Bugün bayram arifesi.Çoğu aile gibi,biz de mezarlığa önceki kuşaklardaki akrabalarımızın naaşlarını ziyarete ve ruhları için dua etmeye gittik.Bilmiyorum hiç dikkatinizi çekti mi,mezarlıklar.Benim dikkatimi çeken;Mezarlık bana beni hatırlatıyordu.Issızdı ve belkide başka hiç bir yerde duyamayacağınız mezarlıklara has bir uğultu.Mevsim yaz fakat yine her gittiğimizdeki gibi üşüyoruz,ama yaşadığımız o sıcak yerden o kadar da uzak değil.Ruhunuzla etrafı inceleyince adeta hissediyorsunuz oradaki insanları.Sanırım sessizlikten olsa gerek;Çok huzurlu bir yer.Nedendir bilmem ama gidince hep uykum gelir.Çünki orası(açık hava ve köy yaşantısının çarpması da olabilir)insanı çarpıyordu sanki.Çarpmak dediysem cin çarpması falan değil,bitkin düşmek gibi.Öncelikle dualar edildi çiçekler sulandı vb.Sonra düşündüm iyice;Ne olursak olalım hepimizin sonu kara toprak.Burada yatan nice insanın daha yapacak birçok şeyleri vardı belkide.Belki bazıları mutlu kavuştu,bazıları da mutsuz.Bir an için düşünmedim değil;''Ulan şu dünyada tek bir şeyi bu kadar gönülden istemiştim,neden bunun kahrını çekmek yerine serin toprağa uzanmıyorum!'' diye.Ama sonra hesaba katmadığım bir şeyi hatırladım;Biri gider,bini kalır.Ben gidersem daha mutlu olurum(sanmıyorum pek ama)peki arkamda bıraktıklarım ne olacak?Belki sen beni sevmedin.Peki ya arkadaşlarım,ailem ve diğer sevenler?Sonra dedim kendime''Kendini kurtarmak için bu kadar insanı ateşe atamazsın!''diye...

Lütfen sakin ol,seni anlayabiliyorum ve muhtemelen sen de beni anladın.Sadece bil istemiştim.Dediğin gibi arkadaşlığımız zedelendi,hatta bana kalsa arkadaş kalmamalıyız.Tamam, dediğin gibi zor birşey arkadaşınla bir ilişki içerisinde olmak.Ama bir o kadar zor olan başka birşey de varsa,o da sevdiğinle arkadaş kalmaktır.Ama ben zoru başarırım,en azından senin için.Tamam senin dediğin olsun,arkadaş olarak devam edelim.Ama seni sevmeye devam ederim çünki içimdeki sevgiyi yok edecek kadar güçlü değilim anla beni...

Biliyorum,seni sildikten sonra neden geri eklediğimi sorup,seninle oyun oynadığımı sanıyorsun.Müsait bir zamanda oku bunu lütfen.Özür dilerim bu arada,bencillik ettim;Seni senin suçun olmayan için sildim.Ben seni affettim de,peki ya sen beni affedebilecekmisin?Lütfen bana kızma,ben hislerimi yazdım sadece,ya da kız ama beni affet de en azından yeni tanışmış insanlar gibi devam edelim hayatlarımıza

Seni arkadaşlarımdan sildim,gerekçesini de anlattım sana yaptığım bu videoda( http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DL7ryQgklqCQ%26feature%3Dyoutu.be&h=ZAQFAbWIw ).Ama hep dediğim gibi,beceriksizim ben.Senin hasretinle ölürken yavaştan,senden kopamadım be gülüm.Şimdi seni tekrar eklemeyi düşünüyordum ama bir yandan da korkuyorum;Çünki ne diyebilirim ki sana,yaptıklarımın bir açıklaması yok.Aslında var da anlayamaz kimseler be yarim.O yüzden GAME OVER olana kadar devam etmeyi düşünüyorum.Cesaretim,gücüm,aklım sana karşı olan sevgimi gidermeye yetmiyor.Bir Allah'tan korkarım,bir senden.Çünki sendeki güç kimsede yok;Beni tek bir kelimenle öldürebilir,bir bakışınla diriltebilirsin.Bunu bir Allah,bir de sen yapabilirsin.Hadi benimkini bilmedin ama kendi değerini bil en azından...Ama yok yaa,dediğim gibi sana karşı duramam.Seni kazıyıp da hayatımdan,sana bir ARKADAŞINI kaybetme acısını yaşatamam.Bütün acıları ben çekeyim be güzel,sen yine keyfine bak...

Hiç bir saniye bile olsa aklından geçmedi mi ikimiz?Geçmiştir be,o kadar da küçük bir ihtimal değil.Biliyorum sende düşündün,beraber olsak ne olurdu diye.Asıl merak ettiğim?Nasıl düşündüğün.Yani düşündün tamam da,nasıl?Mutlumuyduk mesela.Gerçi diyeceğini tahmin edebiliyorum çünki senin gözünde ben başka biriyim sanki.Tamam bana söyleme ama gerçekten oturup bir düşün kim olduğumu.Ama düşünürken beyninle değil yüreğinle düşün.Sonuç nedir merak ediyorum.Biliyorum düşünmeyeceksin.Düşüncenin olabileceği ihtimallerden korkuyorum açıkcası,;Kalbimi verdiğim birinin,beni kötü düşünmesi bir kabus olurdu.Haa,eğer öyleyse söyle;Çünkü kabusları yaşamaya alışkınım,senin de bildiğin gibi.Dediğim gibi,iyice düşün.Ben seni düşündüm,aslında ben hep seni düşünüyordum ve seni düşünürken asla beynimi kullanmadım.Çünki beynim bana sadece senin beni sevmediğini ve benim de seni sevmemem gerektiğini söyleyecekti.Evet gerçek bu ama kalbimle düşünmek hoşuma gidiyor.Çünki kalbim;Sana reddinden dolayı kızmıyor,sen bana kötü ne yaparsan yap seni en berrak şekilde seviyor...Düşün,ve düşüncene zihnin engel olmasın,sonra da sadece beyninle düşün.Karşılaştır ve ortak noktayı bul.Ve emin ol ki o ortak nokta,benim ta kendim...

Hani hep dizilerde iki aşık vardır,sonra masum bir çocuk kızı sever ama kız kabul etmez ya.O çocuğa ne olur hiç düşündünüz mü?Aynı ben gibi o çocuk işte.O çocuk yanar,yıkılır mesela.Ama kimse onu umursamaz ya.Bazı dizilerde bu çocuk intikam alır,bazılarındaysa boynunu büker hayata.Ben de boyun bükenlerdenim.Çünki deyimdeki gibi; Öpemediğim ele öpemediğim için tükürmem.En nefret ettiğim;Bir olayda hiç suçlu yoktur ama biri hep ceza alır.Sizce bu senaristin gıcıklığı mı yoksa yönetmenin başına buyuruk olması mı?Bunu bilemeyiz.Olan oluyor,dizi final yapıp bitiyor ve oyuncular hayatlarına devam ediyor.Ama işin kötü yanı,gerçekte finalden sonra başlayamıyorsunuz.Gerçekte olan ise aynı hikayenin devamıdır,arada sadece 2 fark vardır;Bunun gerçek olması,finalin ölüm olması...

Bugüne kadar herkesi anlamaya ve kendimi anlatmaya çalıştım.Bazılarınız izlemişsinizdir videolarımı,kendimi tam anlatamadığımı anlamışsınızdır.Çünki nedendir bilinmez,yapmacık bir hal alıyorum sanki.Sizce de öyle değil mi?Rahat edemiyorum.Sonra dedim,bir blog açayım ve kendimi en iyi anlattığım şekilde,yani yazılarımla anlatayım dedim.Hem belki anlarlar birileri beni,fena olmaz diye düşündüm.Tahmin ettiğim gibi çok kişi beni anladı ama,sadece tek bir kişi anlamadı,belkide anlamasını en çok istediğim kişi.Ya da anladı ama...Yapmıyor işte,anladı ama duyguları veya düşünceleri ona bunu yaptırmıyor.O suçlu değil,kimse suçlu değil ama;Ben bir suçlu gibi ceza çekiyorum.Sanırım kader mahkümluğu bu olsa gerek...

Nihayet tatile çıkıyorum be,tam da kendimi yoketmek üzereydim.Sizce de vakti gelmemiş miydi,biraz rahatlamak ve sıkıntıları geride bırakmanın.11'inde Antalya'ya gidiyorum.Ama yine de yazmaya devam edeceğim.Çünki biliyorum ki daha yazılmaya değer çok şey var,mesela onun gibi.Evet onu önceden de neredeyse tüm yazılarımda yazdım,ama ben ne kadar yazarsam yazayım yetmez ki,yine anlatamam onu.O da beni anlayamaz.Zaten anlamayacak ama yine de benimkisi savaşın ortasında uçuşan beyaz bir güvercinin umudu sanki.Bilmiyorum,tatil hafifletecekmi o yalnız kuşun kederini.Neyse dostlar,olur da gözükmezsem,bilin ki ben biryerlerde sahte ve kısa bir mululuk yaşıyor ve birkaç saniyeliğine bile olsa onu düşünmüyorumdur.Elveda demeyeceğim,çünki geri geleceğim...

Bu aralar yine herzamanki gibi şu lanet dünyaya bakıyorum,kaybedecek hiçbirşeyim yok.Bir canım kaldı,o da Allah kerim.Yapmak istediğim onca şey vardı,oysa dünya malı dünyada kalır dedim ve diğer isteklerime baktım.Kalan tek isteğin,sen olduğunu farkettim.Eskiden tıpkı diğer herkes gibi yaşardım hayatı,fakat son zamanlarda bunların hiçbir önemi olmadığını bizzat anladım.Şimdi bunu sana veya bir başkasına anlatamam,anlatsamda hissedemediğinizden dolayı anlamazsınız.Galiba gönül gözüm açıldı,ya da gerçekten büyüdüm.Ama eğer büyümek buysa amca ve teyze diye hitap ettiğim insanların yarısına yakını benden daha küçük sayılırdı.İnsan ırkı işte,saçma sapan uğraşlar içerisinde.Sırf birkaç yıl önce dünyaya geldiği için kendini benden büyük sayıyor.Sorarım sana küçük bey''Sen 20 senedir yaşıyorsun,ben 13.Peki bu 20 sene boyunca hayattan ne öğrendin?Söyleyemezsin tabi''Bu tamamamen yaşama bağlıdır.Kişinin yaşadıkları,düşünce tarzı vb herşeyi bu olgunluk düzeyini etkileyebilir.Size şunu söylemeliyim;Bazılarınız daha büyüksünüz diğerlerinden...

Bu gece yeni bir başlangıç yapmak için en uygun zaman bence,bugün edilen dualar kabul olur derler.Kabul,bu güne kadar birçok günah işledim.Ama kararlıyım,bu gün bütün bu günahlardan arınıp Allah'a beni affetmesi ve senin için yalvaracağım,senin günahlarının silinmesi için de dua edeceğim.Sen mışıl mışıl uyu,ben;Hem sana,hem kendime,hem aileme,hem tüm müslümanlara,hemde tüm insanlara dua edeceğim.Ama en başta sen.Sevgili okuyucularıma sesleniyorum;Lütfen bu güzel gecede sizlerde benim için dua edin.Kiminin parası,kiminin hayır duası sonuçta.Umarım Allah dualarımızı kabul eder,iyi geceler...

Sevenin 3 tipi vardır şu fani dünyada; 
1.Tip:Sadece sever ve "Ya benim ya da kara toprağın!" der.Ki bu bence çok ilkel bir düşüncedir,şahsen ben bunu hiç tavsiye etmem. 
2.Tip:(Benim tipim)Tam anlamıyla sever ve karşı taraf pahasına kendini hiçe sayabilir.Bu tipdeki ana düşünce ise"Ben seni mezara kadar sevmiyorum,ben girerim mezara ama sen ölme istemiyorum!"ama bu tipin kötü yanı; Çok kolay bağlanır,ama bir o kadar da zor unutur.
3.Tip:Bu tip genelde film ve dizilerde gördüğümüz klasik aşık tipidir.Bu tip de 2. tip kadar olmasa bile yine de mükemmeldir,düşünce tipi; "Sen nereye, ben oraya"dırBu tip daha çok bağlılığa özen gösterir

Evet seni arkadaşlarımdan çıkardım ama yanlış anlama bu sana küs veya dargın olduğumdan değil(evet biraz dargınım ama)Her açtığımda kenarda gördüğüm o küçük fotoğrafın bile mahvediyor beni.Bilmiyorum becerebilirmiyim ama seni içimden kazımaya çalışıyorum.Eskiden sen mutluluktun bana çünki bir ihtimalin vardı,diğer tüm ihtimallerden daha güzel bir ihtimal.Fakat şimdi sadece bıraktığın acı ve yalnızlıka uğraşıyorum,hergün intihar etmeyi isteyip bir şekilde intihar etmemekten daha iyidir seni unutmak.Biliyorum hayatımdaki tüm zorluklardan daha zor olacak bu ama yapacak başka birşeyim yok.Seninle arkadaş kalacak kadar gücüm yok,onun yerine hayata sensiz devam etmem ikimiz için de daha iyi olacak,umarım görüşmeyiz.Seni seviyorum...
Sana son sözüm;Bunu sana karşı bir tavır olarak algılama lütfen,kendimden kurtulmamın tek yolu bu.Senin suçun değil bu olanlar diyeceğim ama yalan söyleyemiyorum.Bu da benden sana son bir şarkı,lütfen dinle senden başka birşey istemiyorum(İstesem de önemi yok artık)

Hakkını helal et!Elveda der giderim...

Olur ya ölürüm,eyvallah der giderim.Herşey iyi güzel de arkamdan ne diyecekler,ben isterim ki sadece tek birşey desinler''Ölümüne sevdi,bu yüzden ölüp gitti!''deseler bana şimdi;Nasıl öleceğini seçme hakkın var diye,tek söyleyeceğim söz onun hayatını kurtararak ölmek olurdu.Yıllar sonra benim hikayem yankılanırdı ülkede,ne de güzel olurdu.Kendimi kanıtlamış olurdum fena mı?Keşke,keşke böyle bir şansım olsa.Hiç olmazsa boştan yere can vermez,hatta belki de şehit sayılırdım.Her zaman dediğim gibi;Dünya fani,mutluluk baki,ama benim sevgim hep hakiki.Sen bilsen de bilmesen de...

Düşündüm,niye yazıyorum bu yazıları diye,bir cevap bulamadım.Sen de okumuyorsun,ne faydası olacak bu yazdıklarımın,faydası yoksa niye yazdım?Sanırım buldum ben cevabımı;Ne olursa olsun bilinsin istedim,sen veya bir başkası fark etmez.Bilinsin çünki tanıdığınız Alptuğ zannetmeyin beni,ben buradaki benim.İster kabul et ister etme,sadece bil istedim

İyi ki aşık olmuşsun diyor hanımefendi.Sorarım sana,bu kadar basit birşeymi aşk?Anlaşılan sana yazdıklarımın hiçbirini okumadın.Beni neden ciddiye almıyorsun kadın,ölüyorum diyorum inanmıyorsun.İnanmıyorsun ama günü gelir inanırsın ölünce.Aşk bu senin sandığın değildir.Aşk;Ölümü göze aldığın,tek sözüyle yok olup tek sözüyle var olduğun,neredeyse sevginden dahi sakındığın,bütün dünyaya bedel kıldığın,her gün ağladığın,en ufak farşılık beklemeden ölümüne sevgini verdiğin,kendini ona adadığındır.Ben bunların hepsini yaptım ama,anlaşılan sen hiçbirini yaşamamışsın.Dünya fani,mutluluk baki,benim sevgim hakiki.Muhtemelen zannediyorsun;Ben hayatıma normal devam ediyormuşum,seni bu kadar çok sevmiyormuşum.Sen bilmezsin ama delikanlıyız biz delikanlı,biz aşkı ölümüne yaşarız.Ne diğerleri gibi basit,ne diğerleri kadar kısa.Sen bunu anlayamadıysan,üzgünüm canım bizimle değilsin.

-ALPTUĞ DAĞ'dan O'na