Kadına Karşı
Hiç sevgilim olmadı benim,bi'defa aşık olmuşluğumu bilirim kazara...
Ama ne bileyim,buna rağmen tutup da hiçbir kadına zarar vermek bir an için bile geçmemiştir aklımdan;hiçbir şekilde kendi zevklerimi bastırmak uğruna bir kadının namusunu,hayatını elinden alabileceğimi düşündüğüm de olmamıştır..Peki bende mi bi'yanlışlık var?Zira böyle 10,100 değil milyonlarca örnek varmış...
Yukarıda Allah var şimdi yalan söylemeyeyim,aklım başıma ermeden öncesinde,insanlıktan,adamlıktan zerre haberim olmadığı dönemlerde,çocukken birkaç kadına küfretmişimdir belki;ki onu da yapmazdım şimdiki aklım olsa...
Senelerdir kadına şiddet hakkında gerek sert gerek yumuşak her tür üslupla birşeyleri anlatmaya çalışıyorum herkes gibi,ruhun,ilişkinin,insanlığın her türlü inceliğini gözler önüne sermeye çalışıyorum oysa nafile;
Çünkü bu soysuzlar ben aşkın kitabını yazarken dalga geçip ağzına sakız edenlerle,aşk,sevgi ve kadınla ilgili yazdıklarımla,her türlü şiirimle dalga geçenlerle aynı yerden gelmeler...
Ne garip,benim ömrüm kadınlara şiirler,yazılar yazmakla geçiyor,insanlar onlara küfrediyor,taciz ediyor,tecavüz edip öldürüyor!..Ben mi insanım onlar mı;hoş ikisi de benim için kötü,zira insansam onlarla olmaktan değilsem de kendimden utanacağım,belki onu bile yapamayacağım...
Peki ben niye yalnızım,fark edilmeyecek kadar mı şeffafım yoksa bütün erkekler aynı diye o kervandamıyım;neyse,zaten insanlık bu durumdayken bunu sorgulamaya cesaretim yok benim...
Şimdi tek birşey söyleyeceğim,kesin birşey,tamamen arkasında olduğum birşey;
''Bunları vicdanen bir gram insandan,erkekten sayabilen tek bi'Allah'ın kulu varsa şayet,ben de adam değilim,erkek değilim,insan değilim!!!''
Şimdi ise ben bir itirafta bulunayım izninizle;
Bu insanlar anadan doğma zorba,vahşi,haysiyet yoksunu değiller tabi,nasıl oluyor biliyor musunuz?Birisiyle tartışırken size küfrediyor,yanınızdaki en yakın arkadaşınız ise''Küfretti,vurmayacak mısın?!''diyor mesela,eğer vurmazsanız,ağzınızı bile açmazsanız o cüce beyinliler bunu asalet değil de pısırıklık olarak algılıyor;sizi de buna ikna edebilirlerse onlardan oluyorsunuz...
Öte yandan bakıyorsunuz bütün serseriler,sigara içenler,içki içenler uyuşturucu kullananların kız arkadaşı var ama sizin yok;daha da bi'bakıyorsunuz onlar o kızlara küfrediyor,vuruyor,ağlatıyor ama sizin yanınızda hala bi'kişi bile yok...
Daha çok şey var da ne bileyim hüzünlendim şimdi,çünkü bu düzen hala değişmedi,hala toplum kendi ayıplarına başkalarını uydurmak için debeleniyor,nesilden nesile çok b*ktan birşey ilerliyor...
İyi insan olmak da zor bu ülkede,hor görülmemek,ayıplanmamak,saçma karşılanmamak çok trajikomik olsa bile imkansız..Ki metin olmaya davet edemez olduk insanları,kötüyle kötü olmamak gerektiğini bilseler dahi içlerindeki öfke ağır basıyor.Herkes biliyor ki idam gelse suçlular geberip gidecek,masumlar geri gelmeyecek,üstüne üstlük ne hınçlarını alacaklar ne de dünya temizlenecek;ama insanlığı sürükledikleri bu ruh hali öylesine iğrenç ki acıdan nevriniz dönüyor...
Ama ne bileyim,buna rağmen tutup da hiçbir kadına zarar vermek bir an için bile geçmemiştir aklımdan;hiçbir şekilde kendi zevklerimi bastırmak uğruna bir kadının namusunu,hayatını elinden alabileceğimi düşündüğüm de olmamıştır..Peki bende mi bi'yanlışlık var?Zira böyle 10,100 değil milyonlarca örnek varmış...
Yukarıda Allah var şimdi yalan söylemeyeyim,aklım başıma ermeden öncesinde,insanlıktan,adamlıktan zerre haberim olmadığı dönemlerde,çocukken birkaç kadına küfretmişimdir belki;ki onu da yapmazdım şimdiki aklım olsa...
Senelerdir kadına şiddet hakkında gerek sert gerek yumuşak her tür üslupla birşeyleri anlatmaya çalışıyorum herkes gibi,ruhun,ilişkinin,insanlığın her türlü inceliğini gözler önüne sermeye çalışıyorum oysa nafile;
Çünkü bu soysuzlar ben aşkın kitabını yazarken dalga geçip ağzına sakız edenlerle,aşk,sevgi ve kadınla ilgili yazdıklarımla,her türlü şiirimle dalga geçenlerle aynı yerden gelmeler...
Ne garip,benim ömrüm kadınlara şiirler,yazılar yazmakla geçiyor,insanlar onlara küfrediyor,taciz ediyor,tecavüz edip öldürüyor!..Ben mi insanım onlar mı;hoş ikisi de benim için kötü,zira insansam onlarla olmaktan değilsem de kendimden utanacağım,belki onu bile yapamayacağım...
Peki ben niye yalnızım,fark edilmeyecek kadar mı şeffafım yoksa bütün erkekler aynı diye o kervandamıyım;neyse,zaten insanlık bu durumdayken bunu sorgulamaya cesaretim yok benim...
Şimdi tek birşey söyleyeceğim,kesin birşey,tamamen arkasında olduğum birşey;
''Bunları vicdanen bir gram insandan,erkekten sayabilen tek bi'Allah'ın kulu varsa şayet,ben de adam değilim,erkek değilim,insan değilim!!!''
Şimdi ise ben bir itirafta bulunayım izninizle;
Bu insanlar anadan doğma zorba,vahşi,haysiyet yoksunu değiller tabi,nasıl oluyor biliyor musunuz?Birisiyle tartışırken size küfrediyor,yanınızdaki en yakın arkadaşınız ise''Küfretti,vurmayacak mısın?!''diyor mesela,eğer vurmazsanız,ağzınızı bile açmazsanız o cüce beyinliler bunu asalet değil de pısırıklık olarak algılıyor;sizi de buna ikna edebilirlerse onlardan oluyorsunuz...
Öte yandan bakıyorsunuz bütün serseriler,sigara içenler,içki içenler uyuşturucu kullananların kız arkadaşı var ama sizin yok;daha da bi'bakıyorsunuz onlar o kızlara küfrediyor,vuruyor,ağlatıyor ama sizin yanınızda hala bi'kişi bile yok...
Daha çok şey var da ne bileyim hüzünlendim şimdi,çünkü bu düzen hala değişmedi,hala toplum kendi ayıplarına başkalarını uydurmak için debeleniyor,nesilden nesile çok b*ktan birşey ilerliyor...
İyi insan olmak da zor bu ülkede,hor görülmemek,ayıplanmamak,saçma karşılanmamak çok trajikomik olsa bile imkansız..Ki metin olmaya davet edemez olduk insanları,kötüyle kötü olmamak gerektiğini bilseler dahi içlerindeki öfke ağır basıyor.Herkes biliyor ki idam gelse suçlular geberip gidecek,masumlar geri gelmeyecek,üstüne üstlük ne hınçlarını alacaklar ne de dünya temizlenecek;ama insanlığı sürükledikleri bu ruh hali öylesine iğrenç ki acıdan nevriniz dönüyor...