Alptuğ'un Mekanı

20 Mayıs 2014

Aslında birkaç gün önceden de yazabilirdim sizlere,ama malûm ağrı sızı falan derken odaklanamamıştım.O günün sabahından sürdürüyorum yazmayı,

Hastaneye vardığımda son derece durgundum,sanki dokunsanız ağlayacakmış gibi;ki öyle de oldu zaten,birkaç dakika kendimi tutmanın sonucunda doktoru görür görmez boşa çıktım aniden.
Odaya çıktığımda da bu artarak devam etti tabi,bir süre sonrasında kendimi oradan gitmek için şartlandırmışcasına ve gayet çaresiz bir şekilde yakarışlar yayıyordum etrafa.

Sonrasında gelen gidenler,hemşireler,iğneler falan derken biraz olsun yatışmış gibiydim;yatışmamıştım ama odaklanamıyordum o kadar da.Sonrasında vakit gelip çattı tabi,kalp atışlarım ve nefes alışlarım aten nırmalin üzerinde olmasına rağmen resmen doruğa çıkmıştı diyebilirim aslında.

Sonrasında anestezi asistanının bir koca tüp dolusu serumu sıkıp neredeyse yarısını aniden beynime boşaltması sayesinde kendimi kaybeder olmuştum.Ne kadar ürkütücü bile olsa her insanın hayatında bir kez olsun o hissi yaşaması gerekir bence☺O an gözleriniz bir saniyeliğine yükseliyor ve sonrasında kafanızı kaldırıp baktığınızda ise görüntüde kayma hissediyorsunuz.Hani halk arasında''Kafa bi'milyon!''derler ya,aynı o hesap işte.

Herşey oldu bitti,ama''O kadar ağlayıp sızladığına,tir tir titrediğine değdi mi?''derseniz aynen de değdi.Ama Haziran 2013'den beri kafamda yer edinen en büyük şey buydu,ama bu da geçti birşey kalmadı artık düşünecek☺

Şimdi ise geçmişle geleceğin karmakarışık,tuhaf bir sentezi mevcut içimde;çünkü herşeyin çok farklı olacak ve değişecek olması hissi,çok mu çok tuhaf.Üstelik böyle şeyler genelde imkansızdır ama şu an benim durumumda fazlasıyla normal,ama bunun normal olmasıysa benim için fazlasıyla garip.

Onca haykırıştan sonra yine burada sizlere karşı yazabiliyorum ama,işte bu da bu konuda içimi rahat tutan şeylerin en büyüğü.Çünkü onca şeyden sonra yine birşeyler böyle eskisi gibiyse devam etmekte bir sakınca yoktur...

16 Mayıs 2014

Hamdolsun

Hamdolsun be dostlar,okuyucular ve sevenler..Şu gün de buradayım ve sizlere yazıyorum ya bu bile bana yeter işte.Hamdolsun ki bir kimseye yanlışım olmadı,haram lokma yemedim ve yalan konuşmadım bu yaşıma gelip de;bana yanlış yapanlar elbet ki oldu ama kimsenin kimseye birşey demek haddi değil tabi,ben onları affettim,canları sağ olsun ve Allah affetsin derim sadece onlara...

Kimseyle ne bir derdim ne de bir husumetim,verecek hesabım desem hiç yok.Kendime kızıyorum ama yine de başım dik;iyi ki de sevdim be aga,kimselerin sevemeyeceği kadar sevmişimdir belki de.Ne mutlu ki sevdim,ne mutlu ki sevebildim;doğru veya yanlış kişiyi sevdim ama bunun bir önemi yok,duygusal olarak olgunlaştım.Yani uzun lafın kısası;yalnızım belki ama gündelik aşklar yaşayıp aynı anda pek çok kişiye sözde''aşık''olanlardan kesin ve kesin daha iyi bilip yaşıyorum aşkı.

Aşkı anca sen yaşayabilirsin ama,karşındaki insana bunu yaşatabilmek ise kimilerine göre bir zanaat gibi görünse de aslında bu sadece karşındakinin aşk anlayışına bağlıdır.Yani diyeceğim o ki;sen aşkı bilmeyene istediğin kadar aşık ol,hatta o da sana,ama yine de yaşayamazsın bunu-en azından gerçek tanımıyla-

Şimdi o yok,olmayacak belki de asla.Ama biliyorum ki ben o dahil hiç birşey kaybetmedim;o beni kaybetmiştir o ayrı dava tabi ona diyecek sözüm yok,ama ben pek çoğunun bilemediği''sevmeyi''kazandım.Çok şey kazandım aslında,hele ki bu devir için gerçekten çok şey.
Sevilmeyi de kazanabilirsem ne âlâ,kazanamazsam da sevenim sevmeyenim hepsinin canı sağ olsun.

Kimseye bir düşmanlığım,kinim,nefretim olmadı ve olmaz da;aslında çabuk parlarım ama değmediğini biliyorum.Kime kızsam,kime üzülüp dert yansam değmez;bu hayat böyle işte,of çek puf çek bitmiyor.
Onu sevmek,aşk,hastalık,sağlık,doğumlar,ölümler,maddi manevi her türlü sıkıntı;kendimi en az 50 yaşındaki koca bir ihtiyar gibi hissediyorum,yorulmuş,hayatın ucuz anlamını en dibinden kavramış ve herşeye,herkese güvenini yitirmiş yalnız bir ihtiyar...

Var mı birileri,daha geçmeden geçmiş kadar olan senelerimi bana geri verip,bakışlarıyla beni benden almak yerine bizi bana verecek birileri?Yok mu,bu da mı gol değil?☺Nasip kısmet derdim önceden,ama pek de kısmetlik değil sanırım...

Gece Açılması

Uyandığımda saat sabaha karşı 03:00,yarı uykulu bir zihin yapısındayım.Karanlık ve sessiz o gece de yine hep olduğu gibi içimden kendi kendime konuşur olmuştum.Hafiften devam ediyordu rüyalarım,çeşitli insanların suretlerini duyuyor ve seslerini işitiyor gibiydim.Birkaç saat yatağın içinde öylece kalakaldım,artık o uykunun da etkisiyle sanki delirmişcesine halisünasyonlar gözlemliyordum.

Yazarken en çok beslendiğim şeyler bu anlarda meydana gelir,neredeyse her gece.Öylece düşünürüm,hayatı,olanları,olacakları,insanları,duyguları ve durumları.O saatlerde beynimin mekanizmasının yavaşlaması ise düşüncelerimdeki doğuluk payını arttırır,yani bir diğer deyişle bilinçaltıma gizlediğim her türlü şey ile yüzleşebilme imkanı edinirim.

Göz bebeklerim büyür,sanki bir film fragmanı gibi gözlerimin önünden geçen yaşanmış yaşanmamış hayat senaryoları.Karar vermek için en mükemmel an,tabi oluşan duygu yoğunluğu ve mantığın kısmi felci sonucu çeşitli duygu nöbetleriyle yanlış kararlar alma ihtimali de azımsanamayacak kadar fazla.

Ama o anın iyi de bir tarafı,hissetme hassasiyetinizin artması ve 6 hissinizin birden olağanüstü etkin hale gelmesi.Yani hayalleriniz daha gerçekçi bir hal alır,bu yüzden en derin tutkularımdandır o zamanlarda düşlere dalmak.Ama ertesi sabah bir uyanırsınız ki hiç birşey olmamış,işte o zamanki hayal kırıklığı her şeyin ötesine geçer.

Yalnızların geceleri uyumaması/uyuyamaması tam da bu sebepten aslında,insanlığın en temel özelliklerinin doruğa ulaşması,mükemmeliyet döngüsünün zirve yapmasıdır bu.

Delilere saygım vardır,yani sözde''aklı başında''insanların deli dediklerine.Çünkü onlar bu doruğa tamamıyla ulaşmış insanlardır;ancak zihin yapıları duygu olgunluklarından düşük bir seviyede kalmış olduğundan dolayı yıpranıp sarsılırlar.Yani aslında bu korktuğumuz insanlar aramızda dolaşan pek çoğundan daha merhametlidir,sadece kendini kontrol etme yetisini kaybettiğinden ötürü istemsiz hareket eder...

Gece uzun,umarım siz de bu doruk anına bir saniye olsun ulaşırsınız...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )

20 Mayıs 2014

Devam Etmeyecek

Böyle Olsun

Çarpışma

Harabe

Ameliyat Sonrası

16 Mayıs 2014

Hamdolsun

Gece Açılması

Alptuğ'un Mekanı