Bitti Dediğim
Hadi yine bir geleneği bozmayıp kendime itiraf edemediklerimi sizlere itiraf edeyim;
Şu dünyanın döndüğünü söyleyen adam gibi,Galile hesabı benimki,baktım ki idam edileceğim ben de tersini söylüyorum,ama gerçeğim değişmiyor.Sanırım aynen öyle,ki ben de öyle olmasından korkuyordum;madem ki çok konuştum iyice açıklayayım...
Sevmiyorum artık demiştim ya,bu doğru;olmasına doğru da,ne kadar olduğunu kestiremiyorum..Çünkü her ne olursa olsun,onu her görüşümde yine ufak şeyler girmiyor değil içime.Biliyorum,diyeceksiniz ki''Yine mi Alptuğ?!''hayır yine değil,ama farklı...
Gerçekse gerçek işte itiraf ediyorum daha ne,hala birşey batar oluyor kalbime,hala ruhum duraksıyor bazenleri,hala ona benzettiğim insanlara bir anlığına takılı kalıyorum,hala ismini duyduğumda ürperiyorum-eskisi gibi nefessiz kalmasam da-Ve tüm bunları,bunca zaman sonra,hem de durup dururken neden itiraf ediyorum?Hem içime tak etti,hem de ben söylemiştim demek için..Çünkü ben söylemiştim işte,benimki aşktı,benimki sonsuz aşktı...
Artık değil hayal etmek,inanın bana istemiyorum bile;ama istemesem de hala ve hala devam ediyor,yine bir hiç için..Ben aşkı yaratmadım belki evet,ama sonsuz aşkı ben yaşadım,dilerim ki yaşatırım...
Hala aklımdan geçmiyor değil,özellikle şu son zamanlarda sergilediğim bazı tavırlar acıtıyor mu diye,çünkü hala istemiyor,hala kıyamıyorum..Beni gidi saf çocuk,bunu ağlayamadım hala!Bir başkasına aşık olmadığımda kendimi çok güçlü hissetmiştim biliyor musunuz,sanki kendi kendimi mağlup edip kazanmış gibiydim;ama bilmiyordum,yüreğime gömdüğüm aşkın yüreğimin toprağına can verdiğini,her tohumda da onun olacağını...
Nefret ediyor gibi yaptım,belki gerçekten ediyordum etmiyorsam da kızgındım;ama bunların hepsi de kalkandı,hepsi de maske,herkes bittiğine inanırsa herkes bırakırdı peşimi,hayat ise daha fazla yoramazdı beni.Aslında en dipte,sadece bir gözyaşı;belki biraz keşkelerle,değilse de tatlı hüzünlerle dolu..Trip attığım olduysa bilmeden,ben anlamazdım öyle mecaz işlerden...
Ve şimdi artık bütün bunları yazdıktan sonra tekrardan silesim geldi,sanırım kendime geldim,çünkü rahatladım,içimde kalmadı;birşey değişmedi ama olsun,değişse bile fark etmezdi...
Ayrıca bunu okuyan dostum,sen muhtemelen başından beri haklıydın;haklı olduğunu bil istemedim,sen dahi kimse ama..Baktım bir yere gelemiyorum,şimdi,şuracıkta afalladım birden...
Şu dünyanın döndüğünü söyleyen adam gibi,Galile hesabı benimki,baktım ki idam edileceğim ben de tersini söylüyorum,ama gerçeğim değişmiyor.Sanırım aynen öyle,ki ben de öyle olmasından korkuyordum;madem ki çok konuştum iyice açıklayayım...
Sevmiyorum artık demiştim ya,bu doğru;olmasına doğru da,ne kadar olduğunu kestiremiyorum..Çünkü her ne olursa olsun,onu her görüşümde yine ufak şeyler girmiyor değil içime.Biliyorum,diyeceksiniz ki''Yine mi Alptuğ?!''hayır yine değil,ama farklı...
Gerçekse gerçek işte itiraf ediyorum daha ne,hala birşey batar oluyor kalbime,hala ruhum duraksıyor bazenleri,hala ona benzettiğim insanlara bir anlığına takılı kalıyorum,hala ismini duyduğumda ürperiyorum-eskisi gibi nefessiz kalmasam da-Ve tüm bunları,bunca zaman sonra,hem de durup dururken neden itiraf ediyorum?Hem içime tak etti,hem de ben söylemiştim demek için..Çünkü ben söylemiştim işte,benimki aşktı,benimki sonsuz aşktı...
Artık değil hayal etmek,inanın bana istemiyorum bile;ama istemesem de hala ve hala devam ediyor,yine bir hiç için..Ben aşkı yaratmadım belki evet,ama sonsuz aşkı ben yaşadım,dilerim ki yaşatırım...
Hala aklımdan geçmiyor değil,özellikle şu son zamanlarda sergilediğim bazı tavırlar acıtıyor mu diye,çünkü hala istemiyor,hala kıyamıyorum..Beni gidi saf çocuk,bunu ağlayamadım hala!Bir başkasına aşık olmadığımda kendimi çok güçlü hissetmiştim biliyor musunuz,sanki kendi kendimi mağlup edip kazanmış gibiydim;ama bilmiyordum,yüreğime gömdüğüm aşkın yüreğimin toprağına can verdiğini,her tohumda da onun olacağını...
Nefret ediyor gibi yaptım,belki gerçekten ediyordum etmiyorsam da kızgındım;ama bunların hepsi de kalkandı,hepsi de maske,herkes bittiğine inanırsa herkes bırakırdı peşimi,hayat ise daha fazla yoramazdı beni.Aslında en dipte,sadece bir gözyaşı;belki biraz keşkelerle,değilse de tatlı hüzünlerle dolu..Trip attığım olduysa bilmeden,ben anlamazdım öyle mecaz işlerden...
Ve şimdi artık bütün bunları yazdıktan sonra tekrardan silesim geldi,sanırım kendime geldim,çünkü rahatladım,içimde kalmadı;birşey değişmedi ama olsun,değişse bile fark etmezdi...
Ayrıca bunu okuyan dostum,sen muhtemelen başından beri haklıydın;haklı olduğunu bil istemedim,sen dahi kimse ama..Baktım bir yere gelemiyorum,şimdi,şuracıkta afalladım birden...