep Cem Adrian çalıyor başucumda,hep seni yazıyorum,hep seni düşünüyorum.H sen hep sen.Sen,sen,sen,sadece den.Seni senden daha çok düşünemem tabi ama,en çok ben düşünüyorum.Hakkını yememeliyim tabi ailenin,onlar seni ne kadar düşünüyorsa bende o kadar düşünüyorum.Düşünmekten kastım düşlemek değil,senin iyi olmanı,mutlu olmanı...Senin için olumlu olacak ne varsa yapmaya hazırım,ama tek birşey hariç;Senden vazgeçmek.Aslında senin için bunu bile yapardı beynim ama ben müsade etmiyorum.Çünki sen gittin gideli,ben beynimle değil;sadece duygularımla yaşıyorum hayatı.Şarkıyla bitirmek istiyorum sözlerimi;
0 Yorum:
Yorum Gönder