Dün Gece Nasıl Çarmıha Gerdim

Ur oldu sırtımda anı diye sakladıklarım

Yağlı birer urganmış boynuma sardıklarım

Hayatımı dün gece çarmıha gerdim

Ne sabah oldu, ne bugün

Dost diye gün gece ağladıklarım

Silindiler arasında binlerce fotoğrafın

Hiç mi olmadılar, ben ne kadar kaldım

Yanmak unutulmakmış, geç anladım

Kimsenin hiç bir şeyi olmadan

Sıyırıp geçtim ateşleri

Bir ben, ben tek kaldım

Çarmıh ben oldum

İyi anılmaktı tek kastım

Denedikçe aksini buldum

Çarmıha ağlayarak gerdim

Geçmiş beni aramasın