Alptuğ'un Mekanı: Mayıs 2015

28 Mayıs 2015

27 Mayıs 2015

Edebiyat dersinde okuduğum şu şiirim,bana göre berbat olan şiirim ve sesim,şu alkış olayına da cidden alışamadım hala..Peki ya o canım öğretmenime ne demeli,sen de mi Ulviye Alıcı?
Şaka bir yana ne yaptınız öyle durup dururken sayın hocam,haksız değildiniz yalnız çok şaşırttınız..Hüzünlü bir adamım teveccühünüz,lakin beni bu hale sokan ne o kadın,kadınlar ve ne de aşkları;beni asıl çileden çıkartan olmayışı da değil esasen,oluşuna dair kurduğum hayaller gayet erişilebilir ancak yalnız bir filmin veya romanın olabileceği kadar güzel olması...
Karşılıksız sevmeye meyilli olduğumu düşünmek mümkün tabii,ancak vazgeçmeyişim bana doyumsuz türlü edebiyatın tahtını sunduğundan değil,bunu yapamayacak kadar,o denli beceriksiz olduğumdan...
Sayın hocam,benlik bir maharet değil vazgeçebilmek,hiçe sayabilmek;vaktiyle yaptım evet,zorundaydım,kötünün yanında geri kalanını da silip attım geçmişin;sırf bi'silüet yerden yere vurmasın diye..Başarabildim mi sanki?Ama olacak,çünkü aşk kimi zaman fevkalade bir vazgeçişten bile ibarettir,benim yaptığım gibi sessiz ve nazik...

O değil de sayın hocam,öğrencinizin çok güzel gözleri var..Sadece güzel olsa yine iyi;hani çocuksunuzdur,böyle sıcak yaz gününde eve girersiniz,uzanırsınız yatağa,annenizin yastığına,sonra da rüzgar eser ve gözlerinizi kapatırsınız ya;ben onun gözlerinde bunu gördüm işte sayın hocam,sanırım bunu sadece sizin anlayabileceğinizi de biliyorum etraftan...
Fakat hocam sorun,o gözler bana bakmıyor,görmüyor beni;sizden bir ricam,sırf bu yüzden 100 verin onun sözlüsüne,yüksek tutun notlarını..Çünkü ben nankör değilim hocam,beni kendine sevdalandırabilen birine,sevdama karşılık vermedi diye suç bulabilecek kadar cesur..Sayın hocam''Hızla gelişecek kalbimiz''derken bunu kastetmiş olamaz mı Turgut?
Belki siz de anlayamazsınız,onlar da anlayamaz beni hocam;ben de anlamadım zaten,ne ara,ne hale geldik...

Çok da yaralı değiliz be hocam,yorgunuz az az,biraz da enteresan,biraz aykırı,belki kıpkırmızı utançtan,bembeyaz korkudan..Genelde ödüm patlar benim,mecazen de değil,en çok da severken;genelde utanırım ben,sevmekten değil,gayrıihtiyari bir sevgiyle incitmekten,es kaza canını yakmaktan,bazen de mecbur...
Siz anlarsınız hocam,elimde olmayan aşk yüzünden nice dostlukları da beyhude kılmışlığım var ki göz göze gelemeyiz,tek kelime edemeyiz şimdi...
Yalnız gibiyim hocam,hem siz yalan söylemezsiniz;ben o çocukluk kalmış yastığa bir daha yatabilecek miyim,gözlerimi açtığımda huzura erdiğimin zannıyla oh çekebilecek miyim sizce?
Bence de fazla bu hüzün,kimi zaman şiir için bile çok cesur;yar bulsam söz olsun bırakacağım,Didem Madak gibi yazacağım söz size...

26 Mayıs 2015

İltifat

Bir rivayetim var,bunu şuan ben uydurdum,ama eminim ki ben söyleyince çoğu kişinin aklına da doğru olma ihtimali gelecek;şöyle ki dostlar,genelde giderken iltifat eder kadınlar..Sus payı mıdır,teselli ikramiyesi mi bilmem ama öyle;gülüşünüze,insanlığınıza,benliğinize falan.Hoş,hesap da etmezler haa;gittiklerinde gülebilecek misiniz,sizden arda kalan olacak mı diye,kimi zaman da bilmezden gelirler...
Doğru da olmayabilir ha bunlar,zira hiç gidenim olmadı benim,ne giden ne de gelen;gelmişini geçmişini derler ya,gelmeden geçen çok oldu işte.Olmaz mı?çok mu mantıksız?Her neyse,şayet ki olsaydı bunu bile yapamayacaktı ya sen düşün;yakışıklı olmadığımı düşünüyorum,tatlı da değilim,gülebildiğimi de hiç sanmıyorum;zannedersem bir kadının beni yere göğe sığdıramayacağı tek özelliğim ona olan sevgim olacaktır,bunu da gitmeden nasıl yapacaksa?
Bunları yazmamın bit sebebi yok aslında,destursuz aklıma geldi öylece...

Ben terk edilsem çok sert olurdu sanırım,hem bana hem de ona(her kimse işte)Bu da demek oluyor ki;seveni olmayan,yani asla terk edilip aldatılamayacak erkekler olarak bunu kutlamalıyız...
Bir dostum''Belki sevip de söyleyemeyen vardır seni''dedi,bunu da bir iltifat olarak aldım doğal olarak ben..Mesele şurada;eğer biri beni seviyor ve benim bir başkasını sevmem gibi her şeyi karşısına alıp yok pahasına bunu söyleyemiyorsa(zamanında benim yaptığım gibi)benim aşkımı hak etmiyordur;ki buradan da itiraf edeyim,bana aşık olduğunu savunan biri olsa ona giderdim NET.Çünkü geride bırakılan olmanın ne demek olduğunu en iyi bilenlerden biri ben olsam gerek bu konuda,hem de ikinci defa;ve kimseye de bunu yaşatmaya hakkım olmadığına kanaat getirdim;ben iyi bir insan olmalıyım,bunu yapan da kötü değildir ama olsun,yine de ben en iyisi olmalıyım...

Bu bahsettiğim kadınlara da bir not;
Terk ederken iltifat etmeyin,sakın ha''Hoşcakal'' veya ''Görüşürüz'' de demeyin,ama son bir kez gözlerine bakmazsanız da ayıp olur;içiniz acır diye bundan da kaçınmaya kalkacaksanız,en başından hiç terk etmeyin...
Ve siz aşkını itiraf edemeyen kadınlar,kişinin de gerçek olmadığını bal gibi bildiği,yahut kendini ona inandırdığı şeylerle ona iltifat etmeyi deneyin...
Belki de herşey iltifatta bitiyordur...
Öyle düşünürsek kadınlara ne demeli peki,hele ki kimi sevdiklerimize hiçbir iltifatın yetmeyeceğini düşününce azap değil midir bu bize?O yüzden suskunsa çok da şey yapmayın bir erkek,hangi iltifattan başlayacağını bilmeme olasılığı da var bi'ihtimal..Ya ben,dile getirmeden duramam ama hangisini,hangi birini;üstelik de hepsi doğru ve tümüyle gerçekken yalan söylemediğime onu inandırarak,üstelik en kötüsü de tüm bunları beni zaten sevmeyen,belki umurunda bile olmadığım bir kadına tekrar tekrar yaparak...
Benim plak başa sardı sanırım;''Hoşcakalın''zira sizi terk etmiyorum...

Ne Hisseder

25 Mayıs 2015

Delme

Nesneye Dert Yanmalar

Size birşeyden bahsedeyim,çoktandır aklımda olan ve utandığımdan mı neden bilmiyorum ama bahsetmediğim birşeyden;biraz cesur olalım sıkıntı yok,burası zaten benim...
Bir kadına aşık olmaktan daha öte bir mevzu bu;

Kendini suçlayınca kızıyorlar adama ama,başkasını suçlayacak olsan egoist derler,onları suçlarsan da seni ezerler..E ben kime kızayım aynalar,bekleyeyim mi akrep,unut deme yelkovan;Yanıyorum mum,yanıyoruz,bir de çok güzel gözleri var be ayna..Duvar dip dibeyiz be oğlum,senle de onla da;aramızda bir sen ve ben de pek uzağım.Ne dedin?Hangisi mi?Hangisi diye birşey yok,yaktım eski defterleri;o tatlı,şirin,güzel gözlü,dünya güzeli kızdan bahsediyorum...
Pardon?Ayıp mı ettim dersin geçmişe?
Sildim diye sevmiyor muyum,hala özenmiyor muyum sanıyorsun geçmişe;bu savaş benim kendimle,zira gönlüm geçmiştekilerde değil lakin bir korku var ki kapılırım yine..Nedeni şu ki;şimdi bile,yani gerçekten ve yeminle ona karşı birşey hissetmediğim insan için canımı verebilirim..Geçmişi silemediğimden değil,bilhassa ona saygımdan...

Pencere ve damlalar,ben de bilmiyorum nedir şimdi;sevdiğim kadının onu hala ve ne denli sevdiğimi bilmediğinden eminim sadece...
Ve itiraf edeyim öldürüyor bu beni,yoksa bakma sessizliğime,duvarlara sor onlar bilir..Bekleyen aşıklardan mıyım neyim ben,oysa o hiç gelmeyenlerden,öyle ki bu cümleyi bile elli kere kurmuşumdur çoktan.Karşılık beklemedim ama umut bu,o da aşktı bu da aşk,o zaman da böyle şimdi de,ya gelecek?Yani git bak geçen seneler yazdıklarıma,bir arpa boyu yol gelmedik mi be gönül?Onu ne kadar sevdiğimi bilse ne olurdu dersin?Biliyor mu?Peki ya geçmişteki?Biliiyorduysa ne demeye gelmedi?Bu saatten sonra istese de gelmez ya o ayrı,çünkü ben onun bilmeden yarattığı eser kendime kızgınlığımı onu tamamen silerek dindirmeye çalıştım olmayacağını bile bile...
Pisliğin biri olduğumu ben de biliyorum,ama bu da nereye kadar böyle...
Derdim karşılıklı sevgi değildi hiç;o da beni sevsin değil,karşılıklı sevebilmek istiyorum,kendimce...

Boşver şişe,dertliyken böyle mızmız,çekilmez bi'abi'adamım ben..Ben sadece birini sevdiğimde,seviyorum dediğimde hüzün görmek istemiyorum daha fazla;midem de bulanır oldu,boğazımdan kan geliyor sanki..İnsanların sadece filmlerde olur dediklerini yaşamış biriyim ben,kafadan sallamıyorum...

18 Mayıs 2015

Yine Daha

Bir kadın daha geçti,bir mermi daha;ezip,yıkıp,yakıp..Yine daha bir kadın,keşke geçmeseydi,ya da en azından''gelip''de geçseydi;anladım ki en kötü geçişler temas etmeyenlermiş manen bile,yazın bunu bir yere..Bakmayın benim edebiyatım bir b*k da etmez esasen de,çok büyük acılardayım ve yine kendi kendime tüm bunlar.Bari bi'miğfer verselerdi be,delinen yürek belki ama bir tesellim olurdu?

Şimdi nereden başlayacaksın anasını sayayım,mal mal biriktirdiğin ümitleri mi itlaf edeceksin,gözlerini mi unutacaksın,bakışlarını mı,adını mı,onu mu?Eşin dostun tesellilerinden kendini sefil gibi mi göreceksin,kendine acıma safhasına mı geleceksin derken bir ton iş..Gelmeden gidebilmelere şahit olabilmek midemi bulandırıyor;bu çağ için fazla gerginim belki,fazla kırılgan...

Abi herşey bu kadar basit değil ya,yanmak derken edebiyat yaptığımı sananlar benim ne denli ötede olduğumu bilebilecek olsa bu hayat olmazdı belki,ama kesinlikle daha iyi olurdu gibime geliyor şu durumda...

Yine bir hikaye daha bitti,kazın bir mezar daha,aynı kalbi bi'de ona koyun..Yeni hikaye mi?Kartuş bitti,yani umut,aslında güven;umutlarıma güvenemiyorum ben,umut etmek falan iyi hoş da,yok yere,hatasız ve hayasız duvara toslamak normalinden daha acı...

Kaldı ki herşey emin olamadıklarını kabullenme aşamasına geliyor,sefil diyeceğiniz her türlü toplumda olduğu gibi;''hayat böyledir'' falan geyiğine giren adamlara bile eyvallah diyesim var bu vakit...

Gömün beni,aha da buraya,taa yerin bilmem ne kat şeyine şey edin işte;ben bile umudumu yitirdim anasını satayım,ben bile boyun eğdim ağzına tüküreyim...

Argoysa argo arkadaş,ben yine daha yok yere kaybettim,yine daha ur gibi saplandı içime,yine daha ve hala acıyor işte;bugün herşeye hakkım var benim,doğum günü değilse de ölüm günü çocuğu gibiyim..Buna kayıp demek bile anlamsız,yine daha travma,facia falan filan...

Cidden bir ruha sahipsem bu büyük bir sorun şimdi,ha değilsem de bilin ki yakınlarda bir yerde ölmüştür,çünkü hala sıcak yüreğim...

Aldatılmak gibi birşey lan bu,üstelik aldatanın da haberi yokken;yani söz gelimi birisiyle bir ilişkiniz olup aslında sizi sevmediği ile sizin onu sevip onun da sizi sevebileceğini umut etmeniz tam olarak aynı şeymiş meğersem..Bir şey daha öğrendik bak;ve ikinci birşey olarak da şunu unutmayın,öğrendiklerinizi kullanmak için fırsat sunulmuyor çoğu zaman,gerek bile kalmıyor yine ve daha...

Ama Öyle

Acitasyon mu bu?evet acitasyon,hatta ve hatta mağdur edebiyatı bu,belki de mağrur...
Öyle işte be,kimse kıvırmasın şimdi,hariçten gazel okumasın bana..Geç bunları anam babam geç,ahh ah;neymiş efendim bana kız mı yokmuş,o kaybedermiş falan filan,bir daha bu cümlelerle karşıma geleni vururum valla...
Çocuk mu kandırıyorsunuz ha,avutuyor musunuz,yaramı mı üflüyorsunuz ne yapıyorsunuz?Kandırmayın beni,herşey ortada işte..Üstelik de hiçbirşeyden haberi yok;yani ben onu yazıp çizerken,onun için dalgalanıp durulurken,göz göze gelişlerimizi sayıp uykusuz kalırken hiçbirinden haberi yok.Ve daha da kötüsü,ben sadece kendi kendime,yok yere bulutlara çıkıp çıkıp yere çakılıyorum,üstelik kimsenin de haberi olmuyor...
Umut et,bekle,sabret,vazgeçme diyenlerin çoğu ortada yok,olanlar ise sadece anlıyorum diyor şimdi..Kızıyorlar da ama öyle,ben yazar adamım zaten,yalnız kendi yazdığım kadınlarla,kendi yazdığım aşk hikayeleri ve romanlarda mutlu olabilirim;acıdır benim vazifem anlamadınız mı daha,saf acı,sek acı...

Bekleyen aşıklardanım sanırım ben,ben beklerim onlar gelmez ve sürüp gider;ve ben öyle de bir salağım ki beklemekten asla vazgeçmem..Sana da yazıklar olsun kuş gibi çırpınan yüreğim,size de dalga gibi süzülen gözlerim;olmayan kadınlara yazdığım onca mektuptan öte eserim yok benim,o kadın ya da kadınların asla olmayacak olması da kaderin bir cilvesi mi?Yok yok,cilveyi geçti bu çünkü ölmeye başladım;biliyorum,ölüm böyle olur,ölen aynı böyle ölüyor...
Öyle ki artık ömrümü adadığım şu hayatımın kadınına,kaderimdeki o özel ve büyük aşka inanmamak için hiçbir sebebim yok artık,dolayısıyla şu monotonlaşmış ve tükenmiş bezgin insan ırkından ayrılmak için de öyle...
Zira bir defa daha kaybettim,olmadı,yine;olmayacağıysa malum değil ama az çok tahmin ediyorum,beni bi'öldüren de bu tahminler ya zaten..

Gelmeyecek o kadın,ama ben otuzuma kadar onu bekleyeceğim eminim;hatta belki yine otuzlarımda bir gün de ardımda bıraktığım sahipsiz ve bekleyiş dolu yüzlerce mektupla bilmem ne olup gideceğim buralardan...
Boşa güzelim boşa,sen de yoksun,ben de değilim zaten;sen olmazsın,olmayacaksın ki ben de kimseye kalmadım zaten..Seni seviyorum Allah kahretsin olmayacak kadın,sırf gelmeyeceksin diye sevmeye başladım ya seni;yokluğuna inat seni sevişim de sanki aciz bir inat gibi gelmeye başladı,ufaktan acır oldum belki kendime...
Pes değil bu ama sabret deme,hele iyi olmamı sakın ha bekleme;acitasyonun Allah'ıdır bu evet,ama öyle...

14 Mayıs 2015

Bir An İçin

12 Mayıs 2015

Rabbim İşaret Ver

Rabbim beklerim biliyorsun,dile de getiririm tekrar tekrar;ama unutayım mı ya,yani unutulur mu?Rabbim edeyim mi umut,bağışla ki kulun çok güzel,haşa benim için çok da özel..Seviyorum işte,söylemesem de biliyorsun zaten;ama açık ve samimi bir şekilde dile gelmek gerekirse;nasip midir bana bu kulun rabbim,zira gönlüm yanıyor.Dayanamayacak gibiyim Allah'ım,n'olursun kanmış olmasın yine gönlüm,hayra çıkayım;daha vazgeçemem,daha yıkılamam gibi geliyor,keşke bi'işaret versen.Kavuşamayacağım gönlün yangınını bırakma bana,etme beni kül,yalvarırım...

Rabbim bir de kulunun gözleri;neylersen güzel eylersin de,bu kadarı da pes..Unutmak istemiyorum rabbim,buna dayanamıyorum;amin diyorum ama,olmayacak dua mı diye çok korkuyorum.Dindir korkumu ya rabbi,manasızlaştır;yari de benden eyle ya rabbi,n'olursun,bunu diliyorum...

Bağışla,çaresiz gibi hissediyorum,bilmiyorum,korkuyorum;güzel hayallerim var rabbim,gerçekleşmedikçe bi'fena oluyorum..Bu defa gerçekleşir mi bi'işaret ver,olmayacaksa da tutsak eyleme gönlümü...

Rabbim,ifade edemiyorum ve edemeyeceğim ama biliyorsun,rabbim seviyorum..Rabbim isyan değil bu,acı bile çekmiyorum;tatlı ama kötüyüm,beklemeli miyim,doğru kişi mi,ne yapmalıyım hiç bilmiyorum,korkuyorum..Bi'işaret versen rabbim,bak gör erkek sözü sana kulun izinden gidecek,bi'işaret versen de huzura ersem,merhametinden şüphem yok ama şu sıralar için senden biraz merhamet istesem?

Rabbim sev de seveyim,yakışır şekilde seveyim senin kulluğuna,sev de rabbim,sevdir rabbim..Rabbim ya umudumu al,ya da sabredeyim sonsuza kadar,yeter ki bi'işaret ver...

Rabbim sen daha iyi bilirsin,ama kulun da yaraşır gibi sevgine,yine hayret ediyorum nasıl yaratmışsın o gözleri;zira niyeti gözlerinden okunuyordu rabbim,masumiyeti,sevecenliği,kırılganlığı,narinliği...

N'olursa olsun ya rabbim,bi'işaret versen de vermesen de;şu verdiğin hayat iyi kötü ama güzeldir,sana şükrederim...

08 Mayıs 2015

Belki Unutmuşken

Ne garip,sen ki adımı bile unutmuş,belki zaten bilmiyor olabilecekken benim gözlerini unutmamışlığım;sahi aklının ucundan dahi geçer mi burada adsız kaleme alınışların,bilsen ne tepki verirdin kim bilir..O değil de belki unutmuşken bile sen,arkadaşlarımın falan moral verme çabaları çok ilginç.Mesela diyorlar ki''O kız çirkin''senin için,oysa halt etmişler;ya da''Sana kız mı yok''falan,doğru ya,zaten onlar hiçbir zaman aşkı anlayamamışlardı...
O değil de bilsen ne güzel gözlerin var,ne kadar tatlısın bir bilsen belki unutmuşken;yeminle gözlerin kararır,nefesin kesilir..Hele gülüşün,bütün dünya önüne serilse yeridir.Nereden mi biliyorum?bilmem,ama öyle..Bunlar iltifat değil,inan ki iltifat etmem ben..Çok samimi ve çok sıcaktın,üşümüş bir yetim getirsem uykusu gelirdi..Kendime kızmalı mıyım?

Peki ya sen ne dersin,doğru düzgün hiç tanımadığın bir adam silüetini hayal meyal resmederken.Varsayalım unutmadım seni,sen ki unutmuşken belki;öyle bir alışkanlığım da yoktur zira,ne olur o zaman,neyse boşver..Bu bi'hata mıydı,yani o gün,o an,hatta gözlerinle göz göze gelip de güzelliğini söylemeye dilim varmadan herşeyi ortalığa saçmak...
O da değil de acaba sen de diğerleri gibi bunu sıradan birşey olarak algılamış olabilir misin diye düşünüyorum,zira onlar da beni senin kadar tanıyor;yani onların bu yalnızca bir ilişki olması üzerine kurulu,hiçbir manevi değer taşımayan sevgililiklerinden mi sandın benim sana gönül vermemi.İnsanlık hali bu tabi,sadece şimdi içimde doludizgin bir tutku ve özlemin getirdiği ufak bir merak olduğu için edebiyatı hiçe sayarak yazdım bu satırları...

Şu vakit tanısak birbirimizi,sakin,usul,sessiz ve aşk;yani aşk diyorum,aşk derken aşkımı tanısan manasında yanlış anlama,belki unutmuşken hazır yeniden belki bilmem..Sen yoksun,bilmiyorsun ve ben haddimden öte senliyim ne hikmetse.Bense unutulmuş,geçici,önemsiz ve sıradan bir anı gibi var olmak istemiyorum,bu yok olmaya eşdeğer gözlerinde..Belki anlar mısın beni ya da anlarsın diye ümit ederek bekleyeceğim,çünkü son noktadır umut ve ben öyleyim...

07 Mayıs 2015

Kaldım Galiba

Bir ritüel olarak kaybetmek,sanırım yaşarken hissettiğimden de derin bir duygu bu...
Mesela sınavlar,çalışmam ya da çalışmamam sonucunda geçer notu alabildiysem ne kafi;iyi geçiyor,kötü geçiyor ama ben düzenli olarak kötü alıyorum.Çok istikrarlı olduğumun ben de farkındayım,zira şuan sınıfta kalma tehlikesi kapıda.Ancak bir sene daha aynı sınıfı daha''velet''lerle okuma ihtimalim şuraya dursun,buna katlanmak bi'derece belki ama''Katlansam n'olucak?''diye düşününce işler pek öyle değil..Bu kadar mı kötü?Evet bu kadar kötü,yani olmaya da bilir bilemiyorum;sanırım hala bir şansım var evet,ama bu bahsettiğim şansta da ihtimaller hep beklediğim düzeye iniyor,yani''N'olursa olsun kaybetmek''...
Çok mu negatif bir düşünce,belki de çoğunuz o eski melankolik benin tekrardan dirildiğini düşünüyorsunuzdur,siz bunu düşüne durun,ben anlatayım...
Evet belki not dediğiniz şey (sisteme b*k atıyor demesinler ama) şu eğitim sisteminde biraz da öğretilmiş çaresizlik durumuna kaçarken bu pek de önemli değil,nedir yani?Lafa gelince bu yalnızca mutluluğumuz içindi;ancak ne biz o kadar misyoneriz bu bozuk düzende,ne de sistem bize bir adım atıyor...

En güzide örnek olarak kadınlar,onlar için de aynı şeyler kat ve kat zorlukla çok daha geçerli...
Umut etmek yahut etmemek,aşık olmak veya hoşlanmak;biliyorum hepsi de çok farklı yollara çıkabiliyor normalde,ama yıl kaç,gün kaç,saat kaç oldu ve ben bunu deneyimlemedim..Bu konuda da istikrarlıyım,ne yazık ki.Her yerden,her şeyden kaldım galiba ben...

Yani bilmiyorum,bütün ipler elimden kayıyor;inanın,yemin ediyorum ki elimde olup da beceremediğimi sandığınız hiçbirşey benim elimde değil..İnsan hayatının bi'döneminde böyle mi oluyor,yani istemsiz herşey komple çöküyor mu Allah tarafından bilinçli olarak,dersler,kadınlar ve dahası..Benim bir suçum yok,ben herşeyi düzeltmeye çalışırken herşey battı,ben de battım.Ve evet umut da edemez oldum,en azından sadece dersler için şimdilik...
Başarısız bi'adam değilim,yalnız da değilim;görünen vaziyet bu da olsa,ben asıl hayat sınavlarımdan ve savaşlarımdan not bile alamasam dahi birincilikle geçtim..İnsanın bunu idrak etmesi de çok zor,benim zaten zordu çevremdekilerin daha zor;yani bi'neticesi yokken ve herşey batıp gitmişken hala ben kazandım diyebilmek büyük rezillik dışarıdan,ama öyle...
Nereye kadar böyle gideceğiniyse düşünmek istemiyorum artık,zira düşündüğüm zamanların tamamında bu...

06 Mayıs 2015

Kendiliğinden Umut

İçim öyle mal ki şimdi,ancak bu kelime anlatabilirdi bunu..Sanki o kadar çok umut yitirmişim ki bünye kabullenmiyor artık.Kendime diyorum''Lan oğlum olmadı,olmayacak da işte'',peki bu içimde hala bi'ihtimal varmış gibi umut da neyin nesi..Kafayı sıyırdım di'mi iyice ben,siz de bozuntuya vermiyorsunuz güya.Eminim yüzüme hüzünlü olup ardımdan kahkaha atanlar da vardır bile,ama kim olduklarını düşünmekle falan da harcayacak vaktim yok..Ders çalışıyorum bu ara,hep çalışıyordum aslında;ve iyi bekliyordum kötü geliyordu,kötü bekleyince de öyle.Sonra bi'hayata baktım,çok da farklı değil..Ben isyan etmedikçe daha da zorluyor gibi hayat,şeytan;üstüne ben yılmadıkça da daha da yoruyor gibi..Gider mi böyle,yani 1,2,3 ve derken dağlar oldu.Her gün eve dağları devirip geliyorum sanki,bir savaştan geçip,atmosferi bisikletle aşarak...

Çok çırpındım ya,ondandır başı dönüyor olsa gerek;onun döndürdüğünü saymazsak tabii,ikisi bağlantılı ama çok ayrı şeyler..Havale mi geçiriyorum,bi'birşey bastı içimi;vuruldum da serap mı görüyorum,yani sahiden vuruldum da bu gördüklerimin serap olduğunu sanmıyorum,olsa güzel olurdu tabii de işte..Yine saçmaladım ben,olsun siz de alıştınız artık;ya ben sizi de seviyorum,nedense bi'kanım ısındı şuan...
Kaçak göçek bu kadar oluyor işte n'aparsın,apaçık sevdim,seviyorum belki ama umutlarım kaçak,konar göçer sanki.Yine türlü saçmalığın dibine vurmuşken bu yazıyı da burada bitirme vakti,zira sanırım kötü hissediyorum ve şu an biri sarılıp kırılmak üzere olan bu daldan beni kurtarsaydı en azından,dilerse benle ölmeyi göze alsaydı belki değişirdi...

Bu bile kendiliğinden bir umut,artık annemin yemeklere morfin katmaya başladığı ihtimali bile normal geliyor gibi;ama bu hiç normal değil,yani bu umut,benim umutsuzluğum bile kendime ve geçmişe göre kral derecede normal hatta ve hatta asilken...

O gün de gelecek,inatla biliyorum;
Şeytan da,kader de yıldıramaz beni..
O gemi de gelecek,el sallıyorum...

Kuş Gibi

Son Çarşamba

Çıkmaz ayın son çarşambası mı bugün?zira''Şuram acır gibi oldu''derkenki o''Şura''yı yeniden hissettim bugün;mutlu gibi gibiyim,sonuç dışında herşey mükemmeldi çünkü,tek pişmanlığımsa gözlerinin ne denli güzel olduğunu ona söyleyememiş olmam..Olmadı evet,ama acıklı ve romantikti bana göre;hem çok da romantik,üstelik daha içimden geçen nicelerini söyleyememişliğime inat..Ne mi?Mesela,uzun ama söyleyeyim;

''Bir insanın gözlerinin bu kadar güzel olabilmesi nedir?bilmiyorum,şahsen bana cennet timsali geliyor.Anlam veremiyorum ama sende beni sana çeken çok başka şeyler var;inan bana,sen sıradan bir sevda değilsin,olmamalısın da..Seni sana nasıl anlatsam bilmem ki,üstelik senin de beni tanımamana rağmen.Aşka inanır mısın bilmiyorum,ama sanırım sen de ona ait olmalısın benim gibi;öyle diğerleri gibi çıkmak için sevmek yakışmaz bana,sadece zamanla sınırlandırılmış ilişkiler,manevi hiçbir değeri olmayan hitaplar(sevgilim,aşkım vs.)Ve inan bana,ben seni bu yüzden sevmedim,sevemem de zaten..Ki sen bilmezsin,seni ilk gördüğüm gün de geçen çarşambaydı;sanırım ilk görüşte aşk olmalıydı bu,çünkü çok ''tatlı'' hissettim diyeyim..Ve heyecandan mı bilmiyorum unuttum yüzünü,ama aşk ki işte geçiştiremedim öyle,kayıtsız kalamadım içime habersizce saldığın bu hisse.Yalnızca giydiğin kıyafetin renginden seni aradım bir gün,ikinci gün buldum ve sevindim;özellikle de masallardaki gibi olduğuna,sence de mucize değil mi bu?Olur gibi geldi yani.Sonraki 3 gün boyunca da ne yapayım dedim,sırf bugünkü gibi iki kelime konuşabilmek için,o geceler de uyuyamadım bu arada..Pazartesi bi'geldim ki,yoktun,salı da ve sonrası zaten bugün...
Şimdiyse içimde kalanı söylüyorum;Gözlerin çok güzel..
Düşünür müsün bilmiyorum,belki umurunda bile olmaz önemli değil bu..Beni tanımadığın için söylüyorum;bil ki n'olursa olsun,bir başkasını sevmem,beklemek gibi birşey bu ama tam değil..Söylemeyi unuttuğum çok şey var bu yazıda,ama olur da birgün fırsat olursa...''
Ha sana çok da teşekkür ederim ayrıca,zira değil beni dinlemeni,şöyle sert bir tokat beklerken ben;yeterince naziktin,sanki seni neden seviğimi kanıtlar gibi...

Bu işte;sevmeye değil,ölmeye gidiyordum ve başardım..Yine birşey bilmiyorum,ama yine içimden geleni yaptım ve tek seferde yaptım.Elime birşey geçmedi mi sizce de?dudaklarım arasında birikmiş türlü kelime söylenmeyi beklemiyor artık;Allahın işi ya,şu vakit ölsem hiçbirşeyim yarım kalmadı...
Kim ne derse desin,ben tam anlamıyla olması gerekeni yaptım,tek gerçek bu;gerçekliği yitmemiş tek şeref ve guru da,tam olarak bu...
Ve son olarak,
Seviyorum...

03 Mayıs 2015

Ben Var Sen Ki

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )