İyi yıllar sevgili okuma bilirler, Biliyor musunuz tam da şuan ilk defa gönlümde birileri olmadan giriyorum bir yıla,aklımı ise sormayın; "Nasıl girersen öyle geçer" klişesine inanmayı hem istiyor hem de reddediyorum,her zamankinin aksine biraz daha hareketli şarkılar dinliyorum(yaklaşık 240BPM diyelim biz ona)kapkaranlık bir oda,arada gelen birkaç ikram,doyumsuz müzik ve edebiyatla kitlesel yalnızlığımın yıldönümünü kutluyorum bebeğim.Üstüne üstlük bu yılın

Sorsanız aşık değilim,yemin olsun değilim ama niye böyle bilmiyorum.Bazen içime bir şey oturuyor da,ama insanın içine ne oturur ki bu denli gitmek bilmez bilmiyorum.Aşık değilsem niye be abi?Niye onu sordum ki,merak ettim,hatta selam söylemesini bile tembihledim arkadaşa,ama bir ara... Aşık değilsem bu aşk acısı da değil,peki ne abi?Kıvranmak gibi bir izah bu,sorun geçmişin hem geçmiş olup hem de

Sanırım en büyük sıkıntı artık aklımı başımdan alacak bir aşkımın olmamasıdır,belki de başımın ağrısıdır ama arada fark yok zaten.Bilemiyorum,artık hayat fazla mı makul işliyor;evet siz olsaydınız bu iyi olurdu ama bir zamanlar aşk denildiğinde akla gelen ben için tam bir işkence.Ne ara bu hale geldik be;ne heyecan,ne tutku,ne umut kalmadı.Şu vakit birine aşık olup bir duygu ve hal

Bakınız bugün kandil mesela,ben yine her kandil olduğu gibi dua edeceğim,hatta kelimesi kelimesine olmasa bile aynı duayı edeceğim;ve biliyor musunuz herkes de bana dua etmemi söylüyor,ancak bunu ben dua etmiyormuşum,yahut etmeyecek bir halim varmışcasına tembihliyor.Ben hep dua ederdim ki efendim,tamam dini vazifelerimin bir kısmını yerine getirdiğimi söyleyemem ancak ben o çoğu kişide olmayan bağı hiç kesmedim.Böyle düşünüyorlar çünkü

Öyle işte müridim.Bir gün sevdiğin kadın seni sevmez,ondan sonraki her gün,hatta ondan sonraki her kadın bile bazen.Sen de dersin ki"Sen beni sevmezsen ben de şiir yazar,müzik yaparım"Belki de böyle böyle gelişir insan yalan yok,bir yahut birkaç kadının üzerinde bırakmış olduğu yara izlerinin engin tahammülleriyle yani.Ben sevdiğim kadının beni sevmediği her aklıma geldiğnde böyle şeyler yaptım biliyor musun;bir nevi

Bazen düşünüyorum da bu aşina olmadığım neslimde,ne sanatın,ne duygunun,ne de düşüncenin;ne bilindiği,ne de saygı duyulduğu bu halt yemiş neslimde;adam akıllı her şeyin yerini türlü saçmalık ve küfrün aldığı,herkesin birbirine kükreyip ezdiği ve zeytin yağı gibi üste çıkmayı bal gibi bildiği nesilde.Bu nesilde bir yar bulmak bana ya haksızlıktır ya da samanlıkta iğne aramaktır.Çoğunluktaki bir topluluk nasıl olur da

BU SADECE BİR CANLANDIRMADIR,GERÇEK KİŞİLERLE HİÇBİR ALAKASI YOKTUR Bak ...,sen gerçekten iyi bir kızsın,güzelsin de;hatta keşke hayat ikimizi farklı konumlarda birleştirseydi de sonsuza dek beraber olsaydık,ama olmadı işte.Kızma bana olur mu,beni anlayacağını biliyorum,beni sevdiğini de.Ben de seni seviyorum üstelik inan,belki senin gibi değil,hatta eminim senin beni sevebileceğin kadar olamaz da asla,senin beni ne kadar çok sevdiğini tahmin bile

Yine çoğu boş günümde olduğu gibi kendi bilinçaltımı kurcaladım,kafamda neredeyse hangi konuda olduğu bile meçhul olan karışıklıklar vardı ben de bir cesaret gösterip üzerine gittim.Zannedersem bir şey bekliyorum içten içe;yoo yoo hayır,o her zamanki beklediğim şey değil onu saymıyorum bile artık;ya da kısmen o olabilir,nereden bileyim ben? Bak yarın pazartesi,başlıbaşına bir başlangıç.Kim bilir belki yeni biri çıkar demekten

Eski bir adamım ben,halihazırda pek çok kşinin hayatındaki eski arkadaş,eski aşığım;ne bileyim,sanki insanlar beni br tablo sanıyor,sanki onlardan sonra ben öyle kalıyormuşum gibi.Hepimiz için geçerli bu;şu gün geçmişimdeki bir kadının umurunda değilimdir mesela tahminimce,ona göre o gittikten sonra yeni bir hayat kurmuşumdur ama en çok da ayakta durabilmişimdir;ve bu asla aksi olmaz,olursa vicdan azabına sebebiyettir zira.Efendime söyleyeyim karşıma

N'aber benim hiç olmamış ve olmayan sevgilim?Baksana,sanki bu aralar biraz gülümsüyor gibisin,öyle hissediyorum.Bunun Aşka küsüp sonra dayanamamamla bir alakası olmasın sakın?Doğru ya;eğer ben aşktan gerçekten vazgeçebilseydim,senin bir gün gelme ihtimalin de gerçekten hiç olacaktı,düşüncesi bile yeterince kötü.Yani demek istediğim hanfendi;öyle herkes bir yerlerde takılıp gününü gün ederken,ben burada oturup sana yazmaktan öylesine hoşnut ve mesudum ki tahmin edemezsin.Onların

Beni takip eden çoğunuz almıştır belki de bu Kaptan-ı Derya'nın denizlerden çekildiği haberini.Ani oldu biliyorum ama çoğu şey öyledir zaten,bakınız aşk gibi,ölüm gibi... Evet bir devir daha kapandı ve uzun bir dönem aşk yok artık bana.Yalnız garibime giden şey bu haberi alanların korkması oldu;yahu sanki ben aşıken sana bir faydası vardı,bana bile yoktu ki.Bu zamana kadar aradım-taradım,bulup buluşturmaya

Her ne sebeple olursa olsun birinden ya da bir şeyden mecburen vazgeçiyor olmak çok elzem.Bu sanki cani avlusuna çocuğunu bırakır gibi hüzünlü ve diğerleri tarafından bir o kadar utanç verici bir şey.Mecburiyetimi anlamamaları gücendiriyor tabi beni de,sanki yeterince benimleymiş,şartlar da bir o kadar yerindeymiş de tek kabahatli benmişim...Ama bazen diyorum,keşke öyle olsaydı;çünkü bu,bizatihi kendim de olsa bir kimseye

Kayıp eşya bürosu değilim ben,ufkumda kime ait olduğunu bilmediğim kaderlerin dolanması ürkütüyor.Tenhada mısın kadınım,yoksa çok mu yakınımdasın?Sana kavuşacak mıyım,buna ve bundan daha çok var olduğuna inanmalı mıyım?Seni anons ettirmek tarzında lükslerim olsa emin ol yapmıştım;düşünsene"Alptuğ Dağ'ın ruh eşi,danışmadan bekleniyorsunuz!"Dalga geçmiyorum;sana olan özlemim sen sandıklarımla hem durulup hem dalgalanıyor.Doğrusunu söylememi istersen şu anda dahi hayatıma girmiş,giren ya da artık

Bu aralar bazı şeylerden muzdarip hissediyorum.Pardon bu yapayanlış bir cümle oldu.Açıkcası bütün ilerleyişlerimde geriler geliyor aklıma,biraz da geriliyorum aslında.Bugün çok çok uzun zaman sonra Cem Adrian dinlemeye kalktığımda olduğu gibi yani;sanki Cem Adrian'ı sadece o ilk aşık olduğum kadın için dinlemem gerekiyormuş gibi.O an utandım işte kendimden,şarkıyı kapattım;zira bir şarkının bu kadar"geçmiş"olmaya hakkı yok... Sırf bana birilerini ya

Düşündüm de,bu hayattaki en güzel durumlardan biri hayatın inadınızı kırmaya yeltenmesidir.İnatçı bir adam değilim aslında,en azından insanlara karşı;ancak hayata hatta kendime karşı olan bu inadımın pahabiçilmez olduğunu beni tanıyan çoğu kişi onaylayacaktır.Bu inat pesimistik bir inat tabi,mesela umut etmeye karşı,daha doğrusu umut edememek ve edilen umudun boşa gitmesi gibi çekincelerden.Bu bağlamda kendi kendime zorluklar çıkardığım falan da oluyor

Ulan ne gündü be... Tamam hayat zamanın onda dokuzu benim aleyhime ilerleyip sabrımı sınamaya şartlanmış belki ama,bazen de dilimden tam manasıyla anlıyor işte.Buna örnek olarak henüz aradan 24 saat bile geçmedi ve ben kadınlara inancımı,güvenimi falan yüzde yüz olmasa bile doksan dokuz yitirmiştim."Kadıncalı" adlı yazımda olduğunun bi'benzeri demek mümkün... Ne mi oldu sonradan?Bu kadınlar harbiden ilginç yaratıklar,yaratık dediysem

Sayın okuma yazma bilen insanlar,merhaba. Bugün ne mi oldu dersiniz?Hayır karşı okulda aynı birine benzeyen birini görmek değil,evet bir diğeriyle göz göze gelip içindeki umudun boktanlığını kabullenerekten dostlarına verdiğin sözü tutmak için umutsuzluğa sarılmak bile değil.Kalmak;arada bile değil,sadece kalmak... Hem ne yapsam bir kusur bulacak insanlık,bir şekilde yanlış çıkacak,Alptuğ yine hem bilmiş hem de yanılmış biri olarak diğerlerini