Sayın Hocam

Edebiyat dersinde okuduğum şu şiirim,bana göre berbat olan şiirim ve sesim,şu alkış olayına da cidden alışamadım hala..Peki ya o canım öğretmenime ne demeli,sen de mi Ulviye Alıcı?
Şaka bir yana ne yaptınız öyle durup dururken sayın hocam,haksız değildiniz yalnız çok şaşırttınız..Hüzünlü bir adamım teveccühünüz,lakin beni bu hale sokan ne o kadın,kadınlar ve ne de aşkları;beni asıl çileden çıkartan olmayışı da değil esasen,oluşuna dair kurduğum hayaller gayet erişilebilir ancak yalnız bir filmin veya romanın olabileceği kadar güzel olması...
Karşılıksız sevmeye meyilli olduğumu düşünmek mümkün tabii,ancak vazgeçmeyişim bana doyumsuz türlü edebiyatın tahtını sunduğundan değil,bunu yapamayacak kadar,o denli beceriksiz olduğumdan...
Sayın hocam,benlik bir maharet değil vazgeçebilmek,hiçe sayabilmek;vaktiyle yaptım evet,zorundaydım,kötünün yanında geri kalanını da silip attım geçmişin;sırf bi'silüet yerden yere vurmasın diye..Başarabildim mi sanki?Ama olacak,çünkü aşk kimi zaman fevkalade bir vazgeçişten bile ibarettir,benim yaptığım gibi sessiz ve nazik...

O değil de sayın hocam,öğrencinizin çok güzel gözleri var..Sadece güzel olsa yine iyi;hani çocuksunuzdur,böyle sıcak yaz gününde eve girersiniz,uzanırsınız yatağa,annenizin yastığına,sonra da rüzgar eser ve gözlerinizi kapatırsınız ya;ben onun gözlerinde bunu gördüm işte sayın hocam,sanırım bunu sadece sizin anlayabileceğinizi de biliyorum etraftan...
Fakat hocam sorun,o gözler bana bakmıyor,görmüyor beni;sizden bir ricam,sırf bu yüzden 100 verin onun sözlüsüne,yüksek tutun notlarını..Çünkü ben nankör değilim hocam,beni kendine sevdalandırabilen birine,sevdama karşılık vermedi diye suç bulabilecek kadar cesur..Sayın hocam''Hızla gelişecek kalbimiz''derken bunu kastetmiş olamaz mı Turgut?
Belki siz de anlayamazsınız,onlar da anlayamaz beni hocam;ben de anlamadım zaten,ne ara,ne hale geldik...

Çok da yaralı değiliz be hocam,yorgunuz az az,biraz da enteresan,biraz aykırı,belki kıpkırmızı utançtan,bembeyaz korkudan..Genelde ödüm patlar benim,mecazen de değil,en çok da severken;genelde utanırım ben,sevmekten değil,gayrıihtiyari bir sevgiyle incitmekten,es kaza canını yakmaktan,bazen de mecbur...
Siz anlarsınız hocam,elimde olmayan aşk yüzünden nice dostlukları da beyhude kılmışlığım var ki göz göze gelemeyiz,tek kelime edemeyiz şimdi...
Yalnız gibiyim hocam,hem siz yalan söylemezsiniz;ben o çocukluk kalmış yastığa bir daha yatabilecek miyim,gözlerimi açtığımda huzura erdiğimin zannıyla oh çekebilecek miyim sizce?
Bence de fazla bu hüzün,kimi zaman şiir için bile çok cesur;yar bulsam söz olsun bırakacağım,Didem Madak gibi yazacağım söz size...


0 Yorum:

Yorum Gönder