Tamamlıyorsun
Olman gibi olmaman da beni tamamlıyor sanki,olmayışındaki o yokluk gibi boşluğun ortasında adeta bir gölge gibiyim,ki neyin gölgesi olduğumu dahi bilmiyorum.Gölge varsa ışık da olmalıdır ama her yer karanlık,hiç birşey ve hiç kimse göremiyorum.Onları göremiyor oluşum olmadıkları anlamına gelmese de,yine de bu işaret bırakmayışları beni umutsuzluğa sürüklüyor.Sen gibi,ama sende durum farklı.Benim için seninle umutsuz bir durum yok,umut yok;hatta iyice ileri gideyim-ki bundan memnun kalırsın-,umut edilmeye değecek birşey dahi yok!Sen değerdin,ama bunu benim bildiğim gibi senin de bilmeni çok isterdim...
Belki seninle yaşanacak bir aşka ihtiyacım yoktur benim,ya da yaşamaya;bazen düşünüyorum,öyle ya da böyle sadece sana ihtiyacım varsa?Bunu söylerdim,tıpkı diğer söylediklerim gibi;fakat seni bilmem ama,benim için bir anlamı olmazdı.Bana senin söylediğini söyleyenlerin hepsi,''Bir gün unutacaksın!''diyenlerin hepsi,hepsi de daha şimdiden''Hala mı?!''diyerek şaşırmaya başladı.Ama ben yine onların dediğini,senin dediğini denemeye çalışıyorum;çünkü sana inanmak istiyor,inanıyorum...
Ben de söyledim kendim için,''Keşke başka bir insanı sevebilseydim''dedim;ama sonra anladım ki resmen saygısızlık ediyordum kendime,en çok da aşka.Hem aşkı yaşayıp hem de onu kötülemek bana yakışmazdı,bunu her kim yapsa doğru olmazdı.İnanır mısın bilmem,ama sırf senin için sana kızmayı bile denedim,nerfet etmeyi;ama bir Allah'ın kulu da dönüp demedi ki''Yapamazsın!'',kimseler demedi ki sevgiyi bitirmeden kızmaya başlayamazsın...Buna karşılık ben de sordum ne zaman bitecek diye,yine kendi cevabımı kendimden aldım;gün gelip karınca gibi olabilse bile-ki sanmıyorum-,asla bir hiç olmayacaktı...
Belki seninle yaşanacak bir aşka ihtiyacım yoktur benim,ya da yaşamaya;bazen düşünüyorum,öyle ya da böyle sadece sana ihtiyacım varsa?Bunu söylerdim,tıpkı diğer söylediklerim gibi;fakat seni bilmem ama,benim için bir anlamı olmazdı.Bana senin söylediğini söyleyenlerin hepsi,''Bir gün unutacaksın!''diyenlerin hepsi,hepsi de daha şimdiden''Hala mı?!''diyerek şaşırmaya başladı.Ama ben yine onların dediğini,senin dediğini denemeye çalışıyorum;çünkü sana inanmak istiyor,inanıyorum...
Ben de söyledim kendim için,''Keşke başka bir insanı sevebilseydim''dedim;ama sonra anladım ki resmen saygısızlık ediyordum kendime,en çok da aşka.Hem aşkı yaşayıp hem de onu kötülemek bana yakışmazdı,bunu her kim yapsa doğru olmazdı.İnanır mısın bilmem,ama sırf senin için sana kızmayı bile denedim,nerfet etmeyi;ama bir Allah'ın kulu da dönüp demedi ki''Yapamazsın!'',kimseler demedi ki sevgiyi bitirmeden kızmaya başlayamazsın...Buna karşılık ben de sordum ne zaman bitecek diye,yine kendi cevabımı kendimden aldım;gün gelip karınca gibi olabilse bile-ki sanmıyorum-,asla bir hiç olmayacaktı...