Alptuğ'un Mekanı

04 Temmuz 2014

Yeni Üstbilgi Tasarımı Hakkında

YENİ İMAJIMIZ YAYINDA!
Hepinizin''Alptuğ'un Mekanı'' adı ile anımsadığınız blogumuzun yeni üstbilgi paneli yayında...

BU SEFERKİ FARKLI;
Bu seferki daha çok farklı ve anlamlı bir tasarım olarak dizayn edildi.Aklınızda olsun,herşeyi ile bana ait bir dizayndır.

Daha çok batılı anlayışa ve batı dizaynına yer verdiğim bu tasarımda,sağ taraftaki kısımda yer alan''Zenci''figürü ise ırkçılığa açıkca''HAYIR!''dediğimi belirtmekte.
Kullanılan kırmızı rengin tonu ise batıdaki o ışıltılı hayatı temsil etmekte...

Orta kısımda ise şehir modernliğinden esinlendiğimi söyleyebilirim dostlarım,şehrin o modern duruşu ve önyargılara,batıllıklara karşı vurdumduymaz tavırlarını sizlere sunmaya çalıştım...

En soldaki kısımda ise kırsalın o can alıcı güzelliği ile batının asla eskimeyen''Vintage''esintisini harmanladım diyebiliriz,umarım ki beğenmişsinizdir değerli okuyucularım...

01 Temmuz 2014

Neden Şiir?

''Neden mi şiir?
Yazmaya başladım başlayalı hep tek bir şeyi hedef seçmiştim ben,o da bazı duygu,his ve düşünceleri insanlara en iyi şekilde anlatıp yeri geldiğinde ise hissettirebilmeyi.Bunun için yüzlerce deneme yayınladım blog sayfamda,ama sonra bunun da yetmediğini anladım;çünkü daha iyi anlaşılabilmesi için kısa ve tadımlık olmalıydı yazılar,böylece insanlar düşünüp kendileri hissetmeliydi.

Onlara birşey yapmak değildi yazarlık,onların kendi yapması için içlerine tomurcuk salmaktı benim için.Şiirlerin pek çoğu da böyle değil midir zaten;farklı farklı düşündüğünüzde ve farklı farklı okuduğunuzda birbirinden değişik pek çok anlam çıkarabilridiniz.Mesele de buydu zaten;doğrudan bir anlam olmamalıydı,okuyucu anlamı kendisi kurmalıydı.Bu ise daha yaşanılabilir,hissedilebilir kılıyordu şiirleri,işin en güzel tarafı da buydu aslında...''

-Alptuğ Dağ

29 Haziran 2014

Ölünmüyor

Ölünmüyor mutsuzluktan,yalnızlıktan ve sensizlikten;kesin konuşmayayım ama bu da kötü sanki,ölmeden her gün aynı özlemi giderek ağırlaşmasına rağmen yüreğinde taşımak çok zor benim için.Yaparım,yapmasına yaparım lakin niye?
Sevecek olsan,bir ihtimal olsa yine her gün yaptığım şeyi hiç düşünmeden ve isteyerek yaparım;oysa sen söyledin en ufak bir ihtimali dahi olmadığını,şimdi ne yapayım?

Hala sana olan bu bitmek bilmeyen aşkımı göklerde yaşatabiliyorsam bunun bir sebebi kendime olan saygım,bir diğer sebebi ise senin oluşacak o ufak bir ihtimalden haberin olmadığına,oysa ki o ihtimalin var olduğuna olan ümidim.

Ama bunlar küçük sebepler,bir insanı sevmek,özlemek ve bunca zaman beklemek için çok küçük sebepler.Yetmiyor bunlar bana,giderek ağırlaşıyor omuzlarımdaki bu anlamsız yük.Yakında çökeceğim dizlerimin üstüne,biliyorum;ben de onu bekliyorum zaten,sadece onu bekliyorum.Biraz da seni bekliyorum belki,ama sadece ki seni seviyorum...

Aşkı Saçmalamak

Her geçen gün biraz daha artmakta olan bu karmaşık saçmalık,şiirler ve şarkılar eşliğinde daha da basitleştiriliyor aslında."Aşk işte ulan abartmayın,illa şarkı dinleyerek özleyecekseniz aşık olmayın!"diyesi geliyor insanın.Ben bile bıktım artık hep aynı terane,aşk dolu şarkılarda kendini kaybetme mecburiyeti.Herkes birisini sevmekte,ancak saçmalık o ki onlar da başkalarını ve başkaları da birilerini.Sevmeyesi gelmiyor değil bazen insanın,aman sanki elimizde ya sevmek;hoş elimde olsa yine bir saçmalık yapıp severdim ya ben...

Kabul edin ben saçma bir adamım,her gün başını ben çekiyorum gözü sulu onca insanın;yazarlık maskesi altında biraz yüreklerini sızlatıp duygularına tercüman olduğumu düşündürüyorum.Çünkü o insanlar da ben gibi kurtuluşu kendilerini yıpratarak aramakta,üstelik yine bunu ben gibi bile bile yapıp amansız saçmalamakta...

Ancak bunu istemsiz ya da istemli yine bile bile yapıyor olmamız da bunun da bir mantık olduğu anlamına gelmez mi?Kendi kendine,zihninle ve duygularınla hem de kana kana mücadele etmek.Hayır dostum hayır,saçmalayan bizler değildik anladın mı;asıl saçmalayan aşkı aşk olarak yaşamayı bilmeyip üstüne üstlük onun bir saçmalık olduğunu söyleyenler...

Onca akıllı yanında,biz de aşkı saçmalamışız ne yani?!Hem kim bize dur diyebilir sanki.Sevdiklerimiz,onlar yokken yine onları sevdik ve seviyoruz biz.Onları sevenler,onlar severken aşıktık oysa biz.Bizi sevenler,sevmeden önce aşkı,aşık olmayı öğrenip de gelsinler;bizi suçlamasınlar,çünkü biz zaten onların yerindeyiz, başta da bahsettigim gibi yani...

28 Haziran 2014

İslamda Yaradılış

Dün gece tam da sahur vakti aklıma takılan bir düşünce.Kuran-ı Kerim'de yaradılış ile ilgili 3 şeyin ''başlangıç'' olduğundan söz edilir dostlar;

Hz.Muhammed'in(S.A.S)nurunun yaratılması
Kalem'in yaratılması(bütün kâinatın kaderi olarak)
Akıl'ın yaratılması

Sonrasında aklıma bu bahsedilen Kalem hakkında birkaç teferruat ve bazı insanlardan duyduğum şu sual geldi;

Madem ki insanlığın kaderi önceden belirliydi,öyleyse biz neden bu hayatı yaşamaktayız?

Bütün bunlar aklımda insanlığın ve kainatın yaratılışına karşılık verilebilecek bir örnek açığa çıkardı;

Bir video oyunu düşünün dostlarım,tek bir CD'de bir tek video oyunu.Bu oyunun içinde koca bir harita(Dünya) var...

Geliştiriciler bu oyunları nasıl yaratıyor hiç düşündünüz mü?Hepsi birer fotoğraf karesinden oluşan bir dizi görüntüyü bizim kontrolümüze göre farklı farklı konfigürasyonlar ile sıralamamızı sağlıyorlar.Şöyle anlatayım;

Mesela bir yarış oyununda alabileceğiniz her türlü aracın o haritadaki her bir noktada 360 derecelik resimleri çekilmiştir,yani sizin oluşturabileceğiniz bütün ihtimaller kayıtlıdır...

Bu hesaba göre biz insanların da tek yaptığı tercihlerimiz ile bazı ihtimal,kordinasyon ve senaryoları eleyerek diğerlerinden devam etmek...

İki ayrımlı bir yol gibi düşünün,birini seçtiğimizde diğerinde oluşabilecek her türlü ihtimal ortadan kalkıyor,sonra bir tane,sonra da bir tane daha ayrım ile de bütün hayatımızı adeta ilmek ilmek işleyip yön veriyoruz.

Şimdi ise gelelim bu konunun ramazan ayı ile ilgili kısmına;

Ramazan ayı tıpkı video oyunlarındaki artı özellikler gibidir,insanın maneviyatının oruç ile ve çevresindeki o ramazan etkileri sayesinde açılması aynı zamanda hayatının o döneminde hangi yol ayrımını seçmesi gerektiğini görmesine yardımcı olur...

(-DEVAMI SONRASINDA-)

İftarı Beklemek

Bana''Bekleyen Adam''lakabını takanlarınız olmuştur.Hep beklemeyi seçtim ben,birilerini veya birşeyleri onlar gelmese bile beklemeyi.Çünkü o umudun içimde çırpınmasını seviyordum ben,içimdeki o kıpırdanmayı...
Bekleyişlerimin hepsi güzeldi;kimilerinin gelmemesi benim için ölüm bile sayılsa yine de bir umutla onları beklemek çok güzel,çok özel birşeydi.

Tüm bekleyişlerim güzeldi benim,ama en çok da orucun vesilesiyle iftarı beklemekti güzel olan.Bazen aç olmuyorsun,ama sırf o oruçlu olma psikolojisi yüzünden''Ya acıkırsam?''diye tatlı tatlı,minik streslere kapılıyorsun ya o bile yetiyor içinin güzelleşmesine...
İftarı beklerken ayrı,orucu beklerken ayrı güzelleşiyor insan;lakin asıl mesele ettiğiniz sabır ve bulduğunuz karşılığı değil,beklemeye ve beklediğine kavuşmaya adadığınız o niyet.

İslam niyet dinidir,niyet edip buna çaba harcamak ya da hiç birşey yapmasan bile yolunu gözleyebilmek islamın en güzel göstergesidir insanlıkta.Haksız mıyım dostlarım,hayatta da böyle değil midir bu?

Beklersiniz birisini/birşeyi,şayet o gelmeyecek olsa ve siz bunu bilseniz dahi bekleyebilirsiniz.Peki bunu neyin sağladığını hiç düşündünüz mü?Bunu sağlayan şey yaratanın insana kattığı o şefkat ve merhamettir,bir anlamda kendinize ettiğiniz merhamet ve yine kendinize olan saygınızdandır bu bekleyiş.Oysa ki anlamlıdır,benliğinizi koruyup bu yolda devam ettiğiniz için anlamlıdır...

Ramazana Giriyoruz

Bu gece dostlarım,bu gece 2014 yılının ilk sahuru ile kimilerimizin oruca gireceği gece.Giren veya girmeyen beni bağlamaz,sonuçta tercih meselesi.Ancak dostlarım,oruç tutan/tutmayan herkesin''Onbir ayın sultanı!''olarak anılan bu mübarek ayda hakikate biraz olsun daha yakın olacağı da gerçek tabi.

Pek çoğunuzun bildiği gibi ben felsefe ve düşünceye önem vermiş bir insanım.Bu konunun asıl ilgimi çeken kısmı ise bu,maneviyatı.Çünkü bir şekilde bu zaman diliminde pek çok insanın bilinç ötesi duyuları belirgin bir şekilde açılıyor.
Hayata bir anlam vermeye çalışıp onun anlamını arayan benim gibiler,biz de bu maneviyat rüzgarına bir ucundan kapılıp sürükleniyoruz...

Ramazan ayının bana ilk öğrettiği şey bekleyebilmenin ne kadar değerli olduğuydu,daha çok küçükken;sonra gelmeyeceğini bildiğim insanı bile beklemeye başladım,sadık olabilmek için...
Umarım anlayabiliyorsunuzdur,aslında ders olarak dahi görülemeyecek küçücük şeylerin insan hayatında ne gibi değişiklikler yarattığını.

Ramazan sayesinde öğrendiğim ikinci bir şey ise neydi biliyor musunuz,gelmese bile pek çok şeyin beklemeye değer olduğu.Oruç tutmuştum yine birgün,iftarı açtık lakin ben o vakite kadar hiç acıkmamıştım;aç,susuz olmamama rağmen o orucu açmış olmak bile ferahlatmıştı içimi...

Bunlar seneler öncesindeydi,sonrasında başka,bambaşka şeyler daha katıldı aralarına;insanı olgun yapan şey bu işte,maneviyatı ve maneviyatının arttırdığı anlayışı...

Kim bilir bu ramazan,daha neler gelecek başıma;neler göreceğim hayatımda,neyi neye yorup anlayacağım acaba...

Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )